A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetryad-venio verb pres subj act 3rd sg conj4
advenio verb pres subj act 3rd sg conj4
ad-venio verb pres subj act 3rd sg conj4
ad-venio verb pres subj act 3rd sg conj4
advenio verb pres subj act 3rd sg conj4
ad-venio verb pres subj act 3rd sg conj4
Number of occurrences in corpus: 8
| ALCVIN.Carm 50 34 | pectamus in horis, / Quando dei | adueniat, | quando serena dies. / Tuque ite |
| ALCVIN.Carm 104.6 18 | t, mitissime, nostrae, / Ad nos | adueniat | gratia, Christe, tua. / / # Carm |
| WULFSTANC.NmetSwithun praefatio 53 | tecta stupetque soli, / Certior | adueniat | donec sibi ductor, et ipsum / D |
| WULFSTANC.NmetSwithun 2 309 | teneat custodia, donec / Illius | adueniat | quem iam praediximus haeros, / |
| £.VERGIL.Aeneid07 265 | io properat sociusque uocari, / | Adueniat, | uultus neue exhorrescat amico |
| ££.CAEL.SED.Carm.pasch02 249 | bis, a quo benedicimur omnes. / | Adueniat | regnum iam iamque scilicet il |
| ££.IVVENC.Euang01 593 | lte, tui: tranquillaque mundo / | Adueniat | regnumque tuum lux alma recla |
| ££.IVVENC.Euang04 130 | us, tristis ne frigore brumae / | Adueniat | fuga uestra tamen, neu sabbat |