# De nuptiis 2.116

Et iam tunc roseo subtexere sidera peplo
Coeperat ambrosium promens Aurora pudorem,
Cum creperum lux alma micat, gemmata Dione
Cum nitet, aurato uel cum fit Phosphoros astro.
Tunc candens tenero glaciatur rore pruina
Et matutina greges quatiunt in pascua caulas,
Languida mordaces cum pulsant pectora curae,
Et fugit expulsus Lethaea ad litora somnus.