A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetryconsanguinei noun masc nom/voc pl us_i
consanguineus noun masc nom/voc pl us_a_um
consanguineus noun neut gen sg us_a_um
consanguineus noun masc gen sg us_a_um
consanguineus noun masc nom/voc pl us_i
consanguineus noun masc gen sg us_i
consanguinei noun masc nom/voc pl us_i
consanguineus noun masc nom/voc pl us_a_um
consanguineus noun neut gen sg us_a_um
consanguineus noun masc gen sg us_a_um
consanguineus noun masc nom/voc pl us_i
consanguineus noun masc gen sg us_i
Number of occurrences in corpus: 3
| ALDHELM.CarmVirg 442 | is damnans conubia regis, / Qui | consanguinei | disrupit foedera, fratris / Ger |
| £.VERGIL.Aeneid12 40 | potius certamina tollo? / Quid | consanguinei | Rutuli, quid cetera dicet / Ita |
| ££.CAEL.SED.Carm.pasch04 260 | i Siloam uenisset ad undam / Et | consanguinei | tutus medicamine limi / Pura oc |