# CarmRhyth.Octo

Lector, casses catholice  ||  Atque obses anthletice,
Tuis pulsatus precibus  ||  Obnixe flagittantibus
Ymnista carmen cecini  ||  Atque rem sponsam reddidi,
Sicut pridem pepigeram.  ||  Quando profectus fueram
Usque diram Domnoniam  ||  Per carentem Cornubiam
Florulentis cespitibus  ||  Et foecundis graminibus,
Elementa inormia  ||  Atque facta informia
Quassantur sub aetherea  ||  Convexi celi camara,
Dum tremet mundi machina  ||  Sub ventorum monarchia.
Ecce, nocturno tempore,  ||  Orto brumali turbine,
Quatiens terram tempestas  ||  Turbabat atque vastitas,
Cum fracto venti federe  ||  Bacharentur in aethere
Et rupto retinaculo  ||  Desevirent in saeculo.
Tum libertate polita  ||  Et servitute sopita
Spissa statim spiramina  ||  Duelli ducunt agmina,
Quibus bis sena nomina  ||  Indiderunt volumina.
Horum archon, atrociter  ||  Fumam verrens, ferociter
Furibundus cum flamine  ||  Veniebat a cardine,
Unde Titanis torrida  ||  Labuntur luminaria;
Cumque flatus victoriae  ||  Non furerent ingloriae,
Tremebat tellus turbida  ||  Atque eruta robora
Cadebant cum verticibus  ||  Simul ruptis radicibus.
Neque guttae graciliter  ||  Manabant, sed minaciter
Mundi rotam rorantibus  ||  Umectabant cum imbribus.
Cum praepollenti pluvial  ||  Essent referta flumina,
Turbo terram terentibus  ||  Grassabatur grandinibus,
Quae catervatim caelitus  ||  Crebrantur nigris nubibus.
Neque caelorum culmina  ||  Carent nocturna nebula,
Quorum pulchra planities  ||  Perlucebat ut glacies,
Donec nimbo ac nubibus  ||  Torve teguntur trucibus.
Nam tenebrescunt turbine  ||  Disrupto rerum ordine
Germanae Phoebi numina  ||  Atque praeclara lumina;
Neque flagrabat flammiger  ||  Ductor dierum Lucifer,
Sicut solet sepissime  ||  Auratum sidus surgere,
Sed caecatus caligine  ||  Velud furva fuligine.
Plaustri plane pulcherrima  ||  Non conparent curricula
Aquilonis a circio  ||  Cursum servantis sedulo,
Ac totidem torrentibus  ||  Septem latet lampadibus
Pliadis pulchra copula  ||  Ab Athlantis prosapia:
Haec conscendunt per ethera  ||  Ab ortu solis sidera.
Tunc pari lance limpida  ||  Librae torpebat trutina;
Zodiacus cum cetera  ||  Cyclus fuscatur caterva,
Quem Mazaroth reperimus  ||  Nuncupari antiquitus,
Bis senis cum sideribus  ||  Per Olimpum lucentibus;
Nec radiebat rutulus,  ||  Sicut solebat, Sirius,
Quia nubis nigerrima  ||  Abscondunt polos pallia.
Attamen flagrant fulmina  ||  Late per caeli culmina,
Quando pallentem pendula  ||  Flammam vomunt fastigia,
Quorum natura nubibus  ||  Procedit conlidentibus,
Necnon marina cerula  ||  Glomerantur in glarea,
Qua inruit inruptio  ||  Ventorum ac correptio.
Per pelagi itinera  ||  Salsa spumabant equora,
Cum bulliret brumalibus  ||  Undosus vortex fluctibus;
Oceanus cum molibus  ||  Atque diris dodrantibus
Pulsabat promontoria  ||  Suffragante victoria:
Sic turgescebat trucibus  ||  Pontus ventorum flatibus
Infligendo flaminibus  ||  Scopulosis marginibus.
Quid dicam de ingentibus  ||  Altithroni operibus,
Quae nullus nequit numero  ||  Conputare in calculo?
En, multa in miraculo  ||  Nunc apparent propatulo:
Clara Christi clementia  ||  Per haec facta recentia!
Cum quarta gallicinia  ||  Quasi quarta vigilia
Suscitarent sonantibus  ||  Somniculosos cantibus,
Tum binis stantes classibus  ||  Celebramus concentibus
Matutinam melodiam  ||  Ac synaxis psalmodiam:
En, statim fulcra flamine  ||  Nutabant a fundamine;
Tigna tota cum trabibus  ||  Tremibunda ingentibus
Vacillabant ab omnibus  ||  Aulae pulsata partibus.
His tantis tempestatibus  ||  Ac terrorum turbinibus
Nostra pavent precordia,  ||  Tot monstrorum prodigia
Quando cernebant lumina:  ||  Tectorum laquearia
Horrisonis fragoribus  ||  Concuti ac creporibus.
Tum tandem cursu caterva  ||  Confracta linquens limina
Portum petit basilicae  ||  Populante pernicie:
Hic pelluntur pericula  ||  Per Matris adminicula!
Quidam discrinem duobus  ||  Devitantes cum saltibus
Per devexa ac lubrica  ||  Clivosi ruris latera
Metuebant magnopere  ||  Casam contritam crepore.
Porro cum tetrae tenebrae  ||  Preterissent et latebrae
Fatescente velamina  ||  Orto iubaris lumine,
Scissa ceca caligine  ||  Quasi mortis imagine,
Tunc videns ab ecclesia  ||  Tigilli fusa fragmina,
‘En, inquam, noctis horrida  ||  Nunc apparent spectacula!
Ecce, casae cacuminal  ||  Cadebant ad fundamina,
Qua solebant lautissimae  ||  Sumi dulces deliciae!
En, genestarum aprica  ||  Frondosarum velamina
Pelluntur parietibus  ||  Flabrorum arietibus!
Heu! tectorum tutamina  ||  Prosternuntur in platea;
Ecce, crates a culmine  ||  Ruunt sine munimine!
Flatus saevi spiramina  ||  Haec fecerunt ludibria.
Et nisi natalicia  ||  Pauli sancti sollemnia
Tuerentur trementia  ||  Timidorum precordia,
Forsan quassato culmine  ||  Quateremur et fulmine,
Quemadmodum crudeliter  ||  Novies binos circiter
Propalant evangelica  ||  Trini Tonantis famina
Turris fregisse fragmina  ||  Cum inmensa maceria.
Ergo Christo in commune  ||  Adempti a discrimine
Grates dicamus dulciter  ||  Manenti inmortaliter!
Doxa Deo ingenito  ||  Atque gnato progenito
Simul cum sancto superna  ||  Flatu regenti saecula!’