acriter noun adverb indeclform
acriter noun adverb indeclform
Number of occurrences in corpus: 8
ALDHELM.CarmVirg 444 | incestans sine iure tororum; / | Acriter | idcirco compescit uoce tyrann |
ALDHELM.CarmVirg 1357 | ontes crudescens ultio natos, / | Acriter | idcirco exarsit uindicta Tona |
ALDHELM.CarmVirg 2605 | omini multauit dira profetas, / | Acriter | horrendi discerpunt dente mol |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 269 | rens ut uentrem constringeret | acriter | omnem / Circulus, et similem pa |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 285 | em iam per multos tolerauerat | acriter | annos, / Cum subito miserente d |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 295 | extra hominis quam strinxerat | acriter | ulnam, / Cum multisque aliis te |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 968 | s ullum, / Sed furum manui tuus | acriter | obuiet ensis, / Sacrilegas ster |
££.PRVD.Peristeph04 186 | bo confessi dominum steterunt / | Acriter | contra fremitum latronum, / Amb |