A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: spondet

spondeo verb pres ind act 3rd sg conj2

spondeo verb pres ind act 3rd sg conj2

Number of occurrences in corpus: 12

ALDHELM.CarmVirg 2392 a latebat. / His igitur miseris spondet Victoria uirgo, / Credula si do
£.VERGIL.Aeneid12 637 s? / Nam quid ago? aut quae iam spondet fortuna salutem? / Vidi oculos
££.ALC.AVIT.Carm02 28 are domos qualemque redemptis / Spondet reddendam mortis post tempora
££.DRACONT.Laud.Dei.1 509 tor aquarum, / Et male uenturas spondet sibi nauta procellas; / Si pluu
££.DRACONT.Laud.Dei.1 517 ducisque salutis / Et negat aut spondet uicturum iudice uisu / Taedia l
££.IVVENC.Euang01 389 tis erit scriptura tibi, quae spondet aperte / Mandatum summi genitor
££.IVVENC.Euang03 60 praemia cuncta patere / Iuratus spondet, quaecumque puella petisset. / I
££.IVVENC.Euang03 443 m prostrato corpore adorat / Et spondet, spatii sibi si foret ulla fac
££.PROSP.Epigram045 4 t, amatque / Auctorem, qui quod spondet, et efficiet. / Nam si quae Domi
££.PRVD.Peristeph10 470 reator, noster idem particeps / Spondet salutem perpetem credentibus,
££.VEN.FORT.VSM.1 254 ntem. / annuit hoc populus, hoc spondet sponte sacerdos. / mollia subdu
££.VEN.FORT.VSM.1 437 domum gentilis adire recusat. / spondet Tetradius humilis cum fascibu