Aethereus qui omnia Mundi Herus molimina Verbi tantum cum numine Formasti in origine, Mihi, nova qui nutibus Adgredior nutantibus, Litterarum cum lusibus Odas coaptem usibus, Facunda funde famina, [Ut fausta per conamina] Queam coepto in carmine Celso proferre famine Virum virtutum rumore Fulgescentem in aethere, Cassem priscum cum nomine Comptum, veluti lumine Astra Olimpi ignito Ardui orbi vegeto Larem librant lucifluam; Lustrant axis ignifluam Molem mundo minacibus Eminentem cum arcibus, Fumam furvam frigoribus Foci conplent caloribus, Caeli iubar e culmine Croceo fundunt fulmine: Titan tremet torrentihus Taedis late lucentibus Passim orbis per marginem Ad usque caeli cardinem; Phoebe quoque flagrantibus Fratrem iuvat ardoribus, Noctem nigram nubiculis Lucens lustrat corniculis; Ambo spargunt spiramina Ignis aethralis lumina Neque nocent nitoribus Nemorosis cespitibus Ruris rigati rivulo Roscidi roris sedulo, Sed lutosam liquoribus Tellurem umectantibus Arebant astra ignito Torrentis globi iaculo: Glescunt, ut glebae germina Dura atque tenerrima, Situ roscido robora Quaeque virescunt tenera; Sucorum sumunt saporem, Si verminant per vaporem. Ita Cassis per culmina Prisci candunt praefulgida Gloriosa per agmina Gemmifera ornamina, Rutulanti redimita Obrizo, velud limpida Astra convexi Olimpi Orbi clarescunt viridi. Althelmum nam altissimum Cano atque clarissimum Alto nostratim nomine Nuncupatum et numine Pollentem per caelestia Potente ac terrestria, Sic, sic sane sublimibus Satis ornatum cultibus, Caeli ceu per culmina Candunt exorta fulmina: Illis, illis in omnibus Aequalem dico actibus. Quae effari sublimiter Odes huius inormiter Surgens nempe prolixitas Refragat atque vastitas. Tibi salus per secula Sospes et absque macula Maneat inmortaliter Fine tenus feliciter!