# Peristeph04 Bis nouem noster populus sub uno Martyrum seruat cineres sepulcro, Caesaraugustam uocitamus urbem Res cui tanta est. Plena magnorum domus angelorum Non timet mundi fragilis ruinam Tot sinu gestans simul offerenda Munera Christo. Cum deus dextram quatiens coruscam Nube subnixus ueniet rubente Gentibus iustam positurus aequo Pondere libram, Orbe de magno caput excitata Obuiam Christo properanter ibit Ciuitas quaeque pretiosa portans Dona canistris. Afra Carthago tua promet ossa, Ore facundo Cypriane doctor. Corduba Acisclum dabit et Zoellum Tresque coronas. Tu tribus gemmis diadema pulchrum Offeres Christo, genetrix piorum Tarraco, intexit cui Fructuosus Sutile uinclum. Nomen hoc gemmae strofio inligatae est, Emicant iuxta lapides gemelli Ardet et splendor parilis duorum Igne corusco. Parua Felicis decus exhibebit Artubus sanctis locuples Gerunda. Nostra gestabit Calagurris ambos Quos ueneramur. Barchinon claro Cucufate freta Surget et Paulo speciosa Narbo, Teque praepollens Arelas habebit, Sancte Genesi. Lusitanorum caput oppidorum Vrbs adoratae cineres puellae Obuiam Christo rapiens ad aram Porriget ipsam. Sanguinem Iusti, cui Pastor haeret, Ferculum duplex geminumque donum Ferre Conplutum gremio iuuabit Membra duorum. Ingeret Tingis sua Cassianum, Festa Massylum monumenta regum, Qui cinis gentes domitas coegit Ad iuga Christi. Singulis paucae, tribus aut duobus, Forsan et quinis aliquae placebunt Testibus Christi prius hostiarum Pignere functae. Tu decem sanctos reuehes et octo, Caesaraugusta studiosa Christo, Verticem flauis oleis reuincta, Pacis honore. Sola in occursum numerosiores Martyrum turbas domino parasti, Sola praediues pietate multa Luce frueris. Vix parens orbis populosa Poeni, Ipsa uix Roma in solio locata Te, decus nostrum, superare in isto Munere digna est. Omnibus portis sacer inmolatus Sanguis exclusit genus inuidorum Daemonum et nigras pepulit tenebras Vrbe piata. Nullus umbrarum latet intus horror, Pulsa nam pestis populum refugit; Christus in totis habitat plateis, Christus ubique est. Martyrum credas patriam coronis Debitam sacris, chorus unde surgens Tendit in caelum niueus togatae Nobilitatis. Inde, Vincenti, tua palma nata est, Clerus hic tantum peperit triumfum, Hic sacerdotum domus infulata Valeriorum. Saeuus antiquis quotiens procellis Turbo uexatum tremefecit orbem, Tristior templum rabies in istud Intulit iras. Nec furor quisquam sine laude nostrum Cessit aut clari uacuus cruoris, Martyrum semper numerus sub omni Grandine creuit. Nonne, Vincenti, peregri necandus Martyr his terris tenui notasti Sanguinis rore speciem futuri Morte propinqua? Hoc colunt ciues, uelut ipsa membra Caespes includat suus et paterno Seruet amplectens tumulo beati Martyris ossa. Noster est, quamuis procul hinc in urbe Passus ignota dederit sepulcri Gloriam uictor prope litus altae Forte Sagynti. Noster et nostra puer in palestra Arte uirtutis fideique oliuo Vnctus horrendum didicit domare Viribus hostem. Nouerat templo celebres in isto Octies partas deciesque palmas, Laureis doctus patriis eadem Laude cucurrit. Hic et, Encrati, recubant tuarum Ossa uirtutum, quibus efferati Spiritum mundi, uiolenta uirgo, Dedecorasti. Martyrum nulli remanente uita Contigit terris habitare nostris, Sola tu morti propriae superstes Viuis in orbe. Viuis ac poenae seriem retexis, Carnis et caesae spolium retentans Taetra quam sulcos habeant amaros Vulnera narras. Barbarus tortor latus omne carpsit, Sanguis inpensus, lacerata membra, Pectus abscisa patuit papilla Corde sub ipso. Iam minus mortis pretium peractae est, Quae uenenatos abolens dolores Concitam membris tribuit quietem Fine soporo. Cruda te longum tenuit cicatrix Et diu uenis dolor haesit ardens, Dum putrescentes tenuat medullas Tabidus umor. Inuidus quamuis obitum supremum Persecutoris gladius negarit, Plena te, martyr, tamen ut peremptam Poena coronat. Vidimus partem iecoris reuulsam Vngulis longe iacuisse pressis, Mors habet pallens aliquid tuorum Te quoque uiua. Hunc nouum nostrae titulum fruendum Caesaraugustae dedit ipse Christus Iuge uiuentis domus ut dicata Martyris esset. Ergo ter senis sacra candidatis Diues Optato simul et Luperco Perge conscriptum tibimet senatum Pangere psalmis. Ede Successum, cane Martialem, Mors et Vrbani tibi concinatur, Iuliam cantus resonet simulque Quintilianum. Publium pangat chorus et reuoluat Quale Frontonis fuerit tropaeum, Quid bonus Felix tulerit, quid acer Caecilianus, Quantus, Euoti, tua bella sanguis Tinxerit, quantus tua, Primitiue, Tum tuos uiuax recolat triumfos Laus, Apodemi. Quattuor posthinc superest uirorum Nomen extolli renuente metro, Quos Saturninos memorat uocatos Prisca uetustas. Carminis leges amor aureorum Nominum parui facit et loquendi Cura de sanctis uitiosa non est Nec rudis umquam. Plenus est artis modus adnotatas Nominum formas recitare Christo, Quas tenet caeli liber explicandus Tempore iusto. Octo tunc sanctos recolet decemque Angelus coram patre filioque Vrbis unius regimen tenentes Iure sepulcri. Quin ad antiquum numerum trahentur Viua post poenae specimen puella Morsque Vincenti, cui sanguis hinc es Fons et honoris, Additis Gaio (nec enim silendi) Teque, Crementi, quibus incruentum Ferre prouenit decus ex secundo Laudis agone. Ambo confessi dominum steterunt Acriter contra fremitum latronum, Ambo gustarunt leuiter saporem Martyriorum. Haec sub altari sita sempiterno Lapsibus nostris ueniam precatur Turba quam seruat procerum creatrix Purpureorum. Nos pio fletu, date, perluamus Marmorum sulcos quibus est operta Spes ut absoluam retinaculorum Vincla meorum. Sterne te totam generosa sanctis Ciuitas mecum tumulis, deinde Mox resurgentes animas et artus Tota sequeris.