Epitaph of Tatwine, archbishop of Canterbury (d. 734)
Hoc tegitur corpus venerandi praesulis antro
Tatwine qui dictus nomine vivus erat.
nam tribus huic sedi perfecte ubi prefuit annis
corporis in fragili desinit esse domo.
hunc deus omnipotens praesenti rector ut esset
ecclesiae dederat, sed cito raptus abiit.
naturae sed enim mortali accessit et aetas,
fessa gravisque nimis pondere iam senii.
terrae igitur propriam summo moderamine iussus
partem restituens, spiritus exit ovans
aeternumque, ut credo, domino dante omnipotente
protinus intravit aetheris arce domum,
cunctorumque bono fruitur sine fine bonorum
iam illic perpetuo pastus amore dei.