# Cath07 O Nazarene, lux Bethlem, uerbum patris, Quem partus alui uirginalis protulit, Adesto castis, Christe, parsimoniis Festumque nostrum rex serenus aspice, Ieiuniorum dum litamus uictimam. Nil hoc profecto purius mysterio, Quo fibra cordis expiatur uiuidi, Intemperata quo domantur uiscera, Aruina putrem ne resudans crapulam Obstrangulatae mentis ingenium premat. Hinc subiugatur luxus et turpis gula, Vini atque somni degener socordia, Libido sordens, inuerecundus lepos; Variaeque pestes languidorum sensuum Parcam subactae disciplinam sentiunt. Nam si licenter diffluens potu et cibo Ieiuna rite membra non coerceas, Sequitur frequenti marcida oblectamine Scintilla mentis ut tepescat nobilis Animusque pigris stertat ut praecordiis. Frenentur ergo corporum cupidines Detersa et intus emicet prudentia; Sic excitato perspicax acumine Liberque flatu laxiore spiritus Rerum parentem rectius precabitur. Helia tali creuit obseruantia, Vetus sacerdos, ruris hospes aridi, Fragore ab omni quem remotum et segregem Spreuisse tradunt criminum frequentiam, Casto fruentem syrtium silentio. Sed mox in auras igneis iugalibus Curruque raptus euolauit praepete, Ne de propinquo sordium contagio Dirus quietum mundus adflaret uirum Olim probatis inclytum ieiuniis. Non ante caeli principem septemplicis Moses tremendi fidus interpres throni Potuit uidere, quam decem recursibus Quater uolutis sol peragrans sidera Omni carentem cerneret substantia. Victus precanti solus in lacrimis fuit; Nam flendo pernox inrigatum puluerem Humi madentis ore pressit cernuo, Donec loquentis uoce perstrictus dei Expauit ignem non ferendum uisibus. Iohannis huius artis haud minus potens Dei perennis praecucurrit filium, Curuos uiarum qui retorsit tramites Et flexuosa corrigens dispendia Dedit sequendam calle recto lineam. Hanc obsequellam praeparabat nuntius Mox adfuturo construens iter deo, Cliuosa planis, confragosa ut lenibus Conuerterentur neue quidquam deuium Inlapsa terris inueniret ueritas. Non usitatis ortus hic natalibus; Oblita lactis iam uieto in pectore Matris tetendit serus infans ubera Nec ante partu de senili effusus est Quam praedicaret uirginem plenam deo. Post in patentes ille solitudines Amictus hirtis bestiarum pellibus Saetisue tectus hispida et lanugine Secessit horrens inquinari ac pollui Contaminatis oppidorum moribus. Illic dicata parcus abstinentia Potum cibumque uir seuerae industriae In usque serum respuebat uesperum, Rarum locustis et fauorum agrestium Liquore pastum corpori suetus dare. Hortator ille primus et doctor nouae Fuit salutis, nam sacrato in flumine Veterum piatas lauit errorum notas, Sed tincta postquam membra defaecauerat, Caelo refulgens influebat spiritus. Hoc ex lauacro labe dempta criminum Ibant renati, non secus quam si rudis Auri recocta uena pulchrum splendeat, Micet metalli siue lux argentei Sudum polito praenitens purgamine. Referre prisci stemma nunc ieiunii Libet fideli proditum uolumine, Vt diruendae ciuitatis incolis Fulmen benigni mansuefactum Patris Pie repressis ignibus pepercerit. Gens insolenti praepotens iactantia Pollebat olim, quam fluentem nequiter Corrupta uulgo soluerat lasciuia, Et inde bruto contumax fastidio Cultum superni neglegebat numinis. Offensa tandem iugis indulgentiae Censura iustis excitatur motibus, Dextram perarmat romfeali incendio, Nimbos crepantes et fragosos turbines Vibrans tonantum nube flammarum quatit. Sed paenitendi dum datur diecula, Si forte uellent inprobam libidinem Veteresque nugas condomare ac frangere, Suspendit ictum terror exorabilis Paulumque dicta substitit sententia. Ionam profetam mitis ultor excitat Poenae inminentis iret ut praenuntius; Sed nosset ille qui minacem iudicem Seruare malle quam ferire ac plectere, Tectam latenter uertit in Tharsos fugam. Celsam paratis pontibus scandit ratem, Vdo reuincta fune puppis soluitur. Itur per altum. Fit procellosum mare. Tum causa tanti quaeritur periculi, Sors in fugacem missa uatem decidit. Iussus perire solus e cunctis reus, Cuius uoluta crimen urna expresserat, Praeceps rotatur et profundo inmergitur. Exceptus inde beluinis faucibus Alui capacis uiuus hauritue specu. Transmissa raptim praeda cassos dentium Eludit ictus incruentam transuolans Inpune linguam, ne retentam mordicus Offam molares dissecarent uuidi; Os omne transit et palatum praeterit. Ternis dierum ac noctium processibus Mansit ferino deuoratus gutture, Errabat illic per latebras uiscerum, Ventris meandros circumibat tortiles Anhelus extis intus aestuantibus. Intactus exim tertiae noctis uice Monstri uomentis pellitur singultibus, Qua murmuranti fine fluctus frangitur Salsosque candens spuma tundit pumices; Ructatus exit seque seruatum stupet. In Nineuitas se coactus percito Gressu reflectit, quos ut increpauerat Pudenda censor inputans opprobria "Inpendet" inquit "ira summi uindicis Vrbemque flamma mox cremabit, credite!" Apicem deinceps ardui montis petit Visurus inde conglobatum turbidae Fumum ruinae cladis et dirae struem Tectus flagellis multinodis germinis Nato et repente perfruens umbraculo. Sed maesta postquam ciuitas uulnus noui Hausit doloris, heu, supremum palpitat; Cursant per ampla congregatim moenia Plebs et senatus, omnis aetas ciuium, Pallens iuuentus, heiulantes feminae. Placet frementem publicis ieiuniis Placare Christum; mos edendi spernitur, Glaucos amictus induit monilibus Matrona demptis proque gemma et serico Crinem fluentem sordidus spargit cinis. Squalent recincta ueste pullati patres Saetasque plangens turba sumit textiles, Inpexa uillis uirgo bestialibus Nigrante uultum contegit uelamine, Iacens harenis et puer prouoluitur. Rex ipse Coos aestuantem murices Laenam reuulsa dissipabat fibula, Gemmas uirentes et lapillos sutiles Insigne frontis exuebat uinculum Turpi capillos inpeditus puluere Nullus bibendi, nemo uescendi memor, Ieiuna mensas pubis omnis liquerat, Quin et negato lacte uagientium Fletu madescunt paruulorum cunulae, Sucum papillae parca nutrix derogat. Greges et ipsos claudit armentalium Sollers uirorum cura, ne uagum pecus Contingat ore rorulenta gramina, Potum strepentis neue fontis hauriat; Vacuis querellae personant praesepibus. Mollitus his et talibus breuem deus Iram refrenat temperans oraculum Prosper sinistrum; prona nam clementia Haud difficulter supplicem mortalium Soluit reatum fitque fautrix flentium. Sed cur uetustae gentis exemplum loquor, Pridem caducis cum grauatus artubus Hisus dicato corde ieiunauerit, Praenuncupatus ore qui profetico Emmanuel est siue "nobiscum deus"? Qui corpus istud molle naturaliter Captumque laxo sub uoluptatum iugo Virtutis arta lege fecit liberum, Emancipator seruientis plasmatis Regnantis ante uictor et cupidinis. Inhospitali namque secretus loco Quinis diebus octies labentibus Nullam ciborum uindicauit gratiam, Firmans salubri scilicet ieiunio Vas adpetendis inbecillum gaudiis. Miratus hostis posse limum tabidum Tantum laboris sustinere ac perpeti Explorat arte sciscitator callida Deusne membris sit receptus terreis, Sed increpata fraude post tergum ruit. Hoc nos sequamur quisque nunc pro uiribus Quod consecrati tu magister dogmatis Tuis dedisti, Christe, sectatoribus, Vt, cum uorandi uicerit libidinem, Late triumfet imperator spiritus. Hoc est quod atri liuor hostis inuidet, Mundi polique quod Gubernator probat, Altaris aram quod facit placabilem, Quod dormientis excitat cordis fidem, Quod limat aegram pectorum rubiginem. Perfusa non sic amne flamma extinguitur Nec sic calente sole tabescunt niues, Vt turbidarum scabra culparum seges Vanescit almo trita sub ieiunio, Si blanda semper misceatur largitas. Est quippe et illud grande uirtutis genus: Operire nudos, indigentes pascere, Opem benignam ferre supplicantibus, Vnam paremque sortis humanae uicem Inter potentes atque egenos ducere. Satis beatus quisque dextram porrigit Laudis rapacem, prodigam pecuniae, Cuius sinistra dulce factum nesciat. Illum perennes protinus conplent opes Ditatque fructus faenerantem centiplex.