decenter noun adverb indeclform
decenter noun adverb indeclform
Number of occurrences in corpus: 7
N.Bugga.Epit 14 | nis egregium seruansque ouile | decenter | / quattuor et simul annos pia r |
N.VÆdward.Vers 2 | a* / Surgens musa tuis comitata | decenter | alumpnis, / sopitum longa solue |
N.VÆdward.Vers II, prologus 10 | tabas pueros, regum de stirpe | decenter | / moribus instructos, omne boni |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 542 | sto, / Vsa tamen niueo pictoque | decenter | amictu, / Dissimilisque habitu, |
£.MART.CAP.Nupt4.423 5 | editum est compendio / Quicquid | decenter | docta disputatio / Multo astrue |
£.PERS.Sat01 84 | quin tepidum hoc optes audire | "decenter"? | / "Fur es" ait Pedio. Pedius qu |
££.CYPR.GALL.Hept02.Exod 1257 | tisque locat castris nomenque | decenter | / Indidit a teste, cuius senten |