Omnibus est recolenda dies qua maximus anglum Sternitur eadweardus dira rex morte peremptus. Inuidia certum est propria quem gente necatum. Tres annos et dimidium qui rexerat anglos. Heu ueriti nec sunt domini sic fallere dextram. Nam iunctus superis Christum quaesiuit in astris. Tempore post paruo fruitur fulcimine honesto. Auxilio Christi nullo dubitamine fungens: Tollitur e tumulo iacuit quo conditus ante Subuehitur feretro digne comitante popello. At iuxta primi procerum multique ierarchi. Aelfere quos interfuerat dignissimus archos. Tunc urbem capiunt sceftei quae burg uocitatur. Fit gemitus. longosque cient precordia fletus. Iura sepulturae statuunt. laudesque frequentant. Redditur atque solo corpus. et flamen olimpho. Angelicoque choro transuectus calle secundo Nunc penetrat caelos sparsit quia sanguine terras. Per carnis iugulum meruit conscendere caelum. O felix nimium carnis ergastola linquens Nam satis aegregiam sumpsit pro funere palmam: Carmine composito factum quod poscerat ordo Nunc finem facimus scribendi pollice uersus. Te frater, rogito, quamuis non grammate compto Sint cunctis secreta modis sintagmatis acta Funde preces pro quo sedes rogitamine summo:

D18: Verses on St. Æthelberht, king of East Angles martyred by Offa of Mercia in 794. His relics were translated to Hereford after the murder [ed. B.J. Muir, A Pre-Conquest English Prayer-Book (London, 1988)] Inclite martir ouans te plebs uenerator in oda Æþelberhte tiro die per quem fraudem secarat angelicus cetus sed apostolicusque coronant ordo simul procerunt Christi confesio sacra et diadema ueunt cortitum sceptra beata et omnis solum recolens certamina palme.