# Wihtfrith.Octo Nuper dein labentibus || Binis brumae temporibus Absque mora meatuum || Mox completa vergentium (Quemadmodum mellificis || Heroicorum vorsibus Inlustris quondam poeta, || Romae urbis indigena, Stili calamo stridulo || Caraxante persedulo Sacris inserit scedulis || Doctiloquus Sedulius, Evolutam labilibus || Mundi molem rotatibus Protelata praepatulis || Intervalla obstaculis Pepulisse perniciter || Parum sistens stabiliter) Trini fuere famine || Viri absque cunctamine Divulgati per aethera || Summi Olimpi supprema, Virtutum quos redimita || Cristatos cingit corona; Parta namque per fabricam || Aethralis Heri vegetam, Fides necnon trilicibus || Girat thoracis humeros. Sic truduntur tyrannidis || Tela labaro tyronis, Quibus horrende inruit, || Imber veluti ingruit; Bellicosus in agone || Christi, adverso agmine Consternatus quo quiritat || Fur vix erectus, indicat: ‘Christi crucis per culmina || Ferimus frontis vexilla, Quae fugax Orcus horridis || Timet telorum imbribus.’ At vos, famosi viribus || Viri sudantes strennuis, Trucem vicistis tropeo || Hostem belli aethereo, Qui propinquos et patrias || Abspernantes peregrinas Ignoti ruris cespites || Adistis cursu praepetes! Neque furentes vortices || Undisonis fragoribus Turgentis Tithis tellurem || Debellantis per terrorem, Neque latrones libidis || Glomerantes genuinis Loetiferae libidinis || Luridaeque cupidinis, Abstrahunt qui exuvias || Legentibus per avias, Neque belvae vibrantibus || Rabidi rostri rictibus Oberrantes per devia || Dumosi ruris limina Celsorum Christi militum || Refrenarunt propositum. Tum agape pro numinis || Iter suum conaminis Gradientes sublimia || Petri petunt suffragia; Illum visendi gratia || Frequentant, ut amnestia Nancta foret a numine || Petri iuvante famine: Omnes hii in Domino || (Bini sane pro saeculo) Erant iuncti bitumine || Germanitatis viscide. Tandem, decurso concite || Perlongi callis limite, Edem almam adiere, || Patria quam petivere, Ubi Petri corpusculum || Iacet tellure conditum. Tum alter e felicibus || Couterinis fratribus Ptosilit de ergastulo || Carnis evulsus clanculo Clavigero et regiae || Caeli adhesit munitae: Qui evectus florentibus || Paradisi cespitibus Sociatus sublimibus || Angelorum cum milibus Regnat, istic per saecula || Carpens aeterna gaudia. Bini vivi, beantibus || Meritorum meatibus, Virentes acsi floscula || Paradisi perflorea Olim spretas agilibus || Patrias petunt cursibus, Non quod luxu labilia || Cosmi quaerunt quisquilia, Sed quod ferunt non minima || Carismatum donamina, Quibus ditatur area || Animarum perflorea. En vehebant voluminal || Numerosa per agmina Multimodis et mysticis || Elucubrata normulis, Quorum auctori aius || Adesse constat alitus; Quae profetae, apostoli || Doctiloqui oraculi Indiderunt pergaminae || Almo inflati flamine. Nunc vestium velamina || Bella produnt ornamina, Mirifico quae munere || Proferebant praepropere Quaeque ita inormia || Eliciunt exordia: ‘Pulchra prorsus propagine || Deprompta in origine Gnari quaedam genimina || Vermis feruntur minima, Foliis quique vescitur, || Brumae meatu moritur; Cumque proles progreditur, || Ovorum alvo oritur, Neque illos qui genuit || Vermis, idem recaluit. Foetus fluunt ex semine || Imo naturae germine; Sed quod magis mirabile || Mundo et desperabile: Ova viri et faeminae || Calificata calore Parturire progenitum || Foetum vellere vegetum. Lana ostri elabitur || Vermiculo, cum vertitur, Spissam ceu aranea || Telam texit muscarea; Tumque lana, latratibus || Fusi valde volantibus Filatim quae revolvitur, || Veluti setis torquitur.’ Inde sumuntur syrica, || Quae portabant, promiscua, Quorum persplendit species: || Pulchra ceu planities Paradisi puniceis || Purpurata cum rosetis, Quibus inter eburnea || Lilia lucent linea; Sic, sic sane sanguinea || Syricorum insignia, Pulchre picta perniveo || Colore atque croceo; Viridi, fulvo, floreo || Fucata atque blaveo Ut peplorum per pallia || Pulchra pandunt ornamina! Tum sanctorum reliquias || Nonnullorum eximias Advehebant inormiter || Dicatas, nutu naviter Quae concedunt oramina || Orantium fidelia. Necnon adhuc munusculum || Quoddam addunt pulcherrimum, Toracidas, tuentibus || Retorquentes luminibus Imagines auriferis || Christi matris capitibus. Cumque multa magnanima || Producebant donamina, Christi sponsae, ecclesiae, || Cuncta ferebant opimae Et ipsorum et omnium || Matri Christo credentium. Valetote felicibus || Vitam clausuri calcibus!