Luminis fons, lux et origo lucis, Tu pius nostris precibus faueto; Luxque, peccati tenebris fugatis, Nos petat alma. Sancta uis cuius hominem creauit, Iusque damnauit, pietas redemit: Sis ut in cunctis pius atque iustus Omnipotensque. Excitat cur nos fidei potestas, Erigit spei decus in futura: Caritas iungit habitura finem Tempore nullo. Et pius uitae moderator huius, Et labor tempus habeat quiesque: Dumque succedunt sibimet uicissim, Nos uegetemur. Ecce transactus labor est diei, Nosque te tuti sumus annuente; En tibi grates agimus perennes Tempus in omne. Solis abscessus tenebras reduxit, Ille sol nos inradiet coruscus, Luce qui fulua fouet angelorum Agmina sancta. Caelitus lumen rutilum refunde, Et fuga mentis tepidae tenebras: Sinus accensi ut face spiritalis Vascula lucis. Quas dies culpas hodierna texit, Christus deleto pius atque mitis: Pectus et puro rutilet nitore Tempore noctis. Sit procul luxus, procul omnis horror, Atque phantasma speciesque pulchra, Mens sed insomnis ualeat supernos Cernere ciues. Te deum semper uigilans requirat, Cogitet cunctis resoluta curis, Actibus cunctis queat ut placere, Rex, tibi, summe. Muniat frontem, loca siue cordis Sermo diuinus, crucis et trophaeum Daemonum uafros abigat meandros Siue rapinas. Membra, quae casto dabimus cubili, Prompta consurgant opus ad diurnum, Quae suum mundum uelit esse templum Spiritus almus. Quod pius totum habitet per aeuum, Hunc nec offendat uitium luesque, Sed uocet uitae probitas, fiatque Mansio grata. Sit uia prudens, uia fortis, arcta, Iusta seu solers, bene temperata, Huius ut cursus peragamus aeui Tramite recto. Sex dies iustos operemur actus, Septimo captent animi quietem: Sint in octauo rediuiua nobis Gaudia uitae. Gloriae laudum pia plenitudo Sit patri, nato, tibi, spiritusque Sancte, qui trino uehis alma sceptra Nomine solus.