Georg04
Protinus aerii mellis caelestia dona
Exsequar: hanc etiam, Maecenas, aspice partem.
Admiranda tibi leuium spectacula rerum
Magnanimosque duces totiusque ordine gentis
Mores et studia et populos et proelia dicam.
In tenui labor; at tenuis non gloria, si quem
Numina laeua sinunt auditque uocatus Apollo.
Principio sedes apibus statioque petenda,
Quo neque sit uentis aditus (nam pabula uenti
Ferre domum prohibent) neque oues haedique petulci
Floribus insultent, aut errans bucula campo
Decutiat rorem et surgentis atterat herbas.
Absint et picti squalentia terga lacerti
Pinguibus a stabulis, meropesque aliaeque uolucres
Et manibus Procne pectus signata cruentis;
Omnia nam late uastant ipsasque uolantis
Ore ferunt dulcem nidis immitibus escam.
At liquidi fontes et stagna uirentia musco
Adsint et tenuis fugiens per gramina riuus,
Palmaque uestibulum aut ingens oleaster inumbret,
Vt, cum prima noui ducent examina reges
Vere suo, ludetque fauis emissa iuuentus,
Vicina inuitet decedere ripa calori,
Obuiaque hospitiis teneat frondentibus arbos.
In medium, seu stabit iners seu profluet umor,
Transuersas salices et grandia conice saxa,
Pontibus ut crebris possint consistere et alas
Pandere ad aestiuum solem, si forte morantis
Sparserit aut praeceps Neptuno immerserit Eurus.
Haec circum casiae uirides et olentia late
Serpylla et grauiter spirantis copia thymbrae
Floreat, irriguumque bibant uiolaria fontem.
Ipsa autem, seu corticibus tibi suta cauatis
Seu lento fuerint aluaria uimine texta,
Angustos habeant aditus: nam frigore mella
Cogit hiems eademque calor liquefacta remittit-
Vtraque uis apibus pariter metuenda; neque illae
Nequiquam in tectis certatim tenuia cera
Spiramenta linunt, fucoque et floribus oras
Explent, collectumque haec ipsa ad munera gluten
Et uisco et Phrygiae seruant pice lentius Idae.
Saepe etiam effossis, si uera est fama, latebris
Sub terra fouere larem, penitusque repertae
Pumicibusque cauis exesaeque arboris antro.
Tu tamen et leui rimosa cubilia limo
Vngue fouens circum, et raras superinice frondes.
Neu propius tectis taxum sine, neue rubentis
Vre foco cancros, altae neu crede paludi,
Aut ubi odor caeni grauis aut ubi concaua pulsu
Saxa sonant uocisque offensa resultat imago.
Quod superest, ubi pulsam hiemem Sol aureus egit
Sub terras caelumque aestiua luce reclusit,
Illae continuo saltus siluasque peragrant
Purpureosque metunt flores et flumina libant
Summa leues. hinc nescio qua dulcedine laetae
Progeniem nidosque fouent, hinc arte recentis
Excudunt ceras et mella tenacia fingunt.
Hinc ubi iam emissum caueis ad sidera caeli
Nare per aestatem liquidam suspexeris agmen
Obscuramque trahi uento mirabere nubem,
Contemplator: aquas dulcis et frondea semper
Tecta petunt. huc tu iussos asperge sapores,
Trita melisphylla et cerinthae ignobile gramen,
Tinnitusque cie et Matris quate cymbala circum:
Ipsae consident medicatis sedibus, ipsae
Intima more suo sese in cunabula condent.
Sin autem ad pugnam exierint- nam saepe duobus
Regibus incessit magno discordia motu;
Continuoque animos uulgi et trepidantia bello
Corda licet longe praesciscere: namque morantis
Martius ille aeris rauci canor increpat, et uox
Auditur fractos sonitus imitata tubarum;
Tum trepidae inter se coeunt pennisque coruscant
Spiculaque exacuunt rostris aptantque lacertos
Et circa regem atque ipsa ad praetoria densae
Miscentur magnisque uocant clamoribus hostem;
Ergo ubi uer nactae sudum camposque patentis,
Erumpunt portis; concurritur, aethere in alto
Fit sonitus, magnum mixtae glomerantur in orbem
Praecipitesque cadunt; non densior aere grando,
Nec de concussa tantum pluit ilice glandis:
Ipsi per medias acies insignibus alis
Ingentis animos angusto in pectore uersant,
Vsque adeo obnixi non cedere dum grauis aut hos
Aut hos uersa fuga uictor dare terga subegit.
Hi motus animorum atque haec certamina tanta
Pulueris exigui iactu compressa quiescent.
Verum ubi ductores acie reuocaueris ambo,
Deterior qui uisus, eum, ne prodigus obsit,
Dede neci; melior uacua sine regnet in aula.
Alter erit maculis auro squalentibus ardens;
Nam duo sunt genera: hic melior insignis et ore
Et rutilis clarus squamis; ille horridus alter
Desidia latamque trahens inglorius aluum.
Vt binae regum facies, ita corpora plebis.
Namque aliae turpes horrent, ceu puluere ab alto
Cum uenit et sicco terram spuit ore uiator
Aridus; elucent aliae et fulgore coruscant
Ardentes auro et paribus lita corpora guttis.
Haec potior suboles, hinc caeli tempore certo
Dulcia mella premes, nec tantum dulcia quantum
Et liquida et durum Bacchi domitura saporem.
At cum incerta uolant caeloque examina ludunt
Contemnuntque fauos et frigida tecta relinquunt,
Instabilis animos ludo prohibebis inani.
Nec magnus prohibere labor: tu regibus alas
Eripe; non illis quisquam cunctantibus altum
Ire iter aut castris audebit uellere signa.
Inuitent croceis halantes floribus horti
Et custos furum atque auium cum falce saligna
Hellespontiaci seruet tutela Priapi.
Ipse thymum tinosque ferens de montibus altis
Tecta serat late circum cui talia curae;
Ipse labore manum duro terat, ipse feracis
Figat humo plantas et amicos irriget imbris.
Atque equidem, extremo ni iam sub fine laborum
Vela traham et terris festinem aduertere proram,
Forsitan et pinguis hortos quae cura colendi
Ornaret canerem biferique rosaria Paesti
Quoque modo potis gauderent intiba riuis
Et uirides apio ripae tortusque per herbam
Cresceret in uentrem cucumis; nec sera comantem
Narcissum aut flexi tacuissem uimen acanthi
Pallentisque hederas et amantis litora myrtos.
Namque sub Oebaliae memini me turribus arcis,
Qua niger umectat flauentia culta Galaesus,
Corycium uidisse senem, cui pauca relicti
Iugera ruris erant, nec fertilis illa iuuencis
Nec pecori opportuna seges nec commoda Baccho.
Hic rarum tamen in dumis olus albaque circum
Lilia uerbenasque premens uescumque papauer
Regum aequabat opes animis, seraque reuertens
Nocte domum dapibus mensas onerabat inemptis.
Primus uere rosam atque autumno carpere poma,
Et cum tristis hiems etiamnum frigore saxa
Rumperet et glacie cursus frenaret aquarum,
Ille comam mollis iam tondebat hyacinthi
Aestatem increpitans seram Zephyrosque morantis.
Ergo apibus fetis idem atque examine multo
Primus abundare et spumantia cogere pressis
Mella fauis; illi tiliae atque uberrima pinus,
Quotque in flore nouo pomis se fertilis arbos
Induerat totidem autumno matura tenebat.
Ille etiam seras in uersum distulit ulmos
Eduramque pirum et spinos iam pruna ferentis
Iamque ministrantem platanum potantibus umbras.
Verum haec ipse equidem spatiis exclusus iniquis
Praetereo atque aliis post me memoranda relinquo.
Nunc age, naturas apibus quas Iuppiter ipse
Addidit expediam, pro qua mercede canoros
Curetum sonitus crepitantiaque aera secutae
Dictaeo caeli regem pauere sub antro.
Solae communis natos, consortia tecta
Vrbis habent, magnisque agitant sub legibus aeuum,
Et patriam solae et certos nouere penatis;
Venturaeque hiemis memores aestate laborem
Experiuntur et in medium quaesita reponunt.
Namque aliae uictu inuigilant et foedere pacto
Exercentur agris; pars intra saepta domorum
Narcissi lacrimam et lentum de cortice gluten
Prima fauis ponunt fundamina, deinde tenacis
Suspendunt ceras; aliae spem gentis adultos
Educunt fetus; aliae purissima mella
Stipant et liquido distendunt nectare cellas.
Sunt quibus ad portas cecidit custodia sorti,
Inque uicem speculantur aquas et nubila caeli,
Aut onera accipiunt uenientum, aut agmine facto
Ignauum fucos pecus a praesepibus arcent.
Feruet opus, redolentque thymo fragrantia mella.
Ac ueluti lentis Cyclopes fulmina massis
Cum properant, alii taurinis follibus auras
Accipiunt redduntque, alii stridentia tingunt
Aera lacu; gemit impositis incudibus Aetna;
Illi inter sese magna ui bracchia tollunt
In numerum, uersantque tenaci forcipe ferrum:
Non aliter, si parua licet componere magnis,
Cecropias innatus apes amor urget habendi
Munere quamque suo. grandaeuis oppida curae
Et munire fauos et daedala fingere tecta.
At fessae multa referunt se nocte minores,
Crura thymo plenae; pascuntur et arbuta passim
Et glaucas salices casiamque crocumque rubentem
Et pinguem tiliam et ferrugineos hyacinthos.
Omnibus una quies operum, labor omnibus unus:
Mane ruunt portis; nusquam mora; rursus easdem
Vesper ubi e pastu tandem decedere campis
Admonuit, tum tecta petunt, tum corpora curant;
Fit sonitus, mussantque oras et limina circum.
Post, ubi iam thalamis se composuere, siletur
In noctem, fessosque sopor suus occupat artus.
Nec uero a stabulis pluuia impendente recedunt
Longius, aut credunt caelo aduentantibus Euris,
Sed circum tutae sub moenibus urbis aquantur
Excursusque breuis temptant, et saepe lapillos,
Vt cumbae instabiles fluctu iactante saburram,
Tollunt, his sese per inania nubila librant.
Illum adeo placuisse apibus mirabere morem,
Quod neque concubitu indulgent nec corpora segnes
In Venerem soluunt aut fetus nixibus edunt;
Verum ipsae e foliis natos, e suauibus herbis
Ore legunt, ipsae regem paruosque Quirites
Sufficiunt, aulasque et cerea regna refigunt.
Saepe etiam duris errando in cotibus alas
Attriuere, ultroque animam sub fasce dedere:
Tantus amor florum et generandi gloria mellis.
Ergo ipsas quamuis angusti terminus aeui
Excipiat (neque enim plus septima ducitur aestas),
At genus immortale manet, multosque per annos
Stat fortuna domus, et aui numerantur auorum.
Praeterea regem non sic Aegyptus et ingens
Lydia nec populi Parthorum aut Medus Hydaspes
Obseruant. rege incolumi mens omnibus unast;
Amisso rupere fidem, constructaque mella
Diripuere ipsae et cratis soluere fauorum.
Ille operum custos, illum admirantur et omnes
Circumstant fremitu denso stipantque frequentes,
Et saepe attollunt umeris et corpora bello
Obiectant pulchramque petunt per uulnera mortem.
His quidam signis atque haec exempla secuti
Esse apibus partem diuinae mentis et haustus
Aetherios dixere; deum namque ire per omnis
Terrasque tractusque maris caelumque profundum;
Hinc pecudes, armenta, uiros, genus omne ferarum,
Quemque sibi tenuis nascentem arcessere uitas:
Scilicet huc reddi deinde ac resoluta referri
Omnia, nec morti esse locum, sed uiua uolare
Sideris in numerum atque alto succedere caelo.
Si quando sedem augustam seruataque mella
Thesauri relines, prius haustu sparsus aquarum
Ora foue, fumosque manu praetende sequacis.
Bis grauidos cogunt fetus, duo tempora messis:
Taygete simul os terris ostendit honestum
Pleas et Oceani spretos pede reppulit amnis,
Aut eadem sidus fugiens ubi Piscis aquosi
Tristior hibernas caelo descendit in undas.
Illis ira modum supra est, laesaeque uenenum
Morsibus inspirant et spicula caeca relinquunt
Affixae uenis animasque in uulnere ponunt.
Sin duram metues hiemem parcesque futuro
Contusosque animos et res miserabere fractas,
At suffire thymo cerasque recidere inanis
Quis dubitet? nam saepe fauos ignotus adedit
Stelio et lucifugis congesta cubilia blattis
Immunisque sedens aliena ad pabula fucus;
Aut asper crabro imparibus se immiscuit armis,
Aut dirum tiniae genus, aut inuisa Mineruae
Laxos in foribus suspendit aranea cassis.
Quo magis exhaustae fuerint hoc acrius omnes
Incumbent generis lapsi sarcire ruinas
Complebuntque foros et floribus horrea texent.
Si uero, quoniam casus apibus quoque nostros
Vita tulit, tristi languebunt corpora morbo-
Quod iam non dubiis poteris cognoscere signis:
Continuo est aegris alius color; horrida uultum
Deformat macies; tum corpora luce carentum
Exportant tectis et tristia funera ducunt-
Aut illae pedibus conexae ad limina pendent
Aut intus clausis cunctantur in aedibus omnes
Ignauaeque fame et contracto frigore pigrae.
Tum sonus auditur grauior, tractimque susurrant,
Frigidus ut quondam siluis immurmurat Auster,
Vt mare sollicitum stridit refluentibus undis,
Aestuat ut clausis rapidus fornacibus ignis.
Hic iam galbaneos suadebo incendere odores
Mellaque harundineis inferre canalibus, ultro
Hortantem et fessas ad pabula nota uocantem.
Proderit et tunsum gallae admiscere saporem
Arentisque rosas, aut igni pinguia multo
Defruta uel psithia passos de uite racemos,
Cecropiumque thymum et graue olentia centaurea.
Est etiam flos in pratis cui nomen amello
Fecere agricolae, facilis quaerentibus herba;
Namque uno ingentem tollit de caespite siluam
Aureus ipse, sed in foliis, quae plurima circum
Funduntur, uiolae sublucet purpura nigrae;
Saepe deum nexis ornatae torquibus arae;
Asper in ore sapor; tonsis in uallibus illum
Pastores et curua legunt prope flumina Mellae.
Huius odorato radices incoque Baccho
Pabulaque in foribus plenis appone canistris.
Sed si quem proles subito defecerit omnis,
Nec genus unde nouae stirpis reuocetur habebit,
Tempus et Arcadii memoranda inuenta magistri
Pandere, quoque modo caesis iam saepe iuuencis
Insincerus apes tulerit cruor. altius omnem
Expediam prima repetens ab origine famam.
Nam qua Pellaei gens fortunata Canopi
Accolit effuso stagnantem flumine Nilum
Et circum pictis uehitur sua rura phaselis,
Quaque pharetratae uicinia Persidis urget,
Et uiridem Aegyptum nigra fecundat harena,
Et diuersa ruens septem discurrit in ora
Vsque coloratis amnis deuexus ab Indis,
Omnis in hac certam regio iacit arte salutem.
Exiguus primum atque ipsos contractus in usus
Eligitur locus; hunc angustique imbrice tecti
Parietibusque premunt artis, et quattuor addunt,
Quattuor a uentis obliqua luce fenestras.
Tum uitulus bima curuans iam cornua fronte
Quaeritur; huic geminae nares et spiritus oris
Multa reluctanti obstruitur, plagisque perempto
Tunsa per integram soluuntur uiscera pellem.
Sic positum in clauso linquunt, et ramea costis
Subiciunt fragmenta, thymum casiasque recentis.
Hoc geritur Zephyris primum impellentibus undas,
Ante nouis rubeant quam prata coloribus, ante
Garrula quam tignis nidum suspendat hirundo.
Interea teneris tepefactus in ossibus umor
Aestuat, et uisenda modis animalia miris,
Trunca pedum primo, mox et stridentia pennis,
Miscentur tenuemque magis magis aera carpunt,
Donec ut aestiuis effusus nubibus imber
Erupere, aut ut neruo pulsante sagittae
Prima leues ineunt si quando proelia Parthi.
Quis deus hanc, Musae, quis nobis extudit artem?
Vnde noua ingressus hominum experientia cepit?
Pastor Aristaeus fugiens Peneia Tempe,
Amissis, ut fama, apibus morboque fameque,
Tristis ad extremi sacrum caput astitit amnis
Multa querens, atque hac affatus uoce parentem:
"Mater, Cyrene mater, quae gurgitis huius
Ima tenes, quid me praeclara stirpe deorum
(Si modo, quem perhibes, pater est Thymbraeus Apollo)
Inuisum fatis genuisti? aut quo tibi nostri
Pulsus amor? quid me caelum sperare iubebas?
En etiam hunc ipsum uitae mortalis honorem,
Quem mihi uix frugum et pecorum custodia sollers
Omnia temptanti extuderat, te matre relinquo.
Quin age et ipsa manu felicis erue siluas,
Fer stabulis inimicum ignem atque interfice messis,
Vre sata et ualidam in uitis molire bipennem,
Tanta meae si te ceperunt taedia laudis."
At mater sonitum thalamo sub fluminis alti
Sensit. eam circum Milesia uellera Nymphae
Carpebant hyali saturo fucata colore,
Drymoque Xanthoque Ligeaque Phyllodoceque,
Caesariem effusae nitidam per candida colla,
Nesaee Spioque Thaliaque Cymodoceque,
Cydippeque et flaua Lycorias, altera uirgo,
Altera tum primos Lucinae experta labores,
Clioque et Beroe soror, Oceanitides ambae,
Ambae auro, pictis incinctae pellibus ambae,
Atque Ephyre atque Opis et Asia Deiopea
Et tandem positis uelox Arethusa sagittis.
Inter quas curam Clymene narrabat inanem
Vulcani Martisque dolos et dulcia furta,
Aque Chao densos diuum numerabat amores.
Carmine quo captae dum fusis mollia pensa
Deuoluunt, iterum maternas impulit auris
Luctus Aristaei, uitreisque sedilibus omnes
Obstipuere; sed ante alias Arethusa sorores
Prospiciens summa flauum caput extulit unda,
Et procul: "o gemitu non frustra exterrita tanto,
Cyrene soror, ipse tibi, tua maxima cura,
Tristis Aristaeus Penei genitoris ad undam
Stat lacrimans, et te crudelem nomine dicit."
Huic percussa noua mentem formidine mater
"Duc, age, duc ad nos; fas illi limina diuum
Tangere" ait. simul alta iubet discedere late
Flumina, qua iuuenis gressus inferret. at illum
Curuata in montis faciem circumstetit unda
Accepitque sinu uasto misitque sub amnem.
Iamque domum mirans genetricis et umida regna
Speluncisque lacus clausos lucosque sonantis
Ibat, et ingenti motu stupefactus aquarum
Omnia sub magna labentia flumina terra
Spectabat diuersa locis, Phasimque Lycumque,
Et caput unde altus primum se erumpit Enipeus,
Vnde pater Tiberinus et unde Aniena fluenta
Saxosusque sonans Hypanis Mysusque Caicus
Et gemina auratus taurino cornua uultu
Eridanus, quo non alius per pinguia culta
In mare purpureum uiolentior effluit amnis.
Postquam est in thalami pendentia pumice tecta
Peruentum et nati fletus cognouit inanis
Cyrene, manibus liquidos dant ordine fontis
Germanae, tonsisque ferunt mantelia uillis;
Pars epulis onerant mensas et plena reponunt
Pocula, Panchaeis adolescunt ignibus arae.
Et mater "cape Maeonii carchesia Bacchi:
Oceano libemus" ait. simul ipsa precatur
Oceanumque patrem rerum Nymphasque sorores,
Centum quae siluas, centum quae flumina seruant.
Ter liquido ardentem perfundit nectare Vestam,
Ter flamma ad summum tecti subiecta reluxit.
Omine quo firmans animum sic incipit ipsa:
"Est in Carpathio Neptuni gurgite uates
Caeruleus Proteus, magnum qui piscibus aequor
Et iuncto bipedum curru metitur equorum.
Hic nunc Emathiae portus patriamque reuisit
Pallenen; hunc et Nymphae ueneramur et ipse
Grandaeuus Nereus: nouit namque omnia uates,
Quae sint, quae fuerint, quae mox uentura trahantur;
Quippe ita Neptuno uisum est, immania cuius
Armenta et turpis pascit sub gurgite phocas.
Hic tibi, nate, prius uinclis capiendus, ut omnem
Expediat morbi causam euentusque secundet.
Nam sine ui non ulla dabit praecepta, neque illum
Orando flectes; uim duram et uincula capto
Tende; doli circum haec demum frangentur inanes.
Ipsa ego te, medios cum sol accenderit aestus,
Cum sitiunt herbae et pecori iam gratior umbrast,
In secreta senis ducam, quo fessus ab undis
Se recipit, facile ut somno aggrediare iacentem.
Verum ubi correptum manibus uinclisque tenebis,
Tum uariae eludent species atque ora ferarum.
Fiet enim subito sus horridus atraque tigris
Squamosusque draco et fulua ceruice leaena,
Aut acrem flammae sonitum dabit atque ita uinclis
Excidet aut in aquas tenuis dilapsus abibit.
Sed quanto ille magis formas se uertet in omnis
Tam tu, nate, magis contende tenacia uincla,
Donec talis erit mutato corpore qualem
Videris incepto tegeret cum lumina somno."
Haec ait et liquidum ambrosiae diffundit odorem,
Quo totum nati corpus perduxit; at illi
Dulcis compositis spirauit crinibus aura
Atque habilis membris uenit uigor. est specus ingens
Exesi latere in montis, quo plurima uento
Cogitur inque sinus scindit sese unda reductos,
Deprensis olim statio tutissima nautis;
Intus se uasti Proteus tegit obice saxi.
Hic iuuenem in latebris auersum a lumine Nympha
Collocat, ipsa procul nebulis obscura resistit.
Iam rapidus torrens sitientis Sirius Indos
Ardebat caelo et medium sol igneus orbem
Hauserat; arebant herbae et caua flumina siccis
Faucibus ad limum radii tepefacta coquebant:
Cum Proteus consueta petens e fluctibus antra
Ibat; eum uasti circum gens umida ponti
Exsultans rorem late dispergit amarum.
Sternunt se somno diuersae in litore phocae;
Ipse, uelut stabuli custos in montibus olim,
Vesper ubi e pastu uitulos ad tecta reducit
Auditisque lupos acuunt balatibus agni,
Consedit scopulo medius, numerumque recenset.
Cuius Aristaeo quoniam est oblata facultas,
Vix defessa senem passus componere membra
Cum clamore ruit magno, manicisque iacentem
Occupat. ille suae contra non immemor artis
Omnia transformat sese in miracula rerum,
Ignemque horribilemque feram fluuiumque liquentem.
Verum ubi nulla fugam reperit fallacia. uictus
In sese redit atque hominis tandem ore locutus
"Nam quis te, iuuenum confidentissime, nostras
Iussit adire domos? quidue hinc petis?" inquit. at ille:
"Scis, Proteu, scis ipse; neque est te fallere quicquam:
Sed tu desine uelle. deum praecepta secuti
Venimus hinc lassis quaesitum oracula rebus."
Tantum effatus. ad haec uates ui denique multa
Ardentis oculos intorsit lumine glauco,
Et grauiter frendens sic fatis ora resoluit.
"Non te nullius exercent numinis irae;
Magna luis commissa: tibi has miserabilis Orpheus
Haudquaquam ad meritum poenas, ni fata resistant,
Suscitat, et rapta grauiter pro coniuge saeuit.
Illa quidem, dum te fugeret per flumina praeceps,
Immanem ante pedes hydrum moritura puella
Seruantem ripas alta non uidit in herba.
At chorus aequalis Dryadum clamore supremos
Implerunt montis; flerunt Rhodopeiae arces
Altaque Pangaea et Rhesi Mauortia tellus
Atque Getae atque Hebrus et Actias Orithyia.
Ipse caua solans aegrum testudine amorem
Te, dulcis coniunx, te solo in litore secum,
Te ueniente die, te decedente canebat.
Taenarias etiam fauces, alta ostia Ditis,
Et caligantem nigra formidine lucum
Ingressus, manisque adiit regemque tremendum
Nesciaque humanis precibus mansuescere corda.
At cantu commotae Erebi de sedibus imis
Vmbrae ibant tenues simulacraque luce carentum,
Quam multa in foliis auium se milia condunt,
Vesper ubi aut hibernus agit de montibus imber,
Matres atque uiri defunctaque corpora uita
Magnanimum heroum, pueri innuptaeque puellae,
Impositique rogis iuuenes ante ora parentum,
Quos circum limus niger et deformis harundo
Cocyti tardaque palus inamabilis unda
Alligat et nouies Styx interfusa coercet.
Quin ipsae stupuere domus atque intima Leti
Tartara caeruleosque implexae crinibus anguis
Eumenides, tenuitque inhians tria Cerberus ora,
Atque Ixionii uento rota constitit orbis.
Iamque pedem referens casus euaserat omnis,
Redditaque Eurydice superas ueniebat ad auras
Pone sequens (namque hanc dederat Proserpina legem),
Cum subita incautum dementia cepit amantem,
Ignoscenda quidem, scirent si ignoscere manes:
Restitit, Eurydicenque suam iam luce sub ipsa
Immemor heu! uictusque animi respexit. ibi omnis
Effusus labor atque immitis rupta tyranni
Foedera, terque fragor stagnist auditus Auerni.
Illa "quis et me" inquit "miseram et te perdidit, Orpheu,
Quis tantus furor? en iterum crudelia retro
Fata uocant, conditque natantia lumina somnus.
Iamque uale: feror ingenti circumdata nocte
Inualidasque tibi tendens, heu non tua, palmas."
Dixit et ex oculis subito, ceu fumus in auras
Commixtus tenuis, fugit diuersa, neque illum
Prensantem nequiquam umbras et multa uolentem
Dicere praeterea uidit; nec portitor Orci
Amplius obiectam passus transire paludem.
Quid faceret? quo se rapta bis coniuge ferret?
Quo fletu manis, quae numina uoce moueret?
Illa quidem Stygia nabat iam frigida cumba.
Septem illum totos perhibent ex ordine mensis
Rupe sub aeria deserti ad Strymonis undam
Flesse sibi, et gelidis haec euoluisse sub astris
Mulcentem tigris et agentem carmine quercus;
Qualis populea maerens philomela sub umbra
Amissos queritur fetus, quos durus arator
Obseruans nido implumis detraxit; at illa
Flet noctem, ramoque sedens miserabile carmen
Integrat, et maestis late loca questibus implet.
Nulla Venus, non ulli animum flexere hymenaei:
Solus Hyperboreas glacies Tanaimque niualem
Aruaque Riphaeis numquam uiduata pruinis
Lustrabat, raptam Eurydicen atque irrita Ditis
Dona querens. spretae Ciconum quo munere matres
Inter sacra deum nocturnique orgia Bacchi
Discerptum latos iuuenem sparsere per agros.
Tum quoque marmorea caput a ceruice reuulsum
Gurgite cum medio portans Oeagrius Hebrus
Volueret, Eurydicen uox ipsa et frigida lingua
A miseram Eurydicen! anima fugiente uocabat:
Eurydicen toto referebant flumine ripae."
Haec Proteus, et se iactu dedit aequor in altum,
Quaque dedit, spumantem undam sub uertice torsit.
At non Cyrene; namque ultro affata timentem:
"Nate, licet tristis animo deponere curas.
Haec omnis morbi causa, hinc miserabile Nymphae,
Cum quibus illa choros lucis agitabat in altis,
Exitium misere apibus. tu munera supplex
Tende petens pacem, et facilis uenerare Napaeas;
Namque dabunt ueniam uotis, irasque remittent.
Sed modus orandi qui sit prius ordine dicam.
Quattuor eximios praestanti corpore tauros,
Qui tibi nunc uiridis depascunt summa Lycaei,
Delige, et intacta totidem ceruice iuuencas.
Quattuor his aras alta ad delubra dearum
Constitue, et sacrum iugulis demitte cruorem,
Corporaque ipsa boum frondoso desere luco.
Post, ubi nona suos Aurora ostenderit ortus,
Inferias Orphei Lethaea papauera mittes
Et nigram mactabis ouem, lucumque reuises:
Placatam Eurydicen uitula uenerabere caesa."
Haud mora: continuo matris praecepta facessit;
Ad delubra uenit, monstratas excitat aras,
Quattuor eximios praestanti corpore tauros
Ducit et intacta totidem ceruice iuuencas.
Post, ubi nona suos Aurora induxerat ortus,
Inferias Orphei mittit, lucumque reuisit.
Hic uero subitum ac dictu mirabile monstrum
Aspiciunt, liquefacta boum per uiscera toto
Stridere apes utero et ruptis efferuere costis,
Immensasque trahi nubes, iamque arbore summa
Confluere et lentis uuam demittere ramis.
Haec super aruorum cultu pecorumque canebam
Et super arboribus, Caesar dum magnus ad altum
Fulminat Euphraten bello uictorque uolentis
Per populos dat iura uiamque affectat Olympo.
Illo Vergilium me tempore dulcis alebat
Parthenope studiis florentem ignobilis oti,
Carmina qui lusi pastorum audaxque iuuenta,
Tityre, te patulae cecini sub tegmine fagi.