A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: spernit

sperno verb pres ind act 3rd sg conj3

sperno verb pres ind act 3rd sg conj3

Number of occurrences in corpus: 14

ALCVIN.Carm 62 163 seruire malignis. / Qui modica spernit, minuit maiora per horas. / Toll
ALCVIN.Carm 64.2 4 re brumae, / Qui calida aestate spernit adesse mihi. / Os in uentre mih
BONIFACE.Aenig 13 38 pace carebit, / omnes magnanime spernit uirtutis amicos. / Iustitiaeque
FRITHEGOD.BrevVWilfred 819 ixit, "qui uos, hic me quoque spernit." / Tum regina grauis huiusce sci
N.Caritas.Vers 8 et minimi uocem qui in lumine spernit. / Mansuram Dominus requiem non
N.PassEustace 27 onuocat ad se, / Huius opus non spernit, sed mercede rependit, / Illius
N.VÆdward.Vers I, c.vi 41 itantibus unus / diuitias regum spernit per secla potentum; / quod qui
TATWINE.Aenig 19 3 contemplor, mox illud cernere spernit, / atque quod ille uidet secum m
£.BOETH.Cons.Phil02.07 12 is fulgeat claris domus, / Mors spernit altam gloriam, / Inuoluit humil
£.BOETH.Cons.Phil03.12 37 t rota / Et longa site perditus / Spernit flumina Tantalus; / Vultur dum
£.LVCAN.Phars04 608 uirtus non usa cadendi / Terrae spernit opes: inuictus robore cunctis
£.LVCAN.Phars06 4 omnia Caesar / Moenia Graiorum spernit Martemque secundum / Iam nisi d
££.ALC.AVIT.Carm02 213 nutantique insuper offert / Nec spernit miserum mulier male credula m
££.PRVD.Psych 150 it monumentaque tristia longe / Spernit et ad proprium succenditur ef