mico participle pres part masc/fem acc sg conj1
mico participle pres part masc/fem acc sg conj1
Number of occurrences in corpus: 9
FRITHEGOD.BrevVWilfred 112 | strisque uiri faciem perfecte | micantem. | / "Heus," inquit, "hospes, mecu |
N.Hymn.DeSAugustH 2 | (of Hippo) / / 1. Aulae rutilae / | micantem | iubare, / fratres, eia, / 2a. Con |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 510 | alem tantumque diem splendore | micantem, | / Et fore solemnem tantum patet |
WULFSTANC.BreuOmnSanct 563 | tenuere iugem, casto fulgore | micantem. | / In quibus et geminam signant |
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1516 | tum pontificem, signorum luce | micantem, | / Nomine Suuidhunum, per quem m |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 112 | sacerdotem sibi uidit adesse | micantem, | / Canicie niueum, praeclara et |
££.ARATOR.Act.apost01 30 | Vnde creaturam signata fronte | micantem | / Diuinus commendat odor. Cum d |
££.CYPR.GALL.Hept04.Num 613 | s hunc strincto uidit mucrone | micantem | / Et multum pauefacta ruit. qua |
££.PRVD.Psych 334 | um currum uaria gemmarum luce | micantem | / Mirantur, dum bratteolis crep |