Soliloquium venerabilis Bedae presbyteri Ceruus ut ad fontes sitiens festinat aquarum, Sic mea mens ardet te, conditor alme, requirens Vivuentemque sitit te cernere libera lucem. O quando optati ueniat mihi tempus amoris, Quando tuam liceat faciem speciemque tueri? Namque diu lacrimis pascor, noctemque diemque Conosciat gemitus, tolero dum dicta ridentum, Me tibi qui vacuis spebus seruisse ferebant. Hinc et ego laetis maesta inter gaudia uotis Afficior totusque anima exsultante resoluor Spe certus, quoniam uenerandi limina templi Ingrediar genitorque tui sub nominis aula Carmina laetitiae laudisque sonare perennis Iam liceat fuluoque lyram percurrere plectro. Quare ergo maestas, mens o gemebunda, querelas Uoluis et anxiferis turbaris saucia curis? Quin magis a Domino uitam sperare memento. Credo,pius genitor lacrimarum flumina siccet, Induat et placidum dulcis confessio uultum. Nam meus interno exundat de pectore luctus; Meme quippe tui memorem facit, alme creator, Ipse situs patriae, quae collibus undique laetis Cincta nitet, mediam iordanis et alluit unda Fecundans patrios uitreo de gurgite campos. Ecce, tuis tumidi iussis fremit aequoris aestus, Spumeus inque uicem feruor concurrit abyssi, Me coniurato certans me perdere fluctu, Sed tua mandatur pietas, quae luce diei Clarior e summis atra sub nocte refulget. Haec labiis clausis, sed cordis uoce frequenti Deprecor implorans tete, spes unica uitae, Qui me, inquam, solus sueras defendere ab hoste Solarique pius maestum. Nunc quare repente Oblitus miseri uultus auertis egenti, Soliuagusque gemo, dirus dum praeualet, hostis? Qui mea decrucians uinclis et uerbere membra, Insuper ipsa fero bacchatur in ossa furore Exprobatque, tui cunctas lasciuus in horas Religio quod cassa fiat, frustraque perenni Sedulus obsequium arderem deferre tonanti. Sed rogo, quid tristes, anima o tremebunda, loquelas Versas et stupido uariaris in anxia quaestu? Desipiant caeci, tibi sit spes unica Christus, Terget ab ille oculis luctum uultuque ruborem. Qui mihi perpes erit Deus, illi usque per aeuum Dona canam memori semper replicanda relatu.