# Poem on temperance

Quisquis amat dictis absentum rodere vitam
Hanc mensam indignam noverit esse sui.
Felix qui modico contentus vivere pastu
Abstinet, et veterum servat vestigia patrum;
Quique Dei tacito volvens sub pectore dicta
Terreni fragilem moderatur corporis usum.
Frustra corporeis aliquis se temperat escis,
Si cupiat verbis aliorum carpere vitam.