A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: profuit

prosum verb perf ind act 3rd sg perfstem

pro-sum#1 verb perf ind act 3rd sg perfstem

prosum verb perf ind act 3rd sg perfstem

pro-sum#1 verb perf ind act 3rd sg perfstem

Number of occurrences in corpus: 20

ALCVIN.Carm 21 25 odesse valet alter amicus ei, / Profuit ut Christus iam vulnera dira
FRITHEGOD.BrevVWilfred 157 nto Bonifacius huic pedagogo: / Profuit iste uiro nimium, quem glorif
FRITHEGOD.BrevVWilfred 527 . / Pluribus exemplo puer isdem profuit almo. / Tunc fax emicuit, quae
£.LVCAN.Phars02 104 ubrica saxa madent. Nulli sua profuit aetas: / Non senis extremum pig
£.LVCAN.Phars02 257 nt? Quid tot durare per annos / Profuit immunem corrupti moribus aeui
£.LVCAN.Phars04 761 Vulneribus coguntur equi, nec profuit ulli / Cornipedis rupisse moras
£.LVCAN.Phars09 897 es mixtis serpentibus essent; / Profuit in mediis sedem posuisse uene
£.LVCAN.Phars10 6 / Victoris uictique caput. Tua profuit umbra, / Magne, tui socerum rap
£.VERGIL.Aeneid07 303 la mihi, quid uasta Charybdis / Profuit? optato conduntur Thybridis al
£.VERGIL.Aeneid11 844 rtae in dumis coluisse Dianam / Profuit aut nostras umero gessisse ph
£.VERGIL.Aeneid12 541 ctora, nec misero clipei mora profuit aerei. / Te quoque Laurentes ui
£.VERGIL.Georg01 84 aepe etiam sterilis incendere profuit agros / Atque leuem stipulam cr
£.VERGIL.Georg03 459 rtus depascitur arida febris, / Profuit incensos aestus auertere et i
£.VERGIL.Georg03 509 fauces premit aspera lingua. / Profuit inserto latices infundere cor
££.ALC.AVIT.Carm04 153 te mereri. / Expectasse diu non profuit. insuper omne / Concessum ueniae
££.ALC.AVIT.Carm05 542 s ardet. / Paulatimque mori non profuit: itur ad unam, / Quae claudat cu
££.PAVL.NOL.Carm28 124 et in hoc cruce nixa periclo / Profuit, et nostram cognouit flamma sa
££.PRVD.Cath09 91 . / Quid tibi, profane serpens, profuit rebus nouis / Plasma primum per
££.PRVD.Contr.Symm01.Praef 59 Heu quam catholicam nil prope profuit / Puppem nasse sacri remigio st
££.VEN.FORT.VSM.4 97 so tremula sine voce susurro, / profuit et nomen sancti quo defuit or