# Aeneid 07

Tu quoque litoribus nostris, Aeneia nutrix,
Aeternam moriens famam, Caieta, dedisti;
Et nunc seruat honos sedem tuus, ossaque nomen
Hesperia in magna, si qua est ea gloria, signat.
At pius exsequiis Aeneas rite solutis,
Aggere composito tumuli, postquam alta quierunt
Aequora, tendit iter uelis portumque relinquit.
Aspirant aurae in noctem nec candida cursus
Luna negat, splendet tremulo sub lumine pontus.
Proxima Circaeae raduntur litora terrae,
Diues inaccessos ubi Solis filia lucos
Assiduo resonat cantu tectisque superbis
Vrit odoratam nocturna in lumina cedrum
Arguto tenuis percurrens pectine telas.
Hinc exaudiri gemitus iraeque leonum
Vincla recusantum et sera sub nocte rudentum,
Saetigerique sues atque in praesepibus ursi
Saeuire ac formae magnorum ululare luporum,
Quos hominum ex facie dea saeua potentibus herbis
Induerat Circe in uultus ac terga ferarum.
Quae ne monstra pii paterentur talia Troes
Delati in portus neu litora dira subirent,
Neptunus uentis impleuit uela secundis,
Atque fugam dedit et praeter uada feruida uexit.
Iamque rubescebat radiis mare et aethere ab alto
Aurora in roseis fulgebat lutea bigis,
Cum uenti posuere omnisque repente resedit
Flatus, et in lento luctantur marmore tonsae.
Atque hic Aeneas ingentem ex aequore lucum
Prospicit. hunc inter fluuio Tiberinus amoeno
Verticibus rapidis et multa flauus harena
In mare prorumpit. uariae circumque supraque
Assuetae ripis uolucres et fluminis alueo
Aethera mulcebant cantu lucoque uolabant.
Flectere iter sociis terraeque aduertere proras
Imperat et laetus fluuio succedit opaco.
Nunc age, qui reges, Erato, quae tempora, rerum
Quis Latio antiquo fuerit status, aduena classem
Cum primum Ausoniis exercitus appulit oris,
Expediam, et primae reuocabo exordia pugnae.
Tu uatem, tu, diua, mone. dicam horrida bella,
Dicam acies actosque animis in funera reges,
Tyrrhenamque manum totamque sub arma coactam
Hesperiam. maior rerum mihi nascitur ordo,
Maius opus moueo. Rex arua Latinus et urbes
Iam senior longa placidas in pace regebat.
Hunc Fauno et nympha genitum Laurente Marica
Accipimus; Fauno Picus pater, isque parentem
Te, Saturne, refert, tu sanguinis ultimus auctor.
Filius huic fato diuum prolesque uirilis
Nulla fuit, primaque oriens erepta iuuentast.
Sola domum et tantas seruabat filia sedes
Iam matura uiro, iam plenis nubilis annis.
Multi illam magno e Latio totaque petebant
Ausonia; petit ante alios pulcherrimus omnis
Turnus, auis atauisque potens, quem regia coniunx
Adiungi generum miro properabat amore;
Sed uariis portenta deum terroribus obstant.
Laurus erat tecti medio in penetralibus altis
Sacra comam multosque metu seruata per annos,
Quam pater inuentam, primas cum conderet arces,
Ipse ferebatur Phoebo sacrasse Latinus,
Laurentisque ab ea nomen posuisse colonis.
Huius apes summum densae (mirabile dictu)
Stridore ingenti liquidum trans aethera uectae
Obsedere apicem, et pedibus per mutua nexis
Examen subitum ramo frondente pependit.
Continuo uates “externum cernimus” inquit
“Aduentare uirum et partis petere agmen easdem
Partibus ex isdem et summa dominarier arce.”
Praeterea, castis adolet dum altaria taedis,
Et iuxta genitorem astat Lauinia uirgo,
Visa, nefas, longis comprendere crinibus ignem
Atque omnem ornatum flamma crepitante cremari,
Regalisque accensa comas, accensa coronam
Insignem gemmis; tum fumida lumine fuluo
Inuolui ac totis Vulcanum spargere tectis.
Id uero horrendum ac uisu mirabile ferri:
Namque fore illustrem fama fatisque canebant
Ipsam, sed populo magnum portendere bellum.
At rex sollicitus monstris oracula Fauni,
Fatidici genitoris, adit lucosque sub alta
Consulit Albunea, nemorum quae maxima sacro
Fonte sonat saeuamque exhalat opaca mephitim.
Hinc Italae gentes omnisque Oenotria tellus
In dubiis responsa petunt; huc dona sacerdos
Cum tulit et caesarum ouium sub nocte silenti
Pellibus incubuit stratis somnosque petiuit,
Multa modis simulacra uidet uolitantia miris
Et uarias audit uoces fruiturque deorum
Colloquio atque imis Acheronta affatur Auernis.
Hic et tum, pater ipse petens responsa Latinus
Centum lanigeras mactabat rite bidentis,
Atque harum effultus tergo stratisque iacebat
Velleribus: subita ex alto uox reddita luco est:
“Ne pete conubiis natam sociare Latinis,
O mea progenies, thalamis neu crede paratis;
Externi uenient: generi, qui sanguine nostrum
Nomen in astra ferant, quorumque a stirpe nepotes
Omnia sub pedibus, qua Sol utrumque recurrens
Aspicit Oceanum, uertique regique uidebunt.”
Haec responsa patris Fauni monitusque silenti
Nocte datos non ipse suo premit ore Latinus,
Sed circum late uolitans iam Fama per urbes
Ausonias tulerat, cum Laomedontia pubes
Gramineo ripae religauit ab aggere classem.
Aeneas primique duces et pulcher Iulus
Corpora sub ramis deponunt arboris altae,
Instituuntque dapes et adorea liba per herbam
Subiciunt epulis (sic Iuppiter ipse monebat)
Et Cereale solum pomis agrestibus augent.
Consumptis hic forte aliis, ut uertere morsus
Exiguam in Cererem penuria adegit edendi,
Et uiolare manu malisque audacibus orbem
Fatalis crusti patulis nec parcere quadris:
“Heus, etiam mensas consumimus” inquit Iulus,
Nec plura, alludens. ea uox audita laborum
Prima tulit finem, primamque loquentis ab ore
Eripuit pater ac stupefactus numine pressit.
Continuo “salue fatis mihi debita tellus
Vosque” ait “o fidi Troiae saluete penates:
Hic domus, haec patria est. genitor mihi talia namque
(Nunc repeto) Anchises fatorum arcana reliquit:
“Cum te, nate, fames ignota ad litora uectum
Accisis coget dapibus consumere mensas,
Tum sperare domos defessus, ibique memento
Prima locare manu molirique aggere tecta.”
Haec erat illa fames, haec nos suprema manebat
Exitiis positura modum. ******************
Quare agite et primo laeti cum lumine solis
Quae loca, quiue habeant homines, ubi moenia gentis,
Vestigemus et a portu diuersa petamus.
Nunc pateras libate Ioui precibusque uocate
Anchisen genitorem, et uina reponite mensis.”
Sic deinde effatus frondenti tempora ramo
Implicat et geniumque loci primamque deorum
Tellurem Nymphasque et adhuc ignota precatur
Flumina, tum Noctem Noctisque orientia signa
Idaeumque Iouem Phrygiamque ex ordine matrem
Inuocat, et duplicis caeloque Ereboque parentis.
Hic pater omnipotens ter caelo clarus ab alto
Intonuit, radiisque ardentem lucis et auro
Ipse manu quatiens ostendit ab aethere nubem.
Diditur hic subito Troiana per agmina rumor
Aduenisse diem quo debita moenia condant.
Certatim instaurant epulas atque omine magno
Crateras laeti statuunt et uina coronant.
Postera cum prima lustrabat lampade terras
Orta dies, urbem et finis et litora gentis
Diuersi explorant: haec fontis stagna Numici,
Hunc Thybrim fluuium, hic fortis habitare Latinos.
Tum satus Anchisa delectos ordine ab omni
Centum oratores augusta ad moenia regis
Ire iubet, ramis uelatos Palladis omnis,
Donaque ferre uiro pacemque exposcere Teucris.
Haud mora, festinant iussi rapidisque feruntur
Passibus. ipse humili designat moenia fossa
Moliturque locum, primasque in litore sedes
Castrorum in morem pinnis atque aggere cingit.
Iamque iter emensi turris ac tecta Latinorum
Ardua cernebant iuuenes muroque subibant.
Ante urbem pueri et primaeuo flore iuuentus
Exercentur equis domitantque in puluere currus,
Aut acris tendunt arcus aut lenta lacertis
Spicula contorquent, cursuque ictuque lacessunt:
Cum praeuectus equo longaeui regis ad auris
Nuntius ingentis ignota in ueste reportat
Aduenisse uiros. ille intra tecta uocari
Imperat et solio medius consedit auito.
Tectum augustum, ingens, centum sublime columnis
Vrbe fuit summa, Laurentis regia Pici,
Horrendum siluis et religione parentum.
Hic sceptra accipere et primos attollere fascis
Regibus omen erat; hoc illis curia templum,
Hae sacris sedes epulis; hic ariete caeso
Perpetuis soliti patres considere mensis.
Quin etiam ueterum effigies ex ordine auorum
Antiqua e cedro, Italusque paterque Sabinus
Vitisator curuam seruans sub imagine falcem,
Saturnusque senex Ianique bifrontis imago
Vestibulo astabant, aliique ab origine reges,
Martiaque ob patriam pugnando uulnera passi.
Multaque praeterea sacris in postibus arma,
Captiui pendent currus curuaeque secures
Et cristae capitum et portarum ingentia claustra
Spiculaque clipeique ereptaque rostra carinis.
Ipse Quirinali lituo paruaque sedebat
Succinctus trabea laeuaque ancile gerebat
Picus, equum domitor, quem capta cupidine coniunx
Aurea percussum uirga uersumque uenenis
Fecit auem Circe sparsitque coloribus alas.
Tali intus templo diuum patriaque Latinus
Sede sedens Teucros ad sese in tecta uocauit,
Atque haec ingressis placido prior edidit ore:
“Dicite, Dardanidae (neque enim nescimus et urbem
Et genus, auditique aduertitis aequore cursum),
Quid petitis? quae causa rates aut cuius egentis
Litus ad Ausonium tot per uada caerula uexit?
Siue errore uiae seu tempestatibus acti,
Qualia multa mari nautae patiuntur in alto,
Fluminis intrastis ripas portuque sedetis,
Ne fugite hospitium, neue ignorate Latinos
Saturni gentem haud uinclo nec legibus aequam,
Sponte sua ueterisque dei se more tenentem.
Atque equidem memini (fama est obscurior annis)
Auruncos ita ferre senes, his ortus ut agris
Dardanus Idaeas Phrygiae penetrarit ad urbes
Threiciamque Samum, quae nunc Samothracia fertur.
Hinc illum Corythi Tyrrhena ab sede profectum
Aurea nunc solio stellantis regia caeli
Accipit et numerum diuorum altaribus auget.”
Dixerat, et dicta Ilioneus sic uoce secutus:
“Rex, genus egregium Fauni, nec fluctibus actos
Atra subegit hiemps uestris succedere terris,
Nec sidus regione uiae litusue fefellit:
Consilio hanc omnes animisque uolentibus urbem
Afferimur pulsi regnis, quae maxima quondam
Extremo ueniens sol aspiciebat Olympo.
Ab Ioue principium generis, Ioue Dardana pubes
Gaudet auo, rex ipse Iouis de gente suprema:
Troius Aeneas tua nos ad limina misit.
Quanta per Idaeos saeuis effusa Mycenis
Tempestas ierit campos, quibus actus uterque
Europae atque Asiae fatis concurrerit orbis,
Audiit et si quem tellus extrema refuso
Summouet Oceano et si quem extenta plagarum
Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui.
Diluuio ex illo tot uasta per aequora uecti
Dis sedem exiguam patriis litusque rogamus
Innocuum et cunctis undamque auramque patentem.
Non erimus regno indecores, nec uestra feretur
Fama leuis tantique abolescet gratia facti,
Nec Troiam Ausonios gremio excepisse pigebit.
Fata per Aeneae iuro dextramque potentem,
Siue fide seu quis bello est expertus et armis:
Multi nos populi, multae (ne temne, quod ultro
Praeferimus manibus uittas ac uerba precantia)
Et petiere sibi et uoluere adiungere gentes;
Sed nos fata deum uestras exquirere terras
Imperiis egere suis. hinc Dardanus ortus:
Huc repetit iussisque ingentibus urget Apollo
Tyrrhenum ad Thybrim et fontis uada sacra Numici.
Dat tibi praeterea fortunae parua prioris
Munera, reliquias Troia ex ardente receptas.
Hoc pater Anchises auro libabat ad aras,
Hoc Priami gestamen erat cum iura uocatis
More daret populis, sceptrumque sacerque tiaras
Iliadumque labor uestes.” ******************
Talibus Ilionei dictis defixa Latinus
Obtutu tenet ora soloque immobilis haeret,
Intentos uoluens oculos. nec purpura regem
Picta mouet nec sceptra mouent Priameia tantum
Quantum in conubio natae thalamoque moratur,
Et ueteris Fauni uoluit sub pectore sortem:
Hunc illum fatis externa ab sede profectum
Portendi generum paribusque in regna uocari
Auspiciis, huic progeniem uirtute futuram
Egregiam et totum quae uiribus occupet orbem.
Tandem laetus ait: “di nostra incepta secundent
Auguriumque suum! dabitur, Troiane, quod optas.
Munera nec sperno: non uobis rege Latino
Diuitis uber agri Troiaeue opulentia deerit.
Ipse modo Aeneas, nostri si tanta cupidost,
Si iungi hospitio properat sociusque uocari,
Adueniat, uultus neue exhorrescat amicos:
Pars mihi pacis erit dextram tetigisse tyranni.
Vos contra regi mea nunc mandata referte.
Est mihi nata, uiro gentis quam iungere nostrae
Non patrio ex adyto sortes, non plurima caelo
Monstra sinunt; generos externis affore ab oris,
Hoc Latio restare canunt, qui sanguine nostrum
Nomen in astra ferant. hunc illum poscere fata
Et reor et, si quid ueri mens augurat, opto.”
Haec effatus equos numero pater eligit omni
(Stabant ter centum nitidi in praesepibus altis):
Omnibus extemplo Teucris iubet ordine duci
Instratos ostro alipedes pictisque tapetis:
Aurea pectoribus demissa monilia pendent,
Tecti auro fuluum mandunt sub dentibus aurum;
Absenti Aeneae currum geminosque iugalis
Semine ab aetherio spirantis naribus ignem,
Illorum de gente patri quos daedala Circe
Supposita de matre nothos furata creauit.
Talibus Aeneadae donis dictisque Latini
Sublimes in equis redeunt pacemque reportant.
Ecce autem Inachiis sese referebat ab Argis
Saeua Iouis coniunx aurasque inuecta tenebat,
Et laetum Aenean classemque ex aethere longe
Dardaniam Siculo prospexit ab usque Pachyno.
Moliri iam tecta uidet, iam fidere terrae,
Deseruisse rates: stetit acri fixa dolore.
Tum quassans caput haec effundit pectore dicta:
“Heu stirpem inuisam et fatis contraria nostris
Fata Phrygum! num Sigeis occumbere campis,
Num capti potuere capi? num incensa cremauit
Troia uiros? medias acies mediosque per ignis
Inuenere uiam. at, credo, mea numina tandem
Fessa iacent, odiis aut exsaturata quieui.
Quin etiam patria excussos infesta per undas
Ausa sequi et profugis toto me opponere ponto!
Absumptae in Teucros uires caelique marisque.
Quid Syrtes aut Scylla mihi, quid uasta Charybdis
Profuit? optato conduntur Thybridis alueo
Securi pelagi atque mei. Mars perdere gentem
Immanem Lapithum ualuit, concessit in iras
Ipse deum antiquam genitor Calydona Dianae,
Quod scelus aut Lapithis tantum aut Calydone merente?
Ast ego, magna Iouis coniunx, nil linquere inausum
Quae potui infelix, quae memet in omnia uerti,
Vincor ab Aenea. quod si mea numina non sunt
Magna satis, dubitem haud equidem implorare quod usquam est:
Flectere si nequeo superos, Acheronta mouebo.
Non dabitur regnis, esto, prohibere Latinis,
Atque immota manet fatis Lauinia coniunx:
At trahere atque moras tantis licet addere rebus,
At licet amborum populos exscindere regum.
Hac gener atque socer coeant mercede suorum:
Sanguine Troiano et Rutulo dotabere, uirgo,
Et Bellona manet te pronuba. nec face tantum
Cisseis praegnas ignis enixa iugalis;
Quin idem Veneri partus suus et Paris alter,
Funestaeque iterum recidiua in Pergama taedae.”
Haec ubi dicta dedit, terras horrenda petiuit;
Luctificam Allecto dirarum ab sede dearum
Infernisque ciet tenebris, cui tristia bella
Iraeque insidiaeque et crimina noxia cordi.
Odit et ipse pater Pluton, odere sorores
Tartareae monstrum: tot sese uertit in ora,
Tam saeuae facies, tot pullulat atra colubris.
Quam Iuno his acuit uerbis ac talia fatur:
“Hunc mihi da proprium, uirgo sata Nocte, laborem,
Hanc operam, ne noster honos infractaue cedat
Fama loco, neu conubiis ambire Latinum
Aeneadae possint Italosue obsidere finis.
Tu potes unanimos armare in proelia fratres
Atque odiis uersare domos, tu uerbera tectis
Funereasque inferre faces, tibi nomina mille,
Mille nocendi artes. fecundum concute pectus,
Dissice compositam pacem, sere crimina belli;
Arma uelit poscatque simul rapiatque iuuentus.”
Exim Gorgoneis Allecto infecta uenenis
Principio Latium et Laurentis tecta tyranni
Celsa petit, tacitumque obsedit limen Amatae,
Quam super aduentu Teucrum Turnique hymenaeis
Femineae ardentem curaeque iraeque coquebant.
Huic dea caeruleis unum de crinibus anguem
Conicit inque sinum praecordia ad intima subdit,
Quo furibunda domum monstro permisceat omnem.
Ille inter uestis et leuia pectora lapsus
Voluitur attactu nullo, fallitque furentem
Vipeream inspirans animam; fit tortile collo
Aurum ingens coluber, fit longae taenia uittae
Innectitque comas et membris lubricus errat.
Ac dum prima lues udo sublapsa ueneno
Pertemptat sensus atque ossibus implicat ignem
Necdum animus toto percepit pectore flammam,
Mollius et solito matrum de more locutast,
Multa super natae lacrimans Phrygiisque hymenaeis:
“Exulibusne datur ducenda Lauinia Teucris,
O genitor, nec te miseret nataeque tuique?
Nec matris miseret, quam primo aquilone relinquet
Perfidus alta petens abducta uirgine praedo?
At non sic Phrygius penetrat Lacedaemona pastor,
Ledaeamque Helenam Troianas uexit ad urbes?
Quid tua sancta fides? quid cura antiqua tuorum
Et consanguineo totiens data dextera Turno?
Si gener externa petitur de gente Latinis,
Idque sedet Faunique premunt te iussa parentis,
Omnem equidem sceptris terram quae libera nostris
Dissidet externam reor et sic dicere diuos.
Et Turno, si prima domus repetatur origo,
Inachus Acrisiusque patres mediaeque Mycenae.”
His ubi nequiquam dictis experta Latinum
Contra stare uidet, penitusque in uiscera lapsum
Serpentis furiale malum totamque pererrat,
Tum uero infelix ingentibus excita monstris
Immensam sine more furit lymphata per urbem.
Ceu quondam torto uolitans sub uerbere turbo,
Quem pueri magno in gyro uacua atria circum
Intenti ludo exercent ille actus habena
Curuatis fertur spatiis; stupet inscia supra
Impubesque manus mirata uolubile buxum;
Dant animos plagae: non cursu segnior illo
Per medias urbes agitur populosque ferocis.
Quin etiam in siluas simulato numine Bacchi
Maius adorta nefas maioremque orsa furorem
Euolat et natam frondosis montibus abdit,
Quo thalamum eripiat Teucris taedasque moretur,
Euhoe Bacche fremens, solum te uirgine dignum
Vociferans: etenim mollis tibi sumere thyrsos,
Te lustrare choro, sacrum tibi pascere crinem.
Fama uolat, furiisque accensas pectore matres
Idem omnis simul ardor agit noua quaerere tecta:
Deseruere domos, uentis dant colla comasque;
Ast aliae tremulis ululatibus aethera complent
Pampineasque gerunt incinctae pellibus hastas.
Ipsa inter medias flagrantem feruida pinum
Sustinet ac natae Turnique canit hymenaeos
Sanguineam torquens aciem, toruumque repente
Clamat: “io matres, audite, ubi quaeque, Latinae:
Si qua piis animis manet infelicis Amatae
Gratia, si iuris materni cura remordet,
Soluite crinalis uittas, capite orgia mecum.”
Talem inter siluas, inter deserta ferarum
Reginam Allecto stimulis agit undique Bacchi.
Postquam uisa satis primos acuisse furores
Consiliumque omnemque domum uertisse Latini,
Protinus hinc fuscis tristis dea tollitur alis
Audacis Rutuli ad muros, quam dicitur urbem
Acrisioneis Danae fundasse colonis
Praecipiti delata Noto. locus Ardea quondam
Dictus auis, et nunc magnum manet Ardea nomen,
Sed fortuna fuit. tectis hic Turnus in altis
Iam mediam nigra carpebat nocte quietem.
Allecto toruam faciem et furialia membra
Exuit, in uultus sese transformat anilis
Et frontem obscenam rugis arat, induit albos
Cum uitta crinis, tum ramum innectit oliuae;
Fit Calybe Iunonis anus templique sacerdos,
Et iuueni ante oculos his se cum uocibus offert:
“Turne, tot incassum fusos patiere labores,
Et tua Dardaniis transcribi sceptra colonis?
Rex tibi coniugium et quaesitas sanguine dotes
Abnegat, externusque in regnum quaeritur heres.
I nunc, ingratis offer te, irrise, periclis;
Tyrrhenas, i, sterne acies, tege pace Latinos.
Haec adeo tibi me, placida cum nocte iaceres,
Ipsa palam fari omnipotens Saturnia iussit.
Quare age et armari pubem portisque moueri
Laetus in arma para, et Phrygios qui flumine pulchro
Consedere duces pictasque exure carinas.
Caelestum uis magna iubet. rex ipse Latinus,
Ni dare coniugium et dicto parere fatetur,
Sentiat et tandem Turnum experiatur in armis.”
Hic iuuenis uatem irridens sic orsa uicissim
Ore refert: “classis inuectas Thybridis undam
Non, ut rere, meas effugit nuntius auris;
Ne tantos mihi finge metus. nec regia Iuno
Immemor est nostri. ******************
Sed te uicta situ uerique effeta senectus,
O mater, curis nequiquam exercet, et arma
Regum inter falsa uatem formidine ludit.
Cura tibi diuum effigies et templa tueri;
Bella uiri pacemque gerent quis bella gerenda.”
Talibus Allecto dictis exarsit in iras.
At iuueni oranti subitus tremor occupat artus,
Deriguere oculi: tot Erinys sibilat hydris
Tantaque se facies aperit; tum flammea torquens
Lumina cunctantem et quaerentem dicere plura
Reppulit, et geminos erexit crinibus anguis,
Verberaque insonuit rabidoque haec addidit ore:
“En ego uicta situ, quam ueri effeta senectus
Arma inter regum falsa formidine ludit;
Respice ad haec: adsum dirarum ab sede sororum,
Bella manu letumque gero.” ********************
Sic effata facem iuueni coniecit et atro
Lumine fumantis fixit sub pectore taedas.
Olli somnum ingens rumpit pauor, ossaque et artus
Perfundit toto proruptus corpore sudor.
Arma amens fremit, arma toro tectisque requirit:
Saeuit amor ferri et scelerata insania belli,
Ira super: magno ueluti cum flamma sonore
Virgea suggeritur costis undantis aeni
Exsultantque aestu latices, furit intus aquai
Fumidus atque alte spumis exuberat amnis,
Nec iam se capit unda, uolat uapor ater ad auras.
Ergo iter ad regem polluta pace Latinum
Indicit primis iuuenum et iubet arma parari,
Tutari Italiam, detrudere finibus hostem;
Se satis ambobus Teucrisque uenire Latinisque.
Haec ubi dicta dedit diuosque in uota uocauit,
Certatim sese Rutuli exhortantur in arma.
Hunc decus egregium formae mouet atque iuuentae,
Hunc ataui reges, hunc claris dextera factis.
Dum Turnus Rutulos animis audacibus implet,
Allecto in Teucros Stygiis se concitat alis,
Arte noua speculata locum, quo litore pulcher
Insidiis cursuque feras agitabat Iulus.
Hic subitam canibus rabiem Cocytia uirgo
Obicit et noto naris contingit odore,
Vt ceruum ardentes agerent; quae prima laborum
Causa fuit belloque animos accendit agrestis.
Ceruus erat forma praestanti et cornibus ingens,
Tyrrhidae pueri quem matris ab ubere raptum
Nutribant Tyrrhusque pater, cui regia parent
Armenta et late custodia credita campi.
Assuetum imperiis soror omni Siluia cura
Mollibus intexens ornabat cornua sertis,
Pectebatque ferum puroque in fonte lauabat.
Ille manum patiens mensaeque assuetus erili
Errabat siluis rursusque ad limina nota
Ipse domum sera quamuis se nocte ferebat.
Hunc procul errantem rabidae uenantis Iuli
Commouere canes, fluuio cum forte secundo
Deflueret ripaque aestus uiridante leuaret.
Ipse etiam eximiae laudis succensus amore
Ascanius curuo derexit spicula cornu;
Nec dextrae erranti deus afuit, actaque multo
Perque uterum sonitu perque ilia uenit harundo.
Saucius at quadripes nota intra tecta refugit
Successitque gemens stabulis, questuque cruentus
Atque imploranti similis tectum omne replebat.
Siluia prima soror palmis percussa lacertos
Auxilium uocat et duros conclamat agrestis.
Olli (pestis enim tacitis latet aspera siluis)
Improuisi adsunt, hic torre armatus obusto,
Stipitis hic grauidi nodis; quod cuique repertum
Rimanti telum ira facit. uocat agmina Tyrrhus,
Quadrifidam quercum cuneis ut forte coactis
Scindebat rapta spirans immane securi.
At saeua e speculis tempus dea nacta nocendi
Ardua tecta petit stabuli et de culmine summo
Pastorale canit signum cornuque recuruo
Tartaream intendit uocem, qua protinus omne
Contremuit nemus et siluae insonuere profundae;
Audiit et Triuiae longe lacus, audiit amnis
Sulpurea Nar albus aqua fontesque Velini,
Et trepidae matres pressere ad pectora natos.
Tum uero ad uocem celeres, qua bucina signum
Dira dedit, raptis concurrunt undique telis
Indomiti agricolae, nec non et Troia pubes
Ascanio auxilium castris effundit apertis.
Derexere acies. non iam certamine agresti
Stipitibus duris agitur sudibusue praeustis,
Sed ferro ancipiti decernunt atraque late
Horrescit strictis seges ensibus, aeraque fulgent
Sole lacessita et lucem sub nubila iactant:
Fluctus uti primo coepit cum albescere uento,
Paulatim sese tollit mare et altius undas
Erigit, inde imo consurgit ad aethera fundo.
Hic iuuenis primam ante aciem stridente sagitta,
Natorum Tyrrhi fuerat qui maximus, Almo,
Sternitur; haesit enim sub gutture uulnus et udae
Vocis iter tenuemque inclusit sanguine uitam.
Corpora multa uirum circa seniorque Galaesus,
Dum paci medium se offert, iustissimus unus
Qui fuit Ausoniisque olim ditissimus aruis:
Quinque greges illi balantum, quina redibant
Armenta, et terram centum uertebat aratris.
Atque ea per campos aequo dum Marte geruntur,
Promissi dea facta potens, ubi sanguine bellum
Imbuit et primae commisit funera pugnae,
Deserit Hesperiam et caeli conuexa per auras
Iunonem uictrix affatur uoce superba:
“En, perfecta tibi bello discordia tristi;
Dic in amicitiam coeant et foedera iungant.
Quandoquidem Ausonio respersi sanguine Teucros,
Hoc etiam his addam, tua si mihi certa uoluntas:
Finitimas in bella feram rumoribus urbes,
Accendamque animos insani Martis amore
Vndique ut auxilio ueniant; spargam arma per agros.”
Tum contra Iuno: “terrorum et fraudis abundest:
Stant belli causae, pugnatur comminus armis,
Quae fors prima dedit sanguis nouus imbuit arma.
Talia coniugia et talis celebrent hymenaeos
Egregium Veneris genus et rex ipse Latinus.
Te super aetherias errare licentius auras
Haud pater ille uelit, summi regnator Olympi.
Cede locis. ego, si qua super fortuna laborum est,
Ipsa regam.” talis dederat Saturnia uoces,
Illa autem attollit stridentis anguibus alas
Cocytique petit sedem supera ardua linquens.
Est locus Italiae medio sub montibus altis,
Nobilis et fama multis memoratus in oris,
Ampsancti ualles; densis hunc frondibus atrum
Vrget utrimque latus nemoris, medioque fragosus
Dat sonitum saxis et torto uertice torrens.
Hic specus horrendum et saeui spiracula Ditis
Monstrantur, ruptoque ingens Acheronte uorago
Pestiferas aperit fauces, quis condita Erinys,
Inuisum numen, terras caelumque leuabat.
Nec minus interea extremam Saturnia bello
Imponit regina manum. ruit omnis in urbem
Pastorum ex acie numerus, caesosque reportant
Almonem puerum foedatique ora Galaesi,
Implorantque deos obtestanturque Latinum.
Turnus adest medioque in crimine caedis et igni
Terrorem ingeminat: Teucros in regna uocari,
Stirpem admisceri Phrygiam, se limine pelli.
Tum quorum attonitae Baccho nemora auia matres
Insultant thiasis (neque enim leue nomen Amatae)
Vndique collecti coeunt Martemque fatigant.
Ilicet infandum cuncti contra omina bellum,
Contra fata deum peruerso numine poscunt.
Certatim regis circumstant tecta Latini;
Ille uelut pelagi rupes immota resistit,
Vt pelagi rupes magno ueniente fragore,
Quae sese multis circum latrantibus undis
Mole tenet; scopuli nequiquam et spumea circum
Saxa fremunt laterique illisa refunditur alga.
Verum ubi nulla datur caecum exsuperare potestas
Consilium, et saeuae nutu Iunonis eunt res,
Multa deos aurasque pater testatus inanis:
“Frangimur heu fatis” inquit “ferimurque procella!
Ipsi has sacrilego pendetis sanguine poenas,
O miseri. te, Turne, nefas, te triste manebit
Supplicium, uotisque deos uenerabere seris.
Nam mihi parta quies, omnisque in limine portus
Funere felici spolior.” nec plura locutus
Saepsit se tectis rerumque reliquit habenas.
Mos erat Hesperio in Latio, quem protinus urbes
Albanae coluere sacrum, nunc maxima rerum
Roma colit, cum prima mouent in proelia Martem,
Siue Getis inferre manu lacrimabile bellum
Hyrcanisue Arabisue parant, seu tendere ad Indos
Auroramque sequi Parthosque reposcere signa:
Sunt geminae Belli portae (sic nomine dicunt)
Religione sacrae et saeui formidine Martis;
Centum aerei claudunt uectes aeternaque ferri
Robora, nec custos absistit limine Ianus:
Has, ubi certa sedet patribus sententia pugnae,
Ipse Quirinali trabea cinctuque Gabino
Insignis reserat stridentia limina consul,
Ipse uocat pugnas; sequitur tum cetera pubes,
Aereaque assensu conspirant cornua rauco.
Hoc et tum Aeneadis indicere bella Latinus
More iubebatur tristisque recludere portas.
Abstinuit tactu pater auersusque refugit
Foeda ministeria, et caecis se condidit umbris.
Tum regina deum caelo delapsa morantis
Impulit ipsa manu portas, et cardine uerso
Belli ferratos rumpit Saturnia postis.
Ardet inexcita Ausonia atque immobilis ante;
Pars pedes ire parat campis, pars arduus altis
Puluerulentus equis furit; omnes arma requirunt
Pars leuis clipeos et spicula lucida tergent
Aruina pingui subiguntque in cote securis;
Signaque ferre iuuat sonitusque audire tubarum.
Quinque adeo magnae positis incudibus urbes
Tela nouant, Atina potens Tiburque superbum,
Ardea Crustumerique et turrigerae Antemnae.
Tegmina tuta cauant capitum flectuntque salignas
Vmbonum cratis; alii thoracas aenos
Aut leuis ocreas lento ducunt argento;
Vomeris huc et falcis honos, huc omnis aratri
Cessit amor; recoquunt patrios fornacibus ensis.
Classica iamque sonant, it bello tessera signum.
Hic galeam tectis trepidus rapit, ille frementis
Ad iuga cogit equos, clipeumque auroque trilicem
Loricam induitur fidoque accingitur ense.
Pandite nunc Helicona, deae, cantusque mouete
Qui bello exciti reges, quae quemque secutae
Complerint campos acies, quibus Itala iam tum
Floruerit terra alma uiris, quibus arserit armis;
Et meministis enim, diuae, et memorare potestis;
Ad nos uix tenuis famae perlabitur aura.
Primus init bellum Tyrrhenis asper ab oris
Contemptor diuum Mezentius agminaque armat.
Filius huic iuxta Lausus, quo pulchrior alter
Non fuit excepto Laurentis corpore Turni;
Lausus, equum domitor debellatorque ferarum
Ducit Agyllina nequiquam ex urbe secutos
Mille uiros, dignus patriis qui laetior esset
Imperiis et cui pater haud Mezentius esset
Post hos insignem palma per gramina currum
Victoresque ostentat equos satus Hercule pulchro
Pulcher Auentinus, clipeoque insigne paternum
Centum anguis cinctamque gerit serpentibus Hydram;
Collis Auentini silua quem Rhea sacerdos
Furtiuum partu sub luminis edidit oras,
Mixta deo mulier, postquam Laurentia uictor
Geryone exstincto Tirynthius attigit arua,
Tyrrhenoque boues in flumine lauit Hiberas.
Pila manu saeuosque gerunt in bella dolones,
Et tereti pugnant mucrone ueruque Sabello.
Ipse pedes, tegimen torquens immane leonis,
Terribili impexum saeta cum dentibus albis
Indutus capiti, sic regia tecta subibat,
Horridus Herculeoque umeros innexus amictu.
Tum gemini fratres Tiburtia moenia linquunt,
Fratris Tiburti dictam cognomine gentem,
Catillusque acerque Coras, Argiua iuuentus,
Et primam ante aciem densa inter tela feruntur:
Ceu duo nubigenae cum uertice montis ab alto
Descendunt Centauri Homolen Othrymque niualem
Linquentes cursu rapido; dat euntibus ingens
Silua locum et magno cedunt uirgulta fragore.
Nec Praenestinae fundator defuit urbis,
Vulcano genitum pecora inter agrestia regem
Inuentumque focis omnis quem credidit aetas,
Caeculus. hunc legio late comitatur agrestis:
Quique altum Praeneste uiri quique arua Gabinae
Iunonis gelidumque Anienem et roscida riuis
Hernica saxa colunt, quos diues Anagnia pascit,
Quos, Amasene pater. non illis omnibus arma
Nec clipei currusue sonant; pars maxima glandes
Liuentis plumbi spargit, pars spicula gestat
Bina manu, fuluosque lupi de pelle galeros
Tegmen habent capiti; uestigia nuda sinistri
Instituere pedis, crudus tegit altera pero.
At Messapus, equum domitor, Neptunia proles,
Quem neque fas igni cuiquam nec sternere ferro,
Iam pridem resides populos desuetaque bello
Agmina in arma uocat subito ferrumque retractat.
Hi Fescenninas acies Aequosque Faliscos,
Hi Soractis habent arces Flauiniaque arua
Et Cimini cum monte lacum lucosque Capenos.
Ibant aequati numero regemque canebant:
Ceu quondam niuei liquida inter nubila cycni
Cum sese e pastu referunt et longa canoros
Dant per colla modos, sonat amnis et Asia longe
Pulsa palus. *****************************
Nec quisquam aeratas acies ex agmine tanto
Misceri putet, aeriam sed gurgite ab alto
Vrgeri uolucrum raucarum ad litora nubem.
Ecce Sabinorum prisco de sanguine magnum
Agmen agens Clausus magnique ipse agminis instar,
Claudia nunc a quo diffunditur et tribus et gens
Per Latium, postquam in partem data Roma Sabinis.
Vna ingens Amiterna cohors priscique Quirites,
Ereti manus omnis oliuiferaeque Mutuscae;
Qui Nomentum urbem, qui Rosea rura Velini,
Qui Tetricae horrentis rupes montemque Seuerum
Casperiamque colunt Forulosque et flumen Himellae,
Qui Tiberim Fabarimque bibunt, quos frigida misit
Nursia, et Ortinae classes populique Latini,
Quosque secans infaustum interluit Allia nomen:
Quam multi Libyco uoluuntur marmore fluctus
Saeuus ubi Orion hibernis conditur undis,
Vel cum sole nouo densae torrentur aristae
Aut Hermi campo aut Lyciae flauentibus aruis.
Scuta sonant pulsuque pedum conterrita tellus.
Hinc Agamemnonius, Troiani nominis hostis,
Curru iungit Halaesus equos Turnoque ferocis
Mille rapit populos, uertunt felicia Baccho
Massica qui rastris, et quos de collibus altis
Aurunci misere patres Sidicinaque iuxta
Aequora, quique Cales linquunt amnisque uadosi
Accola Vulturni, pariterque Saticulus asper
Oscorumque manus. teretes sunt aclydes illis
Tela, sed haec lento mos est aptare flagello.
Laeuas caetra tegit, falcati comminus enses.
Nec tu carminibus nostris indictus abibis,
Oebale, quem generasse Telon Sebethide nympha
Fertur, Teleboum Capreas cum regna teneret,
Iam senior; patriis sed non et filius aruis
Contentus late iam tum dicione tenebat
Sarrastis populos et quae rigat aequora Sarnus,
Quique Rufras Batulumque tenent atque arua Celemnae,
Et quos maliferae despectant moenia Abellae,
Teutonico ritu soliti torquere cateias;
Tegmina quis capitum raptus de subere cortex
Aerataeque micant peltae, micat aereus ensis.
Et te montosae misere in proelia Nersae,
Vfens, insignem fama et felicibus armis,
Horrida praecipue cui gens assuetaque multo
Venatu nemorum, duris Aequicula glebis.
Armati terram exercent semperque recentis
Conuectare iuuat praedas et uiuere rapto.
Quin et Marruuia uenit de gente sacerdos
Fronde super galeam et felici comptus oliua
Archippi regis missu, fortissimus Vmbro,
Vipereo generi et grauiter spirantibus hydris
Spargere qui somnos cantuque manuque solebat,
Mulcebatque iras et morsus arte leuabat.
Sed non Dardaniae medicari cuspidis ictum
Eualuit neque eum iuuere in uulnera cantus
Somniferi et Marsis quaesitae montibus herbae.
Te nemus Angitiae, uitrea te Fucinus unda,
Te liquidi fleuere lacus. ************
Ibat et Hippolyti proles pulcherrima bello,
Virbius, insignem quem mater Aricia misit,
Eductum Egeriae lucis umentia circum
Litora, pinguis ubi et placabilis ara Dianae.
Namque ferunt fama Hippolytum, postquam arte nouercae
Occiderit patriasque explerit sanguine poenas
Turbatis distractus equis, ad sidera rursus
Aetheria et superas caeli uenisse sub auras,
Paeoniis reuocatum herbis et amore Dianae.
Tum pater omnipotens aliquem indignatus ab umbris
Mortalem infernis ad lumina surgere uitae,
Ipse repertorem medicinae talis et artis
Fulmine Phoebigenam Stygias detrusit ad undas.
At Triuia Hippolytum secretis alma recondit
Sedibus et nymphae Egeriae nemorique relegat,
Solus ubi in siluis Italis ignobilis aeuum
Exigeret uersoque ubi nomine Virbius esset.
Vnde etiam templo Triuiae lucisque sacratis
Cornipedes arcentur equi, quod litore currum
Et iuuenem monstris pauidi effudere marinis.
Filius ardentis haud setius aequore campi
Exercebat equos curruque in bella ruebat.
Ipse inter primos praestanti corpore Turnus
Vertitur arma tenens et toto uertice suprast.
Cui triplici crinita iuba galea alta Chimaeram
Sustinet Aetnaeos efflantem faucibus ignis;
Tam magis illa fremens et tristibus effera flammis
Quam magis effuso crudescunt sanguine pugnae.
At leuem clipeum sublatis cornibus Io
Auro insignibat, iam saetis obsita, iam bos,
Argumentum ingens, et custos uirginis Argus,
Caelataque amnem fundens pater Inachus urna.
Insequitur nimbus peditum clipeataque totis
Agmina densentur campis, Argiuaque pubes
Auruncaeque manus, Rutuli ueteresque Sicani,
Et Sacranae acies et picti scuta Labici;
Qui saltus, Tiberine, tuos sacrumque Numici
Litus arant Rutulosque exercent uomere collis
Circaeumque iugum, quis Iuppiter Anxurus aruis
Praesidet et uiridi gaudens Feronia luco;
Qua Saturae iacet atra palus gelidusque per imas
Quaerit iter uallis atque in mare conditur Vfens.
Hos super aduenit Volsca de gente Camilla
Agmen agens equitum et florentis aere cateruas,
Bellatrix, non illa colo calathisue Mineruae
Femineas assueta manus, sed proelia uirgo
Dura pati cursuque pedum praeuertere uentos.
Illa uel intactae segetis per summa uolaret
Gramina nec teneras cursu laesisset aristas,
Vel mare per medium fluctu suspensa tumenti
Ferret iter celeris nec tingeret aequore plantas.
Illam omnis tectis agrisque effusa iuuentus
Turbaque miratur matrum et prospectat euntem,
Attonitis inhians animis ut regius ostro
Velet honos leuis umeros, ut fibula crinem
Auro internectat, Lyciam ut gerat ipsa pharetram
Et pastoralem praefixa cuspide myrtum.