Haec quoque contortis stringens effamina nodis, Qua sine nil sequitur nilque repugnat item, In coetum superum ueniens primordia fandi Aduehit et scholicum praestruit axioma Ambiguis memorans uocem consistere uerbis, Nil normale putans, ni fuat associum. Sed licet ipse modos demum bis quinque profatus Pallens afflictim uerset Aristoteles, Stoica circumeant ludantque sophismata sensus Perdita non umquam cornua fronte ferant, Chrysippus cumulet proprium <et> consumat aceruum Carneadesque parem uim gerat helleboro, Nullus apex tot proli uirum par accidit umquam, Nec tibi tam felix sortis honos cecidit: Inter templa deum fas est, Dialectica. fari Et Ioue conspecto iure docentis agis.