meditamen noun neut abl sg men_minis
meditamen noun neut abl sg men_minis
Number of occurrences in corpus: 10
BYRHTFERTH.Bede.Vers 3 | ans. / Edidit hos famulus gnaro | meditamine | uersus / Perspicuos summi Beda |
N.Byrht.Quot 1 | hiridion / / […] argute arguto | meditamine | fari |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 288 | ens, / Disciplina sagax, sancto | meditamine | pernox, / Intrepidum mortisque |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 524 | nta / Reddere non solum proprio | meditamine | morum, / Amplificare etiam stud |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 575 | , / Mente, habitu, factis, puro | meditamine, | totis / Sponso celesti sese uou |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 636 | locuti, / Queramus toto cordis | meditamine | puro / Vt per quae gerimus prae |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 678 | les, / Haec uersate iugi cordis | meditamine | casti, / Haec pensate die, ment |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 96 | idem, / Plurima secreto uoluit | meditamine | secum, / Pectore et ambiguo dup |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 282 | am / Repperit. attonitus tacito | meditamine | secum / Scrutari coepit, quidna |
££.PRVD.Psych 234 | a mollem / Desidiam pigro rerum | meditamine | palpent. / Quid ni illos spes p |