A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetryimprovisus noun adverb indeclform
improvisus noun masc nom sg us_a_um
improvide participle perf part pass masc nom sg pp4
improvisus noun adverb indeclform
improvisus noun masc nom sg us_a_um
improvide participle perf part pass masc nom sg pp4
Number of occurrences in corpus: 3
| £.VERGIL.Aeneid01 595 | alloquitur cunctisque repente / | Improuisus | ait: “coram, quem quaeritis |
| £.VERGIL.Aeneid09 49 | tis equitum comitatus et urbi / | Improuisus | adest (maculis quem Thracius |
| ££.VEN.FORT.VSM.1 493 | rum peregrino tegmine pallor. / | improuisus | enim hunc sanctus ad oscula t |