O Ramesiga cohors, amplis quæ claudere stagnis, Purior obrizo niteris esse Deo, Vasta palus, piscosa nimis, sua Dindyma pandit Ut nova sint eremi claustra reperta tibi, Nam qua corvigeræ consurgit proditor hydræ, Insula sylvoso gurgite pulchra nitet. Et qua splendentis se mergunt lora Böotis, Pons est inde suis pervius Angligenis. Qua cynosura poli fixum regit undique gyrum, Anguillosa palus nescit habere modum. Inde refert umbras vaga lux Phœbea sinistras. Terra patet nullo continuata vado, Quæ me sorte dedi ignotis, ignotus, alumnis, Quos Christus semper salvet, honoret, amet.