De consolatione Philosophiae 04.06 University of Oxford CLASP Project nick.white@ell.ox.ac.uk £.BOETH.Cons.Phil04.06 Distributed by the University of Oxford under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License Library of Congress Subject Headings Latin Poems De consolatione Philosophiae 04.06
Si uis celsi iura Tonantis Pura sollers cernere mente, Aspice summi culmina caeli; Illic iusto foedere rerum Veterem seruant sidera pacem. Non sol rutilo concitus igne Gelidum Phoebes impedit axem Nec quae summo uertice mundi Flectit rapidos Vrsa meatus, Numquam occiduo lota profundo, Cetera cernens sidera mergi Cupit Oceano tinguere flammas; Semper uicibus temporis aequis Vesper seras nuntiat umbras Reuehitque diem Lucifer almum. Sic aeternos reficit cursus Alternus amor, sic astrigeris Bellum discors exsulat oris. Haec concordia temperat aequis Elementa modis, ut pugnantia Vicibus cedant umida siccis Iungantque fidem frigora flammis, Pendulus ignis surgat in altum Terraeque graues pondere sidant. His de causis uere tepenti Spirat florifer annus odores, Aestas cererem feruida siccat, Remeat pomis grauis autumnus, Hiemem defluus irrigat imber. Haec temperies alit ac profert Quicquid uitam spirat in orbe: Eadem rapiens condit et aufert Obitu mergens orta supremo. Sedet interea conditor altus Rerumque regens flectit habenas Rex et dominus.