(i) c.4 non rediit sospes quem seuus desiit hospes

(ii) c.4 omnia factus erat quo cunctos lucrificaret.

(iii) c.4 sed quoque que sciero depromam uera Neoto.

(iiia) c.9 Vita salus orbis penali morte pependit.

(iv) c.10 Iam uero Phebo signorum tecta remenso cursu bisseno reuoluto septies anno, protinus in fabrica maiori condita templa.

(v) c.12 urere quos cernis panes girare moraris cum nimium gaudes hos manducare calentes?

(vi) c.13 Nox erat et cure mordaces pectora regis uallabant, poterat nec sompnum nosse quietis. Ecce Neotus adest, Domini miserantis alumnus, coram quo uerbis primum sic fatur amicis: ‘Quid, rex, comprimeris turbarum tot modo curis?’

(vii) c.14 Matuta demum roseo surgente cubili rex pariter surgit, grates et strenuus egit uictori summo preductotique Neoto.

(viii) c.14 Iamque dies aderat quem sanctus ab ore notarat prouidus ac uerus demissus ab arce Neotus, cum rex ad patrias armatus tendit Eoas.

(ix) c.15 fortes ac duros, iaculorum turbine cultos

(x) c.16 quam Tytan nitidis retro pellebat habenis.

(xi) c.16 arma ferens manibus, regemque est protinus orsus.

(xii) c.16 Tum rex Æluredus sociis hinc taliter infit: ‘Egregii pugnando uiri: O uos, nonne uidetis coram splendiferum nobis bellare Neotum? Fundite uesanos faciunt quos idola uanos!

(xiii) c.16 tendit in hostiles feriendo forte phalanges.

(xiv) c.16 denique pagani miseranda lege profani, sese tam grauiter multatos esse uidentes.

(xv) c.16 uiribus exhaustis clamarunt, parcite nostris!

(xvi) c.17 O Domini seruum recolendum iure Neotum! Ob meritum cuius cepit baptisma tyrannus et libertatem patrie dedit atque quietem.

(xvii) c.17 Coniunctique simul bis deni dantur et octo; si ponis semis, memoratum tempus habebis.

(xviii) c.17 imperium sine fine manet per secula cuncta.

(xix) c.18 intuitusque suum custodem, talia fatur: ‘Annuo te seruum Domini. Nunc concipe uerbum: hinc me transfer; abi, custos, nolito morari; elegi loculum Christus quem iussit habendum. Ne dubites iubeo (supero modo missus Olimpo en comitor tecum) dum sit quod gestio plenum. Non hunc dimitto, duo sed mihi condere glisco. Ossa licet sumas; doceo quo limite tendas’.

(xx) c.18 denuo commonitus sed terque quaterque coactus, esse ratum sperans, nulli secreta reuelans

(xxi) c.18 Hunc celeri gressu famulus temptauit adire hospiciumque petit; quod mox optando recepit.

(xxii) c.19 uimque inferre parant et sanctum tollere temptant. Mox pauefactus adit dominum cum coniuge cara; profert in medium se sanctum ferre Neotum, denique rem famulus ueluti fuit ordine pandit.

(xxiii) c.19 litigiumque premens, sapientis uerba refudit.

(xxiv) c.19 motus et iratus citius discedere iussit; ni faciant dampnum cum corpore ferre minatur. Insuper Anglorum rex causis concitus horum talia concipiens asseclas ilico misit. Precipit hos pellant aut nectant aut quoque cedant, sanctum thesaurum nolens hinc esse relatum. Namque furor regis tam seuus canduit inde illis quod demum uix copia mansit eundi. Celitus allatum sic nobis esse quietum: mittunt egregii pignus fugiendo Neoti. Heros letatur; coniux probat et ueneratur.

(xxv) c.21 Denique uir clarus, bonitatis dogmine gnarus, cogitat ecclesiam sancto componere dignam coniuge cum cara uirtutum robore clara. Est quidam fluuius, uario sinuamine tensus, tractibus obliquus, quosdam relegens comitatus, fertilitate grauis gleba pratis quoque lautis. Hunc austri-zephiri fons gignit ab ore riganti, ast alio de fonte satus dat abinde meatus: Heblus et Ousa sui prisci dixere coloni, hos fontes ambos grato sub amore maritos qui generant fluuium propria de uoce parentum. His Heblus Ousa situs spaciosum dat sibi litus. Indeque torrentum uires confert sociantum, ac nunquam steriles cursu properante paludes Aileci lustrat que nobilis insula constat. Moxque petit Guellam, cuius nectens quoque dextram concidit in uastas Neptuni gurgitis undas, hocque sub Oylanda nymphis tellure dicata.

(xxvi) c.21 nomine sub Domini confessorisque Neoti.

(xxvii) c.22 ac citius dicto surrexit femina lecto officiumque suum iocundis actibus egit, et laudes Christo retulit sanctoque Neoto.

(xxviii) c.23 Aspera flabat hiemps, brumali frigore feruens, cum niue seu pluuiis; iam mensis at ipse Decembris septem quippe dies dederat breuitudine prepes. Hoc simul octaue celebrantur tempore sacre Andree Symonis Petri dubio sine fratris idus cum septem festo numerantur eodem istius mensis uocitati iure Decembris,