A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: iurare

juro verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

juro verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

juro verb pres inf act conj1 are_vb

juror verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

juror verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

juro verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

juro verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

juro verb pres inf act conj1 are_vb

juror verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

juror verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

Number of occurrences in corpus: 7

£.LVCAN.Phars09 602 / Roma, tuis, per quem numquam iurare pudebit, / Et quem, si steteris
£.VERGIL.Aeneid06 324 Stygiamque paludem, / Di cuius iurare timent et fallere numen. / Haec
££.ARATOR.Act.apost02 290 a iungat Olympi, / Quae didicit iurare puer qui primus ad undam / Repp
££.CYPR.GALL.Hept01.Gen 763 m, conceptis dicere uerbis / Et iurare iubet, dextram dum subdit ami
££.CYPR.GALL.Hept06.Iesu.Naue 166 m. / His actis princeps populum iurare coegit, / Ne studeat quisquam m
££.IVVENC.Euang01 538 is. / Nec fas est homini caelum iurare per altum, / Quod sedes Domini,
££.IVVENC.Euang01 542 Nec caput in proprium cuiquam iurare licebit, / Namque potestatem mi