<Ar>rius et Sabellius <he>retici inpudici: <Vn>us non uult unam esse <tri>nitatis substantiam, <Alt>er iungens incongrue <et> confundens personas. <Aud>ite haec orthodoxi ....ies Christus expugnauit <Vn>o loco ambos simul: <eg>o et pater unum sumus. <"Su>mus" non sapit Sabellius <ne>c Arrius "unum" fari. <Ma>nicheus et Fotinus <e> diuerso, sed impie <Vn>us Christum uerum deum, <non> hominem profitetur; <Al>ter aeque obnoxie hominem purum indicauit. <Dic>unt Christum uerba uitae <deu>m uerum et hominem: <A> quo Lazarus lacrimatur ..em nec Fotinus profitetur, <Id>em a quo est suscitatus, <homin>em nec credit Manicheus. <Nest>orius et Eutichen <contra>rie Christum profitentes: <P>rior propter duas naturas <d>uos Christos introduxit; <A>lter e caelo Christum narrat humanum sumsisse corpus. Audi, Nestori nequissime, unionem in hoc Christi: Filius hominis uenit de caelis! et tu, Eutichen, audax pestis, Disce Christi corpus esse ex germine Dauid regis.