SUMME SACER, TE SUMMA SALUS TUEATUR AMICIS, Virtutis veræ speculo sUb carnis amictU, Mundo fulgente qui Magnus culmine moruM, Munificus pastor, hoMinum spes, ara reoruM; Esse videris et es plEnus pietatis ubiquE, Septa gregis servanS divini totus oviliS, Ad quem lativii pelAgi pia protulit aurA, Cui solito largus feCistis tot bona, doneC Exul in orbe alio crEvit sua vocula sed mE Rauca subit, quæ claRa diu, nec noxia nupeR Tum devota sacro canTu quem spero resumeT, Et laudando canEt omni nectarea musÆ Suavior auspiciis iStic devincta suetiS, Unde tibi recinens, qUi vivis nobilis ortU, Mira refert quod priMus eam dignatus eodeM Munere donasti donuM reputando supernuM, Anglica cui tandem cAntat sic voce LatinA, SUMME SACER, TE SUMMA SALUS TUEATUR AMICIS. Angelicam qui fers fAciem de luce supernA Lacteolus vultu, polLens ex ordine præsuL, Vir patriæ carus, seU civibus utilis actU, Solus Odo pius cenSor qui jure sacerdoS Te pater ante fuiT, sat nos amplexus amaviT, Unde tibi supplex deVovi scribere quod tU Exigeres tractare senEx secretus in urbE Argivum vatem qui grAmmata pandit AchivA, Tam sapiens ut te cum Te plus scire timereT, Verum semotus habitu, Velut angelicus astU, Restat te dignus sacRo omnes agnitus ardoR, Ante quidem juvenes Audax deponere verbA, Mitia dans septem deMum discrimina vocuM In verbis quæ pertimuI tibi scribere patrI, Cui genus et species Curæ felicior ex hoC Ima tibi mea musa canIt, quod protulit audI. SUMMA SACER, TE SUMMA SALUS TUEATUR AMICIS.