De consolatione Philosophiae 01.04
Quisquis composito serenus aeuo
Fatum sub pedibus egit superbum
Fortunamque tuens utramque rectus
Inuictum potuit tenere uultum,
Non illum rabies minaeque ponti
Versum funditus exagitantis aestum
Nec ruptis quotiens uagus caminis
Torquet fumificos Veseuus ignes
Aut celsas soliti ferire turres
Ardentis uia fulminis mouebit.
Quid tantum miseri saeuos tyrannos
Mirantur sine uiribus furentes?
Nec speres aliquid nec extimescas,
Exarmaueris impotentis iram;
At quisquis trepidus pauet uel optat,
Quod non sit stabilis suique iuris,
Abiecit clipeum locoque motus
Nectit, quia ualeat trahi, catenam.