A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: cunctum

cunctus noun neut gen pl us_a_um poetic

cunctus noun masc gen pl us_a_um poetic

cunctus noun masc acc sg us_a_um

cunctus noun neut nom sg us_a_um

cunctus noun neut nom/voc/acc sg us_a_um

cunctus noun neut gen pl us_a_um poetic

cunctus noun masc gen pl us_a_um poetic

cunctus noun masc acc sg us_a_um

cunctus noun neut nom sg us_a_um

cunctus noun neut nom/voc/acc sg us_a_um

Number of occurrences in corpus: 9

BEDE.VmetCuthbert.Bes Vita S 9 inos qui sparsit in orbem, / ut cunctum noua lux fidei face fusa sub
BEDE.VmetCuthbert.Bes I 33 re sensum / spiritus instituit, cunctum comes almus in aeuum. / Nec mir
BEDE.VmetCuthbert.Vulg prohemium 9 hnos qui sparsit in orbem, / Vt cunctum noua lux fidei face fusa sub
BEDE.VmetCuthbert.Vulg 1 33 ore sensum / Spiritus instituit cunctum comes almus in aeuum. / Nec mir
TATWINE.Aenig 30 3 ntia pepli; / pangitur et secto cunctum de robore culmen, / pellibus ex
WULFSTANC.NmetSwithun praefatio 194 ille superbis, / Stat super et cunctum Wintoniae populum, / Imperat et
WULFSTANC.NmetSwithun praefatio 264 demate Suuidhun, / Qui precibus cunctum subleuat hunc populum. / In med
££.ARATOR.Act.apost01 1064 e suum, quae gaudia portet / In cunctum diffusa gregem. Quis talia fa
££.IVVENC.EuangP 5 erum irreuocabile tempus, / Quo cunctum torrens rapiat flamma ultima