# Peristeph03 Germine nobilis Eulalia Mortis et indole nobilior Emeritam sacra uirgo suam Cuius ab ubere progenita est Ossibus ornat amore colit. Proximus occiduo locus est Qui tulit hoc decus egregium Vrbe potens populis locuples Sed mage sanguine martyrii Virgineoque potens titulo. Curriculis tribus atque nouem Tres hiemes quater attigerat, Cum crepitante pyra trepidos Terruit aspera carnifices Supplicium sibi dulce rata. Iam dederat prius indicium Tendere se patris ad solium Nec sua membra dicata toro; Ipsa crepundia reppulerat Ludere nescia pusiola. Spernere sucina, flere rosas, Fulua monilia respuere, Ore seuera, modesta gradu, Moribus et nimium teneris Canitiem meditata senum. Ast ubi se furiata luis Excitat in famulos domini Christicolasque cruenta iubet Tura cremare iecur pecudis Mortiferis adolere deis, Infremuit sacer Eulaliae Spiritus ingeniique ferox Turbida frangere bella parat Et rude pectus anhela deo Femina prouocat arma uirum. Sed pia cura parentis agit, Virgo animosa domi ut lateat Abdita rure et ab urbe procul, Ne fera sanguinis in pretium Mortis amore puella ruat. Illa perosa quietis opem Degeneri tolerare mora Nocte fores sine teste mouet Saeptaque claustra fugax aperit, Inde per inuia carpit iter. Ingreditur pedibus laceris Per loca senta situ et uepribus Angelico comitata choro Et, licet horrida nox sileat, Lucis habet tamen illa ducem. Sic habuit generosa patrum Turba columniferum radium, Scindere qui tenebrosa potens Nocte uiam face perspicua Praestitit intereunte chao. Non aliter pia uirgo uiam Nocte secuta diem meruit Nec tenebris adoperta fuit, Regna Canopica cum fugeret Et super astra pararet iter. Illa gradu cita peruigili Milia multa prius peragit Quam plaga pandat Eoa polum; Mane superba tribunal adit Fascibus adstat et in mediis Vociferans: "Rogo, quis furor est Perdere praecipites animas Et male prodiga corda sui Sternere rasilibus scopulis Omnipatremque negare deum? "Quaeritis, o miseranda manus Christicolum genus? en ego sum. Daemonicis inimica sacris Idola protero sub pedibus, Pectore et ore deum fateor. "Isis Apollo Venus nihil est Maximianus et ipse nihil; Illa nihil quia facta manu, Hic manuum quia facta colit Friuola utraque et utraque nihil. "Maximianus, opum dominus Et tamen ipse cliens lapidum, Prostituat uoueatque suis Numinibus caput ipse suum, Pectora cur generosa quatit? "Dux bonus, arbiter egregius, Sanguine pascitur innocuo Corporibusque piis inhians Viscera sobria dilacerat Gaudet et excruciare fidem. "Ergo age, tortor, adure seca Diuide membra coacta luto! Soluere rem fragilem facile est, Non penetrabitur interior Exagitante dolore animus." Talibus excitus in furias Praetor ait: "Rape praecipitem, Lictor, et obrue suppliciis! Sentiat esse deos patrios Nec leue principis imperium. "Quam cuperem tamen ante necem, Si potis est, reuocare tuam, Torua puellula, nequitiam! Respice gaudia quanta metas Quae tibi fert genialis honor! "Te lacrimis labefacta domus Prosequitur generisque tui Ingemit anxia nobilitas Flore quod occidis in tenero Proxima dotibus et thalamo. "Non mouet aurea pompa tori, Non pietas ueneranda senum Quos temeraria debilitas? Ecce parata ministeria Excruciabilis exitii. "Aut gladio feriere caput Aut laniabere membra feris Aut facibus data fumificis Flebiliterque ululanda tuis In cineres resoluta flues. "Haec, rogo, quis labor est fugere? Si modicum salis eminulis Turis et exiguum digitis Tangere, uirgo, benigna uelis, Poena grauis procul afuerit." Martyr ad ista nihil, sed enim Infremit inque tyranni oculos Sputa iacit, simulacra dehinc Dissipat inpositamque molam Turibulis pede prosubigit. Nec mora, carnifices gemini Iuncea pectora dilacerant Et latus ungula uirgineum Pulsat utrimque et ad ossa secat Eulalia numerante notas. "Scriberis ecce mihi, domine. Quam iuuat hos apices legere, Qui tua, Christe, tropaea notant. Nomen et ipsa sacrum loquitur Purpura sanguinis eliciti." Haec sine fletibus et gemitu Laeta canebat et intrepida. Dirus abest dolor ex animo Membraque picta cruore nouo Fonte cutem recalente lauant. Vltima carnificina dehinc, Non laceratio uulnifica Crate tenus nec arata cutis, Flamma sed undique lampadibus In latera stomachumque furit. Crinis odorus ut in iugulos Fluxerat inuolitans umeris, Quo pudibunda pudicitia Virgineusque lateret honos Tegmine uerticis opposito, Flamma crepans uolat in faciem Perque comas uegetata caput Occupat exsuperatque apicem. Virgo citum cupiens obitum Adpetit et bibit ore rogum. Emicat inde columba repens Martyris os niue candidior Visa relinquere et astra sequi; Spiritus hic erat Eulaliae Lacteolus celer innocuus. Colla fluunt abeunte anima Et rogus igneus emoritur, Pax datur artubus exanimis, Flatus in aethere plaudit ouans Templaque celsa petit uolucer. Vidit et ipse satelles auem Feminae ab ore meare palam, Obstupefactus et attonitus Prosilit et sua gesta fugit, Lictor et ipse fugit pauidus. Ecce niuem glacialis hiems Ingerit et tegit omne forum, Membra tegit simul Eulaliae Axe iacentia sub gelido Pallioli uice linteoli. Cedat amor lacrimantum hominum, Qui celebrare suprema solent, Flebile cedat et officium Ipsa elementa iubente deo Exequias tibi, uirgo, ferunt. Nunc locus Emerita est tumulo, Clara colonia Vettoniae Quam memorabilis amnis Ana Praeterit et uiridante rapax Gurgite moenia pulchra lauit. Hic, ubi marmore perspicuo Atria luminat alma nitor Et peregrinus et indigena, Reliquias cineresque sacros Seruat humus ueneranda sinu. Tecta corusca super rutilant De laquearibus aureolis Saxaque caesa solum uariant, Floribus ut rosulenta putes Prata rubescere multimodis. Carpite purpureas uiolas Sanguineosque crocos metite! Non caret his genialis hiems, Laxat et arua tepens glacies, Floribus ut cumulet calathos. Ista comantibus e foliis Munera, uirgo puerque, date! Ast ego serta choro in medio Texta feram pede dactylico Vilia marcida, festa tamen. Sic uenerarier ossa libet Ossibus altar et inpositum Illa dei sita sub pedibus Prospicit haec populosque suos Carmine propitiata fouet.