A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: sciret

scio verb imperf subj act 3rd sg conj4

scio verb imperf subj act 3rd sg conj4

Number of occurrences in corpus: 9

N.AugustineHymn F3a 8 do uitae reddidit / Et, ut hanc sciret, indidit. / Apostolos nam collig
WULFSTANC.NmetSwithun 1 99 quia quamuis idem certissime sciret, / Nil melius tamen esset ei, qu
WULFSTANC.NmetSwithun 1 320 t nihil ambigeret, certus sed sciret ab illo / Se fore donandum prop
WULFSTANC.NmetSwithun 1 719 od fuit idcirco gestum, plebs sciret ut omnis / Indubitanter, et ut
£.LVCAN.Phars03 320 tale genus per fulmina tantum / Sciret adhuc caelo solum regnare Ton
£.VERGIL.Aeneid01 63 ere certo / Et premere et laxas sciret dare iussus habenas. / Ad quem
£.VERGIL.Eclog02 35 uisse labellum: / Haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas? / Es
££.CAEL.SED.Carm.pasch04 245 s, proprio qui lumine grandem / Sciret inesse trabem. profugus sic i
££.IVVENC.Euang04 179 subita discendet in hora. / Si sciret certum furis insistere tempus