# Aeneid 05

Interea medium Aeneas iam classe tenebat
Certus iter fluctusque atros Aquilone secabat
Moenia respiciens, quae iam infelicis Elissae
Collucent flammis. quae tantum accenderit ignem
Causa latet; duri magno sed amore dolores
Polluto, notumque furens quid femina possit,
Triste per augurium Teucrorum pectora ducunt.
Vt pelagus tenuere rates nec iam amplius ulla
Occurrit tellus, maria undique et undique caelum,
Olli caeruleus supra caput astitit imber
Noctem hiememque ferens et inhorruit unda tenebris.
Ipse gubernator puppi Palinurus ab alta:
“Heu quianam tanti cinxerunt aethera nimbi?
Quidue, pater Neptune, paras?” sic deinde locutus
Colligere arma iubet ualidisque incumbere remis,
Obliquatque sinus in uentum ac talia fatur:
“Magnanime Aenea, non, si mihi Iuppiter auctor
Spondeat, hoc sperem Italiam contingere caelo.
Mutati transuersa fremunt et uespere ab atro
Consurgunt uenti atque in nubem cogitur aer.
Nec nos obniti contra nec tendere tantum
Sufficimus. superat quoniam Fortuna sequamur,
Quoque uocat uertamus iter. nec litora longe
Fida reor fraterna Erycis portusque Sicanos,
Si modo rite memor seruata remetior astra”
Tum pius Aeneas: “equidem sic poscere uentos
Iamdudum et frustra cerno te tendere contra.
Flecte uiam uelis. an sit mihi gratior ulla,
Quoue magis fessas optem demittere nauis,
Quam quae Dardanium tellus mihi seruat Acesten
Et patris Anchisae gremio complectitur ossa?”
Haec ubi dicta petunt portus et uela secundi
Intendunt Zephyri; fertur cita gurgite classis,
Et tandem laeti notae aduertuntur harenae.
At procul ex celso miratus uertice montis
Aduentum sociasque rates occurrit Acestes,
Horridus in iaculis et pelle Libystidis ursae,
Troia Criniso conceptum flumine mater
Quem genuit. ueterum non immemor ille parentum
Gratatur reduces et gaza laetus agresti
Excipit, ac fessos opibus solatur amicis.
Postera cum primo stellas Oriente fugarat
Clara dies, socios in coetum litore ab omni
Aduocat Aeneas tumulique ex aggere fatur:
“Dardanidae magni, genus alto a sanguine diuum,
Annuus exactis completur mensibus orbis,
Ex quo reliquias diuinique ossa parentis
Condidimus terra maestasque sacrauimus aras.
Iamque dies, nisi fallor, adest, quem semper acerbum,
Semper honoratum (sic di uoluistis) habebo.
Hunc ego Gaetulis agerem si Syrtibus exul,
Argolicoue mari deprensus et urbe Mycenae,
Annua uota tamen sollemnisque ordine pompas
Exsequerer strueremque suis altaria donis.
Nunc ultro ad cineres ipsius et ossa parentis
Haud equidem sine mente, reor, sine numine diuum
Adsumus et portus delati intramus amicos.
Ergo agite et laetum cuncti celebremus honorem:
Poscamus uentos, atque haec me sacra quotannis
Vrbe uelit posita templis sibi ferre dicatis.
Bina boum uobis Troia generatus Acestes
Dat numero capita in nauis; adhibete penatis
Et patrios epulis et quos colit hospes Acestes.
Praeterea, si nona diem mortalibus almum
Aurora extulerit radiisque retexerit orbem,
Prima citae Teucris ponam certamina classis;
Quique pedum cursu ualet, et qui uiribus audax
Aut iaculo incedit melior leuibusque sagittis,
Seu crudo fidit pugnam committere caestu,
Cuncti adsint meritaeque exspectent praemia palmae.
Ore fauete omnes et cingite tempora ramis.”
Sic fatus uelat materna tempora myrto.
Hoc Helymus facit, hoc aeui maturus Acestes,
Hoc puer Ascanius, sequitur quos cetera pubes.
Ille e concilio multis cum milibus ibat
Ad tumulum magna medius comitante caterua.
Hic duo rite mero libans carchesia Baccho
Fundit humi, duo lacte nouo, duo sanguine sacro,
Purpureosque iacit flores ac talia fatur:
“Salue, sancte parens, iterum saluete, recepti
Nequiquam cineres animaeque umbraeque paternae.
Non licuit finis Italos fataliaque arua
Nec tecum Ausonium, quicumque est, quaerere Thybrim.”
Dixerat haec, adytis cum lubricus anguis ab imis
Septem ingens gyros, septena uolumina traxit
Amplexus placide tumulum lapsusque per aras,
Caeruleae cui terga notae maculosus et auro
Squamam incendebat fulgor, ceu nubibus arcus
Mille iacit uarios aduerso sole colores.
Obstipuit uisu Aeneas. ille agmine longo
Tandem inter pateras et leuia pocula serpens
Libauitque dapes rursusque innoxius imo
Successit tumulo et depasta altaria liquit.
Hoc magis inceptos genitori instaurat honores,
Incertus geniumne loci famulumne parentis
Esse putet; caedit binas de more bidentis
Totque sues, totidem nigrantis terga iuuencos,
Vinaque fundebat pateris animamque uocabat
Anchisae magni manisque Acheronte remissos.
Nec non et socii, quae cuique est copia, laeti
Dona ferunt, onerant aras mactantque iuuencos;
Ordine aena locant alii fusique per herbam
Subiciunt ueribus prunas et uiscera torrent.
Exspectata dies aderat nonamque serena
Auroram Phaethontis equi iam luce uehebant,
Famaque finitimos et clari nomen Acestae
Excierat: laeto complerant litora coetu
Visuri Aeneadas, pars et certare parati.
Munera principio ante oculos circoque locantur
In medio, sacri tripodes uiridesque coronae
Et palmae pretium uictoribus, armaque et ostro
Perfusae uestes, argenti aurique talentum;
Et tuba commissos medio canit aggere ludos.
Prima pares ineunt grauibus certamina remis
Quattuor ex omni delectae classe carinae.
Velocem Mnestheus agit acri remige Pristim,
Mox Italus Mnestheus, genus a quo nomine Memmi,
Ingentemque Gyas ingenti mole Chimaeram,
Vrbis opus, triplici pubes quam Dardana uersu
Impellunt, terno consurgunt ordine remi;
Sergestusque, domus tenet a quo Sergia nomen,
Centauro inuehitur magna Scyllaque Cloanthus
Caerulea, genus unde tibi, Romane Cluenti.
Est procul in pelago saxum spumantia contra
Litora, quod tumidis summersum tunditur olim
Fluctibus hiberni condunt ubi sidera Cori;
Tranquillo silet immotaque attollitur unda
Campus et apricis statio gratissima mergis.
Hic uiridem Aeneas frondenti ex ilice metam
Constituit signum nautis pater, unde reuerti
Scirent et longos ubi circumflectere cursus.
Tum loca sorte legunt ipsique in puppibus auro
Ductores longe effulgent ostroque decori;
Cetera populea uelatur fronde iuuentus
Nudatosque umeros oleo perfusa nitescit.
Considunt transtris, intentaque bracchia remis;
Intenti exspectant signum, exsultantiaque haurit
Corda pauor pulsans laudumque arrecta cupido.
Inde ubi clara dedit sonitum tuba finibus omnes,
Haud mora prosiluere suis; ferit aethera clamor
Nauticus, adductis spumant freta uersa lacertis.
Infindunt pariter sulcos, totumque dehiscit
Conuulsum remis rostrisque tridentibus aequor.
Non tam praecipites biiugo certamine campum
Corripuere ruuntque effusi carcere currus,
Nec sic immissis aurigae undantia lora
Concussere iugis pronique in uerbera pendent.
Tum plausu fremituque uirum studiisque fauentum
Consonat omne nemus, uocemque inclusa uolutant
Litora, pulsati colles clamore resultant.
Effugit ante alios primisque elabitur undis
Turbam inter fremitumque Gyas; quem deinde Cloanthus
Consequitur, melior remis, sed pondere pinus
Tarda tenet. post hos aequo discrimine Pristis
Centaurusque locum tendunt superare priorem;
Et nunc Pristis habet, nunc uictam praeterit ingens
Centaurus, nunc una ambae iunctisque feruntur
Frontibus et longa sulcant uada salsa carina.
Iamque propinquabant scopulo metamque tenebant
Cum princeps medioque Gyas in gurgite uictor
Rectorem nauis compellat uoce Menoeten:
“Quo tantum mihi dexter abis? huc derige gressum;
Litus ama et laeua stringat sine palmula cautes;
Altum alii teneant.” dixit; sed caeca Menoetes
Saxa timens proram pelagi detorquet ad undas.
“Quo diuersus abis?” iterum “pete saxa, Menoete!”
Cum clamore Gyas reuocabat, et ecce Cloanthum
Respicit instantem tergo et propiora tenentem.
Ille inter nauemque Gyae scopulosque sonantis
Radit iter laeuum interior subitoque priorem
Praeterit et metis tenet aequora tuta relictis.
Tum uero exarsit iuueni dolor ossibus ingens
Nec lacrimis caruere genae, segnemque Menoeten
Oblitus decorisque sui sociumque salutis
In mare praecipitem puppi deturbat ab alta;
Ipse gubernaclo rector subit, ipse magister
Hortaturque uiros clauumque ad litora torquet.
At grauis ut fundo uix tandem redditus imost
Iam senior madidaque fluens in ueste Menoetes
Summa petit scopuli siccaque in rupe resedit.
Illum et labentem Teucri et risere natantem
Et salsos rident reuomentem pectore fluctus.
Hic laeta extremis spes est accensa duobus,
Sergesto Mnesthique, Gyan superare morantem.
Sergestus capit ante locum scopuloque propinquat,
Nec tota tamen ille prior praeeunte carina;
Parte prior, partim rostro premit aemula Pristis.
At media socios incedens naue per ipsos
Hortatur Mnestheus: “nunc, nunc insurgite remis,
Hectorei socii, Troiae quos sorte suprema
Delegi comites; nunc illas promite uires,
Nunc animos, quibus in Gaetulis Syrtibus usi
Ionioque mari Maleaeque sequacibus undis.
Non iam prima peto Mnestheus neque uincere certo
(Quamquam o! -sed superent quibus hoc, Neptune, dedisti),
Extremos pudeat rediisse: hoc uincite, ciues,
Et prohibete nefas.” olli certamine summo
Procumbunt: uastis tremit ictibus aerea puppis
Subtrahiturque solum, tum creber anhelitus artus
Aridaque ora quatit, sudor fluit undique riuis.
Attulit ipse uiris optatum casus honorem.
Namque furens animi dum proram ad saxa suburget
Interior spatioque subit Sergestus iniquo,
Infelix saxis in procurrentibus haesit.
Concussae cautes et acuto in murice remi
Obnixi crepuere illisaque prora pependit.
Consurgunt nautae et magno clamore morantur
Ferratasque trudes et acuta cuspide contos
Expediunt fractosque legunt in gurgite remos.
At laetus Mnestheus successuque acrior ipso
Agmine remorum celeri uentisque uocatis
Prona petit maria et pelago decurrit aperto.
Qualis spelunca subito commota columba,
Cui domus et dulces latebroso in pumice nidi,
Fertur in arua uolans plausumque exterrita pennis
Dat tecto ingentem, mox aere lapsa quieto
Radit iter liquidum celeris neque commouet alas:
Sic Mnestheus, sic ipsa fuga secat ultima Pristis
Aequora, sic illam fert impetus ipse uolantem.
Et primum in scopulo luctantem deserit alto
Sergestum breuibusque uadis frustraque uocantem
Auxilia et fractis discentem currere remis.
Inde Gyan ipsamque ingenti mole Chimaeram
Consequitur; cedit, quoniam spoliata magistro est.
Solus iamque ipso superest in fine Cloanthus:
Quem petit et summis adnixus uiribus urget.
Tum uero ingeminat clamor cunctique sequentem
Instigant studiis, resonatque fragoribus aether.
Hi proprium decus et partum indignantur honorem
Ni teneant, uitamque uolunt pro laude pacisci;
Hos successus alit: possunt, quia posse uidentur.
Et fors aequatis cepissent praemia rostris,
Ni palmas ponto tendens utrasque Cloanthus
Fudissetque preces diuosque in uota uocasset:
“Di, quibus imperium est pelagi, quorum aequora curro,
Vobis laetus ego hoc candentem in litore taurum
Constituam ante aras uoti reus, extaque salsos
Proiciam in fluctus et uina liquentia fundam.”
Dixit, eumque imis sub fluctibus audiit omnis
Nereidum Phorcique chorus Panopeaque uirgo,
Et pater ipse manu magna Portunus euntem
Impulit: illa noto citius uolucrique sagitta
Ad terram fugit et portu se condidit alto.
Tum satus Anchisa cunctis ex more uocatis
Victorem magna praeconis uoce Cloanthum
Declarat uiridique aduelat tempora lauro,
Muneraque in nauis ternos optare iuuencos
Vinaque et argenti magnum dat ferre talentum.
Ipsis praecipuos ductoribus addit honores:
Victori chlamydem auratam, quam plurima circum
Purpura Maeandro duplici Meliboea cucurrit,
Intextusque puer frondosa regius Ida
Velocis iaculo ceruos cursuque fatigat
Acer, anhelanti similis, quem praepes ab Ida
Sublimem pedibus rapuit Iouis armiger uncis:
Longaeui palmas nequiquam ad sidera tendunt
Custodes, saeuitque canum latratus in auras.
At qui deinde locum tenuit uirtute secundum,
Leuibus huic hamis consertam auroque trilicem
Loricam, quam Demoleo detraxerat ipse
Victor apud rapidum Simoenta sub Ilio alto,
Donat habere, uiro decus et tutamen in armis.
Vix illam famuli Phegeus Sagarisque ferebant
Multiplicem conixi umeris; indutus at olim
Demoleos cursu palantis Troas agebat.
Tertia dona facit geminos ex aere lebetas
Cymbiaque argento perfecta atque aspera signis.
Iamque adeo donati omnes opibusque superbi
Puniceis ibant euincti tempora taenis,
Cum saeuo e scopulo multa uix arte reuulsus
Amissis remis atque ordine debilis uno
Irrisam sine honore ratem Sergestus agebat.
Qualis saepe uiae deprensus in aggere serpens,
Aerea quem obliquum rota transiit aut grauis ictu
Seminecem liquit saxo lacerumque uiator;
Nequiquam longos fugiens dat corpore tortus
Parte ferox ardensque oculis et sibila colla
Arduus attollens; pars uulnere clauda retentat
Nexantem nodis seque in sua membra plicantem:
Tali remigio nauis se tarda mouebat;
Vela facit tamen et uelis subit ostia plenis.
Sergestum Aeneas promisso munere donat
Seruatam ob nauem laetus sociosque reductos.
Olli serua datur operum haud ignara Mineruae,
Cressa genus, Pholoe, geminique sub ubere nati.
Hoc pius Aeneas misso certamine tendit
Gramineum in campum, quem collibus undique curuis
Cingebant siluae, mediaque in ualle theatri
Circus erat; quo se multis cum milibus heros
Consessu medium tulit exstructoque resedit.
Hic, qui forte uelint rapido contendere cursu,
Inuitat pretiis animos, et praemia ponit.
Vndique conueniunt Teucri mixtique Sicani,
Nisus et Euryalus primi, *****************
Euryalus forma insignis uiridique iuuenta,
Nisus amore pio pueri; quos deinde secutus
Regius egregia Priami de stirpe Diores;
Hunc Salius simul et Patron, quorum alter Acarnan,
Alter ab Arcadio Tegeaeae sanguine gentis:
Tum duo Trinacrii iuuenes, Helymus Panopesque,
Adsueti siluis, comites senioris Acestae;
Multi praeterea, quos fama obscura recondit.
Aeneas quibus in mediis sic deinde locutus:
“Accipite haec animis laetasque aduertite mentes.
Nemo ex hoc numero mihi non donatus abibit.
Gnosia bina dabo leuato lucida ferro
Spicula caelatamque argento ferre bipennem;
Omnibus hic erit unus honos. tres praemia primi
Accipient flauaque caput nectentur oliua.
Primus equum phaleris insignem uictor habeto;
Alter Amazoniam pharetram plenamque sagittis
Threiciis, lato quam circum amplectitur auro
Balteus et tereti subnectit fibula gemma;
Tertius Argolica hac galea contentus abito.”
Haec ubi dicta, locum capiunt signoque repente
Corripiunt spatia audito limenque relinquunt,
Effusi nimbo similes: simul ultima signant.
Primus abit longeque ante omnia corpora Nisus
Emicat et uentis et fulminis ocior alis;
Proximus huic, longo sed proximus interuallo,
Insequitur Salius; spatio post deinde relicto
Tertius Euryalus; *********************************
Euryalumque Helymus sequitur; quo deinde sub ipso
Ecce uolat calcemque terit iam calce Diores
Incumbens umero, spatia et si plura supersint
Transeat elapsus prior ambiguumque relinquat.
Iamque fere spatio extremo fessique sub ipsam
Finem aduentabant, leui cum sanguine Nisus
Labitur infelix, caesis ut forte iuuencis
Fusus humum uiridisque super madefecerat herbas.
Hic iuuenis iam uictor ouans uestigia presso
Haud tenuit titubata solo, sed pronus in ipso
Concidit immundoque fimo sacroque cruore.
Non tamen Euryali, non ille oblitus amorum:
Nam sese opposuit Salio per lubrica surgens,
Ille autem spissa iacuit reuolutus harena:
Emicat Euryalus et munere uictor amici
Prima tenet, plausuque uolat fremituque secundo.
Post Helymus subit et nunc tertia palma Diores.
Hic totum caueae consessum ingentis et ora
Prima patrum magnis Salius clamoribus implet,
Ereptumque dolo reddi sibi poscit honorem.
Tutatur fauor Euryalum lacrimaeque decorae,
Gratior et pulchro ueniens in corpore uirtus.
Adiuuat et magna proclamat uoce Diores,
Qui subiit palmae frustraque ad praemia uenit
Vltima, si primi Salio reddentur honores.
Tum pater Aeneas “uestra” inquit “munera uobis
Certa manent, pueri et palmam mouet ordine nemo;
Me liceat casus miserari insontis amici.”
Sic fatus tergum Gaetuli immane leonis
Dat Salio uillis onerosum atque unguibus aureis.
Hic Nisus “si tanta” inquit “sunt praemia uictis,
Et te lapsorum miseret, quae munera Niso
Digna dabis, primam merui qui laude coronam
Ni me, quae Salium, fortuna inimica tulisset?”
Et simul his dictis faciem ostentabat et udo
Turpia membra fimo. risit pater optimus olli
Et clipeum efferri iussit, Didymaonis artis,
Neptuni sacro Danais de poste refixum.
Hoc iuuenem egregium praestanti munere donat.
Post, ubi confecti cursus et dona peregit:
“Nunc, si cui uirtus animusque in pectore praesens,
Adsit et euinctis attollat bracchia palmis.”
Sic ait, et geminum pugnae proponit honorem,
Victori uelatum auro uittisque iuuencum,
Ensem atque insignem galeam solacia uicto.
Nec mora; continuo uastis cum uiribus effert
Ora Dares magnoque uirum se murmure tollit,
Solus qui Paridem solitus contendere contra,
Idemque ad tumulum quo maximus occubat Hector
Victorem Buten immani corpore, qui se
Bebrycia ueniens Amyci de gente ferebat,
Perculit et fulua moribundum extendit harena.
Talis prima Dares caput altum in proelia tollit,
Ostenditque umeros latos alternaque iactat
Bracchia protendens et uerberat ictibus auras.
Quaeritur huic alius; nec quisquam ex agmine tanto
Audet adire uirum manibusque inducere caestus.
Ergo alacris cunctosque putans excedere palma
Aeneae stetit ante pedes, nec plura moratus
Tum laeua taurum cornu tenet atque ita fatur:
“Nate dea, si nemo audet se credere pugnae,
Quae finis standi? quo me decet usque teneri?
Ducere dona iube.” cuncti simul ore fremebant
Dardanidae reddique uiro promissa iubebant.
Hic grauis Entellum dictis castigat Acestes,
Proximus ut uiridante toro consederat herbae:
“Entelle, heroum quondam fortissime frustra,
Tantane tam patiens nullo certamine tolli
Dona sines? ubi nunc nobis deus ille (magister
Nequiquam memoratus) Eryx? ubi fama per omnem
Trinacriam et spolia illa tuis pendentia tectis?”
Ille sub haec: “non laudis amor nec gloria cessit
Pulsa metu; sed enim gelidus tardante senecta
Sanguis hebet, frigentque effetae in corpore uires.
Si mihi quae quondam fuerat quaque improbus iste
Exsultat fidens, si nunc foret illa iuuentas,
Haud equidem pretio inductus pulchroque iuuenco
Venissem, nec dona moror.” sic deinde locutus
In medium geminos immani pondere caestus
Proiecit, quibus acer Eryx in proelia suetus
Ferre manum duroque intendere bracchia tergo.
Obstipuere animi: tantorum ingentia septem
Terga boum plumbo insuto ferroque rigebant.
Ante omnis stupet ipse Dares longeque recusat,
Magnanimusque Anchisiades et pondus et ipsa
Huc illuc uinclorum immensa uolumina uersat.
Tum senior talis referebat pectore uoces:
“Quid, si quis caestus ipsius et Herculis arma
Vidisset tristemque hoc ipso in litore pugnam?
Haec germanus Eryx quondam tuus arma gerebat
(Sanguine cernis adhuc sparsoque infecta cerebro),
His magnum Alciden contra stetit, his ego suetus,
Dum melior uiris sanguis dabat, aemula necdum
Temporibus geminis canebat sparsa senectus.
Sed si nostra Dares haec Troius arma recusat
Idque pio sedet Aeneae, probat auctor Acestes,
Aequemus pugnas. Erycis tibi terga remitto
(Solue metus, et tu Troianos exue caestus.”
Haec fatus duplicem ex umeris reiecit amictum
Et magnos membrorum artus, magna ossa lacertosque
Exuit atque ingens media consistit harena
Tum satus Anchisa caestus pater extulit aequos
Et paribus palmas amborum innexuit armis.
Constitit in digitos extemplo arrectus uterque
Bracchiaque ad superas interritus extulit auras.
Abduxere retro longe capita ardua ab ictu
Immiscentque manus manibus pugnamque lacessunt,
Ille pedum melior motu fretusque iuuenta,
Hic membris et mole ualens; sed tarda trementi
Genua labant, uastos quatit aeger anhelitus artus.
Multa uiri nequiquam inter se uulnera iactant,
Multa cauo lateri ingeminant et pectore uastos
Dant sonitus, erratque auris et tempora circum
Crebra manus, duro crepitant sub uulnere malae.
Stat grauis Entellus nisuque immotus eodem
Corpore tela modo atque oculis uigilantibus exit.
Ille, uelut celsam oppugnat qui molibus urbem
Aut montana sedet circum castella sub armis,
Nunc hos, nunc illos aditus, omnemque pererrat
Arte locum et uariis adsultibus irritus urget.
Ostendit dextram insurgens Entellus et alte
Extulit: ille ictum uenientem a uertice uelox
Praeuidit celerique elapsus corpore cessit;
Entellus uiris in uentum effudit et ultro
Ipse grauis grauiterque ad terram pondere uasto
Concidit, ut quondam caua concidit aut Erymantho
Aut Ida in magna radicibus eruta pinus.
Consurgunt studiis Teucri et Trinacria pubes;
It clamor caelo primusque accurrit Acestes
Aequaeuumque ab humo miserans attollit amicum.
At non tardatus casu neque territus heros
Acrior ad pugnam redit ac uim suscitat ira;
Tum pudor incendit uiris et conscia uirtus,
Praecipitemque Daren ardens agit aequore toto
Nunc dextra ingeminans ictus, nunc ille sinistra.
Nec mora nec requies: quam multa grandine nimbi
Culminibus crepitant, sic densis ictibus heros
Creber utraque manu pulsat uersatque Dareta.
Tum pater Aeneas procedere longius iras
Et saeuire animis Entellum haud passus acerbis,
Sed finem imposuit pugnae fessumque Dareta
Eripuit mulcens dictis ac talia fatur:
“Infelix, quae tanta animum dementia cepit?
Non uiris alias conuersaque numina sentis?
Cede deo.” dixitque et proelia uoce diremit.
Ast illum fidi aequales genua aegra trahentem
Iactantemque utroque caput crassumque cruorem
Ore eiectantem mixtosque in sanguine dentes
Ducunt ad nauis; galeamque ensemque uocati
Accipiunt, palmam Entello taurumque relinquunt.
Hic uictor superans animis tauroque superbus
“Nate dea, uosque haec” inquit “cognoscite, Teucri,
Et mihi quae fuerint iuuenali in corpore uires
Et qua seruetis reuocatum a morte Dareta.”
Dixit, et aduersi contra stetit ora iuuenci
Qui donum astabat pugnae, durosque reducta
Librauit dextra media inter cornua caestus
Arduus, effractoque illisit in ossa cerebro:
Sternitur exanimisque tremens procumbit humi bos.
Ille super talis effundit pectore uoces:
“Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Daretis
Persoluo; hic uictor caestus artemque repono.”
Protinus Aeneas celeri certare sagitta
Inuitat qui forte uelint et praemia dicit,
Ingentique manu malum de naue Seresti
Erigit et uolucrem traiecto in fune columbam,
Quo tendant ferrum, malo suspendit ab alto.
Conuenere uiri deiectamque aerea sortem
Accepit galea; et primus clamore secundo
Hyrtacidae ante omnis exit locus Hippocoontis;
Quem modo nauali Mnestheus certamine uictor
Consequitur, uiridi Mnestheus euinctus oliua.
Tertius Eurytion, tuus, o clarissime, frater,
Pandare, qui quondam iussus confundere foedus
In medios telum torsisti primus Achiuos.
Extremus galeaque ima subsedit Acestes,
Ausus et ipse manu iuuenum temptare laborem.
Tum ualidis flexos incuruant uiribus arcus
Pro se quisque uiri et depromunt tela pharetris,
Primaque per caelum neruo stridente sagitta
Hyrtacidae iuuenis uolucris diuerberat auras,
Et uenit aduersique infigitur arbore mali.
Intremuit malus timuitque exterrita pennis
Ales, et ingenti sonuerunt omnia plausu.
Post acer Mnestheus adducto constitit arcu
Alta petens, pariterque oculos telumque tetendit.
Ast ipsam miserandus auem contingere ferro
Non ualuit; nodos et uincula linea rupit
Quis innexa pedem malo pendebat ab alto;
Illa Notos atque alta uolans in nubila fugit.
Tum rapidus, iamdudum arcu contenta parato
Tela tenens, fratrem Eurytion in uota uocauit,
Iam uacuo laetam caelo speculatus et alis
Plaudentem nigra figit sub nube columbam.
Decidit exanimis uitamque reliquit in astris
Aetheriis fixamque refert delapsa sagittam.
Amissa solus palma superabat Acestes,
Qui tamen aerias telum contorsit in auras
Ostentans artemque pater arcumque sonantem.
Hic oculis subitum obicitur magnoque futurum
Augurio monstrum; docuit post exitus ingens
Seraque terrifici cecinerunt omina uates.
Namque uolans liquidis in nubibus arsit harundo
Signauitque uiam flammis tenuisque recessit
Consumpta in uentos: caelo ceu saepe refixa
Transcurrunt crinemque uolantia sidera ducunt.
Attonitis haesere animis superosque precati
Trinacrii Teucrique uiri, nec maximus omen
Abnuit Aeneas, sed laetum amplexus Acesten
Muneribus cumulat magnis ac talia fatur:
“Sume pater; nam te uoluit rex magnus Olympi
Talibus auspiciis exsortem ducere honores.
Ipsius Anchisae longaeui hoc munus habebis,
Cratera impressum signis, quem Thracius olim
Anchisae genitori in magno munere Cisseus
Ferre sui dederat monimentum et pignus amoris.”
Sic fatus cingit uiridanti tempora lauro
Et primum ante omnis uictorem appellat Acesten.
Nec bonus Eurytion praelato inuidit honori,
Quamuis solus auem caelo deiecit ab alto.
Proximus ingreditur donis qui uincula rupit,
Extremus uolucri qui fixit harundine malum.
At pater Aeneas nondum certamine misso
Custodem ad sese comitemque impubis Iuli
Epytiden uocat, et fidam sic fatur ad aurem:
“Vade age et Ascanio, si iam puerile paratum
Agmen habet secum cursusque instruxit equorum,
Ducat auo turmas et sese ostendat in armis
Dic” ait. ipse omnem longo discedere circo
Infusum populum et campos iubet esse patentis.
Incedunt pueri pariterque ante ora parentum
Frenatis lucent in equis, quos omnis euntis
Trinacriae mirata fremit Troiaeque iuuentus.
Omnibus in morem tonsa coma pressa corona;
Cornea bina ferunt praefixa hastilia ferro,
Pars leuis umero pharetras; it pectore summo
Flexilis obtorti per collum circulus auri.
Tres equitum numero turmae ternique uagantur
Ductores; pueri bis seni quemque secuti
Agmine partito fulgent paribusque magistris.
Vna acies iuuenum, ducit quam paruus ouantem
Nomen aui referens Priamus, tua clara, Polite,
Progenies, auctura Italos; quem Thracius albis
Portat equus bicolor maculis, uestigia primi
Alba pedis frontemque ostentans arduus albam.
Alter Atys, genus unde Atii duxere Latini,
Paruus Atys pueroque puer dilectus Iulo.
Extremus formaque ante omnis pulcher Iulus
Sidoniost inuectus equo, quem candida Dido
Esse sui dederat monimentum et pignus amoris.
Cetera Trinacriis pubes senioris Acestae
Fertur equis. ****************************
Excipiunt plausu pauidos gaudentque tuentes
Dardanidae ueterumque agnoscunt ora parentum.
Postquam omnem laeti consessum oculosque suorum
Lustrauere in equis, signum clamore paratis
Epytides longe dedit insonuitque flagello.
Olli discurrere pares atque agmina terni
Diductis soluere choris, rursusque uocati
Conuertere uias infestaque tela tulere.
Inde alios ineunt cursus aliosque recursus
Aduersi spatiis alternosque orbibus orbis
Impediunt pugnaeque cient simulacra sub armis;
Et nunc terga fuga nudant, nunc spicula uertunt
Infensi, facta pariter nunc pace feruntur.
Vt quondam Creta fertur Labyrinthus in alta
Parietibus textum caecis iter ancipitemque
Mille uiis habuisse dolum, qua signa sequendi
Frangeret indeprensus et irremeabilis error:
Haud alio Teucrum nati uestigia cursu
Impediunt texuntque fugas et proelia ludo,
Delphinum similes qui per maria umida nando
Carpathium Libycumque secant luduntque per undas.
Hunc morem cursus atque haec certamina primus
Ascanius, Longam muris cum cingeret Albam,
Rettulit et priscos docuit celebrare Latinos,
Quo puer ipse modo, secum quo Troia pubes;
Albani docuere suos; hinc maxima porro
Accepit Roma et patrium seruauit honorem;
Troiaque nunc pueri, Troianum dicitur agmen.
Hac celebrata tenus sancto certamina patri.
Hinc primum Fortuna fidem mutata nouauit.
Dum uariis tumulo referunt sollemnia ludis,
Irim de caelo misit Saturnia Iuno
Iliacam ad classem uentosque aspirat eunti,
Multa mouens necdum antiquum saturata dolorem.
Illa uiam celerans per mille coloribus arcum
Nulli uisa cito decurrit tramite uirgo.
Conspicit ingentem concursum et litora lustrat
Desertosque uidet portus classemque relictam.
At procul in sola secretae Troades acta
Amissum Anchisen flebant, cunctaeque profundum
Pontum aspectabant flentes. heu tot uada fessis
Et tantum superesse maris, uox omnibus una.
Vrbem orant, taedet pelagi perferre laborem.
Ergo inter medias sese haud ignara nocendi
Conicit et faciemque deae uestemque reponit;
Fit Beroe, Tmarii coniunx longaeua Dorycli,
Cui genus et quondam nomen natique fuissent,
Ac sic Dardanidum mediam se matribus infert.
“O miserae, quas non manus” inquit “Achaica bello
Traxerit ad letum patriae sub moenibus! o gens
Infelix, cui te exitio Fortuna reseruat?
Septima post Troiae excidium iam uertitur aestas,
Cum freta, cum terras omnis, tot inhospita saxa
Sideraque emensae ferimur, dum per mare magnum
Italiam sequimur fugientem et uoluimur undis.
Hic Erycis fines fraterni atque hospes Acestes:
Quis prohibet muros iacere et dare ciuibus urbem?
O patria et rapti nequiquam ex hoste penates,
Nullane iam Troiae dicentur moenia? nusquam
Hectoreos amnis, Xanthum et Simoenta, uidebo?
Quin agite et mecum infaustas exurite puppis.
Nam mihi Cassandrae per somnum uatis imago
Ardentis dare uisa faces: “hic quaerite Troiam;
Hic domus est” inquit “uobis.” iam tempus agi res,
Nec tantis mora prodigiis. en quattuor arae
Neptuno; deus ipse faces animumque ministrat.”
Haec memorans prima infensum ui corripit ignem
Sublataque procul dextra conixa coruscat
Et iacit. arrectae mentes stupefactaque corda
Iliadum. hic una e multis, quae maxima natu,
Pyrgo, tot Priami natorum regia nutrix:
“Non Beroe uobis, non haec Rhoeteia, matres,
Est Dorycli coniunx; diuini signa decoris
Ardentisque notate oculos; qui spiritus illi,
Quis uultus uocisque sonus uel gressus eunti.
Ipsa egomet dudum Beroen digressa reliqui
Aegram, indignantem tali quod sola careret
Munere nec meritos Anchisae inferret honores.”
Haec effata. **********************************
At matres primo ancipites oculisque malignis
Ambiguae spectare rates miserum inter amorem
Praesentis terrae fatisque uocantia regna:
Cum dea se paribus per caelum sustulit alis
Ingentemque fuga secuit sub nubibus arcum.
Tum uero attonitae monstris actaeque furore
Conclamant, rapiuntque focis penetralibus ignem
(Pars spoliant aras), frondem ac uirgulta facesque
Coniciunt. furit immissis Vulcanus habenis
Transtra per et remos et pictas abiete puppis.
Nuntius Anchisae ad tumulum cuneosque theatri
Incensas perfert nauis Eumelus, et ipsi
Respiciunt atram in nimbo uolitare fauillam.
Primus et Ascanius, cursus ut laetus equestris
Ducebat, sic acer equo turbata petiuit
Castra, nec exanimes possunt retinere magistri.
“Quis furor iste nouus? quo nunc, quo tenditis” inquit,
“Heu, miserae ciues? non hostem inimicaque castra
Argiuum, uestras spes uritis. en, ego uester
Ascanius!” -galeam ante pedes proiecit inanem,
Qua ludo indutus belli simulacra ciebat.
Accelerat simul Aeneas, simul agmina Teucrum.
Ast illae diuersa metu per litora passim
Diffugiunt, siluasque et sicubi concaua furtim
Saxa petunt; piget incepti lucisque, suosque
Mutatae agnoscunt excussaque pectore Iuno est.
Sed non idcirco flamma atque incendia uiris
Indomitas posuere; udo sub robore uiuit
Stuppa uomens tardum fumum, lentusque carinas
Est uapor et toto descendit corpore pestis,
Nec uires heroum infusaque flumina prosunt.
Tum pius Aeneas umeris abscindere uestem
Auxilioque uocare deos et tendere palmas:
“Iuppiter omnipotens, si nondum exosus ad unum
Troianos, si quid pietas antiqua labores
Respicit humanos, da flammam euadere classi
Nunc, pater, et tenuis Teucrum res eripe leto.
Vel tu, quod superest, infesto fulmine morti,
Si mereor, demitte tuaque hic obrue dextra.”
Vix haec ediderat cum effusis imbribus atra
Tempestas sine more furit tonitruque tremescunt
Ardua terrarum et campi; ruit aethere toto
Turbidus imber aqua densisque nigerrimus Austris,
Implenturque super puppes, semusta madescunt
Robora, restinctus donec uapor omnis et omnes
Quattuor amissis seruatae a peste carinae.
At pater Aeneas casu concussus acerbo
Nunc huc ingentis, nunc illuc pectore curas
Mutabat uersans, Siculisne resideret aruis
Oblitus fatorum, Italasne capesseret oras.
Tum senior Nautes, unum Tritonia Pallas
Quem docuit multaque insignem reddidit arte
(Haec responsa dabat, uel quae portenderet ira
Magna deum uel quae fatorum posceret ordo)-
Isque his Aenean solatus uocibus infit:
“Nate dea, quo fata trahunt retrahuntque sequamur;
Quidquid erit, superanda omnis fortuna ferendo est.
Est tibi Dardanius diuinae stirpis Acestes:
Hunc cape consiliis socium et coniunge uolentem;
Huic trade amissis superant qui nauibus et quos
Pertaesum magni incepti rerumque tuarum est;
Longaeuosque senes ac fessas aequore matres
Et quidquid tecum inualidum metuensque pericli est
Delige, et his habeant terris sine moenia fessi;
Vrbem appellabunt permisso nomine Acestam.”
Talibus incensus dictis senioris amici
Tum uero in curas animo diducitur omnis.
Et Nox atra polum bigis subuecta tenebat:
Visa dehinc caelo facies delapsa parentis
Anchisae subito talis effundere uoces:
“Nate, mihi uita quondam, dum uita manebat,
Care magis, nate, Iliacis exercite fatis,
Imperio Iouis huc uenio, qui classibus ignem
Depulit, et caelo tandem miseratus ab alto est.
Consiliis pare quae nunc pulcherrima Nautes
Dat senior; lectos iuuenes, fortissima corda,
Defer in Italiam. gens dura atque aspera cultu
Debellanda tibi Latio est. Ditis tamen ante
Infernas accede domos et Auerna per alta
Congressus pete, nate, meos. non me impia namque
Tartara habent, tristes umbrae, sed amoena piorum
Concilia Elysiumque colo. huc casta Sibylla
Nigrarum multo pecudum te sanguine ducet.
Tum genus omne tuum et quae dentur moenia disces.
Iamque uale; torquet medios Nox umida cursus
Et me saeuus equis Oriens afflauit anhelis.”
Dixerat et tenuis fugit ceu fumus in auras.
Aeneas “quo deinde ruis? quo proripis?” inquit,
“Quem fugis? aut quis te nostris complexibus arcet?”
Haec memorans cinerem et sopitos suscitat ignis,
Pergameumque Larem et canae penetralia Vestae
Farre pio et plena supplex ueneratur acerra.
Extemplo socios primumque accersit Acesten
Et Iouis imperium et cari praecepta parentis
Edocet et quae nunc animo sententia constet.
Haud mora consiliis, nec iussa recusat Acestes.
Transcribunt urbi matres populumque uolentem
Deponunt, animos nil magnae laudis egentis.
Ipsi transtra nouant flammisque ambessa reponunt
Robora nauigiis, aptant remosque rudentisque,
Exigui numero, sed bello uiuida uirtus.
Interea Aeneas urbem designat aratro
Sortiturque domos; hoc Ilium et haec loca Troiam
Esse iubet. gaudet regno Troianus Acestes
Indicitque forum et patribus dat iura uocatis.
Tum uicina astris Erycino in uertice sedes
Fundatur Veneri Idaliae tumuloque sacerdos
Ac lucus late sacer additur Anchiseo.
Iamque dies epulata nouem gens omnis, et aris
Factus honos: placidi strauerunt aequora uenti
Creber et aspirans rursus uocat Auster in altum.
Exoritur procurua ingens per litora fletus;
Complexi inter se noctemque diemque morantur.
Ipsae iam matres, ipsi, quibus aspera quondam
Visa maris facies et non tolerabile numen,
Ire uolunt omnemque fugae perferre laborem.
Quos bonus Aeneas dictis solatur amicis
Et consanguineo lacrimans commendat Acestae.
Tris Eryci uitulos et Tempestatibus agnam
Caedere deinde iubet soluique ex ordine funem.
Ipse caput tonsae foliis euinctus oliuae
Stans procul in prora pateram tenet, extaque salsos
Proicit in fluctus ac uina liquentia fundit.
Prosequitur surgens a puppi uentus euntis;
Certatim socii feriunt mare et aequora uerrunt.
At Venus interea Neptunum exercita curis
Alloquitur talisque effundit pectore questus:
“Iunonis grauis ira neque exsaturabile pectus
Cogunt me, Neptune, preces descendere in omnis;
Quam nec longa dies pietas nec mitigat ulla,
Nec Iouis imperio fatisque infracta quiescit.
Non media de gente Phrygum exedisse nefandis
Vrbem odiis satis est nec poenam traxe per omnem
Reliquias Troiae: cineres atque ossa peremptae
Insequitur. causas tanti sciat illa furoris.
Ipse mihi nuper Libycis tu testis in undis
Quam molem subito excierit: maria omnia caelo
Miscuit Aeoliis nequiquam freta procellis,
In regnis hoc ausa tuis. **********************
Per scelus ecce etiam Troianis matribus actis
Exussit foede puppis et classe subegit
Amissa socios ignotae linquere terrae.
Quod superest, oro, liceat dare tuta per undas
Vela tibi, liceat Laurentem attingere Thybrim,
Si concessa peto, si dant ea moenia Parcae.”
Tum Saturnius haec domitor maris edidit alti:
“Fas omne est, Cytherea, meis te fidere regnis,
Vnde genus ducis. merui quoque; saepe furores
Compressi et rabiem tantam caelique marisque.
Nec minor in terris, Xanthum Simoentaque testor,
Aeneae mihi cura tui. cum Troia Achilles
Exanimata sequens impingeret agmina muris,
Milia multa daret leto, gemerentque repleti
Amnes nec reperire uiam atque euoluere posset
In mare se Xanthus, Pelidae tunc ego forti
Congressum Aenean nec dis nec uiribus aequis
Nube caua rapui, cuperem cum uertere ab imo
Structa meis manibus periurae moenia Troiae.
Nunc quoque mens eadem perstat mihi; pelle timores.
Tutus, quos optas, portus accedet Auerni.
Vnus erit tantum amissum quem gurgite quaeres;
Vnum pro multis dabitur caput.” *******
His ubi laeta deae permulsit pectora dictis,
Iungit equos auro genitor, spumantiaque addit
Frena feris manibusque omnis effundit habenas.
Caeruleo per summa leuis uolat aequora curru;
Subsidunt undae tumidumque sub axe tonanti
Sternitur aequor aquis, fugiunt uasto aethere nimbi.
Tum uariae comitum facies, immania cete,
Et senior Glauci chorus Inousque Palaemon
Tritonesque citi Phorcique exercitus omnis;
Laeua tenent Thetis et Melite Panopeaque uirgo,
Nisaee Spioque Thaliaque Cymodoceque.
Hic patris Aeneae suspensam blanda uicissim
Gaudia pertemptant mentem; iubet ocius omnis
Attolli malos, intendi bracchia uelis.
Vna omnes fecere pedem pariterque sinistros,
Nunc dextros soluere sinus; una ardua torquent
Cornua detorquentque; ferunt sua flamina classem.
Princeps ante omnis densum Palinurus agebat
Agmen; ad hunc alii cursum contendere iussi.
Iamque fere mediam caeli Nox umida metam
Contigerat, placida laxabant membra quiete
Sub remis fusi per dura sedilia nautae:
Cum leuis aetheriis delapsus Somnus ab astris
Aera dimouit tenebrosum et dispulit umbras,
Te, Palinure, petens, tibi somnia tristia portans
Insonti; puppique deus consedit in alta
Phorbanti similis funditque has ore loquelas:
“Iaside Palinure, ferunt ipsa aequora classem,
Aequatae spirant aurae, datur hora quieti.
Pone caput fessosque oculos furare labori.
Ipse ego paulisper pro te tua munera inibo.”
Cui uix attollens Palinurus lumina fatur:
“Mene salis placidi uultum fluctusque quietos
Ignorare iubes? mene huic confidere monstro?
Aenean credam (quid enim?) fallacibus auris
Et caelo, totiens deceptus fraude sereni?”
Talia dicta dabat, clauumque affixus et haerens
Nusquam amittebat oculosque sub astra tenebat.
Ecce deus ramum Lethaeo rore madentem
Vique soporatum Stygia super utraque quassat
Tempora, cunctantique natantia lumina soluit.
Vix primos inopina quies laxauerat artus,
Et super incumbens cum puppis parte reuulsa
Cumque gubernaclo liquidas proiecit in undas
Praecipitem ac socios nequiquam saepe uocantem,
Ipse uolans tenuis se sustulit ales ad auras.
Currit iter tutum non setius aequore classis
Promissisque patris Neptuni interrita fertur.
Iamque adeo scopulos Sirenum aduecta subibat,
Difficilis quondam multorumque ossibus albos
(Tum rauca adsiduo longe sale saxa sonabant),
Cum pater amisso fluitantem errare magistro
Sensit et ipse ratem nocturnis rexit in undis
Multa gemens casuque animum concussus amici:
“O nimium caelo et pelago confise sereno,
Nudus in ignota, Palinure, iacebis harena.”