O stelliferi conditor orbis Qui perpetuo nixus solio Rapido caelum turbine uersas Legemque pati sidera cogis, Vt nunc pleno lucida cornu Totis fratris obuia flammis Condat stellas luna minores, Nunc obscuro pallida cornu Phoebo propior lumina perdat Et, qui primae tempore noctis Agit algentes Hesperos ortus Solitas iterum mutet habenas Phoebi pallens Lucifer ortu: Tu frondifluae frigore brumae Stringis lucem breuiore mora, Tu cum feruida uenerit aestas Agiles nocti diuidis horas. Tua uis uarium temperat annum, Vt quas Boreae spiritus aufert Reuehat mites Zephyrus frondes, Quaeque Arcturus semina uidit Sirius altas urat segetes: Nihil antiqua lege solutum Linquit propriae stationis opus. Omnia certo fine gubernans Hominum solos respuis actus Merito rector cohibere modo. Nam cur tantas lubrica uersat Fortuna uices? Premit insontes Debita sceleri noxia poena, At peruersi resident celso Mores solio sanctaque calcant Iniusta uice colla nocentes. Latet obscuris condita uirtus Clara tenebris iustusque tulit Crimen iniqui. Nil periuria, nil nocet ipsis Fraus mendaci compta colore. Sed cum libuit uiribus uti Quos innumeri metuunt populi Summos gaudent subdere reges. O iam miseras respice terras, Quisquis rerum foedera nectis! Operis tanti pars non uilis Homines quatimur fortunae salo. Rapidos, rector, comprime fluctus Et, quo caelum regis immensum, Firma stabiles foedere terras.