generaliter noun adverb indeclform
generalis noun adverbial is_e
generaliter noun adverb indeclform
generalis noun adverbial is_e
Number of occurrences in corpus: 8
WULFSTANC.BreuOmnSanct 50 | tenendum, / Hoc et in aecclesia | generaliter | esse colendum, / Quo praefata d |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 428 | rba loquente, / Haec uobis feci | generaliter | omnia nota." / Quos etiam tanto |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 166 | clitum Adeluuoldum, qui illos | generaliter | inde / Expulerat uirtute dei mo |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 861 | Surgit, et ad stantem populum | generaliter | omnem / Conuocat, alloquitur si |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 930 | dum. / Peruigiles noctem ducunt | generaliter | illam, / Instantes precibus deu |
££.CAEL.SED.Carm.pasch01 355 | . / Hoc Matthaeus agens hominem | generaliter | implet, / Marcus ut alta fremit |
££.DRACONT.Laud.Dei.2 35 | implens, / Singula non partim, | generaliter | omnia nutrit, / Totus ubique iu |
££.DRACONT.Laud.Dei.2 748 | it. / Nec ratione caret pietas: | generaliter | una / Mercedem iustis, iniustis |