claudus noun masc nom sg us_a_um
claudus noun masc nom sg us_a_um
Number of occurrences in corpus: 9
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1454 | , gressum qui perdidit omnem, / | Claudus | utroque pede, tumuitque podag |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1468 | mine compes, / Et pede pro solo | claudus | qui poscere uenit, / Sanus utro |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 774 | / Debilis interea quidam, pede | claudus | utroque, / Cernuus ad terram co |
££.ARATOR.Act.apost01 244 | e sibi sit substantia causae. / | Claudus | erat, cui prima dies exordia |
££.ARATOR.Act.apost01 266 | post in uulnere mentis / Israel | claudus | habet, qui per sua crimina la |
££.ARATOR.Act.apost02 157 | am Paulus adit. Fuit hac tunc | claudus | in urbe / Supplicio comitante s |
££.ARATOR.Act.apost02 214 | em latuit uox prisca Dei. Sic | claudus | uterque / Cum properat, genus o |
££.PRVD.Cath02 78 | m iubar claresceret, / Lapsante | claudus | poplite / Femurque uictus debil |
££.PRVD.Peristeph02 149 | uio / Errore nutantem gradum / Et | claudus | infracto genu / Vel crure trunc |