praemitis noun masc/fem acc pl is_e
praemitis noun masc/fem/neut gen sg is_e
praemitis noun masc/fem nom/voc sg is_e
praemitis noun masc/fem acc pl is_e
praemitis noun masc/fem/neut gen sg is_e
praemitis noun masc/fem nom/voc sg is_e
Number of occurrences in corpus: 3
AEDILVVLF.DeAbbatibus 15 1 | uitae. / / # / Post quem germanus | praemitis | regmina cellae / Sigwinus, alte |
ALCVIN.Carm 11 23 | us munera misit amor. / Nam duo | praemitis | laudaverat aera magister, / Qua |
££.IVVENC.Euang03 635 | tibi rex, quem terga sedentem / | Praemitis | gestant asinae pullique seque |