punior verb pres inf act conj4
punior verb pres inf act conj4
Number of occurrences in corpus: 9
£.PERS.Sat03 35 | da. / Magne pater diuum, saeuos | punire | tyrannos / Haut alia ratione ue |
££.ARATOR.Act.apost02 928 | am caede Damasci / Christicolas | punire | greges et finibus orbis / Hanc |
££.CYPR.GALL.Hept02.Exod 1218 | culpabilis ausi. / At princeps, | punire | parans dementia uulgi / Crimina |
££.DRACONT.Laud.Dei.1 30 | est, / Clade repentina numquam | punire | nocentes / Assumat: poenam cohi |
££.DRACONT.Laud.Dei.2 503 | i, / Indulgere uolens cito quam | punire | parata, / Misit ab arce pium ca |
££.DRACONT.Laud.Dei.2 783 | que / Supplicio dignum, differt | punire | benignus / Vel, si paeniteat, m |
££.DRACONT.Laud.Dei.3 398 | um temneret ignis, / Constituit | punire | manum, licet ipse fefellit, / N |
££.DRACONT.Laud.Dei.3 461 | ost bella salutem / Quam bellis | punire | uolunt. Sic <urbs> tamen illa |
££.IVVENC.Euang03 458 | fratrum / Peccata orantum dure | punire | uoletis." / Talia dicta dedit; |