A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: mirabilis

mirabile noun neut gen sg is_is

mirabilis noun masc/fem acc pl is_e

mirabilis noun masc/fem/neut gen sg is_e

mirabilis noun masc/fem nom/voc sg is_e

mirabile noun neut gen sg is_is

mirabilis noun masc/fem acc pl is_e

mirabilis noun masc/fem/neut gen sg is_e

mirabilis noun masc/fem nom/voc sg is_e

Number of occurrences in corpus: 11

ALCVIN.Carm 69 137 se David. / Tres Salomon libros mirabilis edidit auctor, / His duo iungun
ALCVIN.Carm 90.24 1 0.24 / Totius Hieronymus doctor mirabilis orbis, / Cum sociisque suis hae
ALCVIN.Carm 110.5 3 is, / Mauritiusque simul martyr mirabilis ille, / Hi, rogo, vota ferant c
FRITHEGOD.IohBapt.Vers 66 et in orbe / Eius ab exortu tot mirabilis aeuo. / Pneumate nam sancto ple
N.Cuthbert.Hymn F5a 1 hbert (7) / / # F5a / Magnus miles mirabilis / multis effulgens meritis / Cuth
N.Hymn.SAethelwold2 5 um / dulcisona; / 2a. Qui in suis / mirabilis est sanctis, / eorum dans merit
N.Swithun.Mir 21 uis qui in sanctis semper est mirabilis / Tunc a plebe infinitis effert
WULFSTANC.NmetSwithun praefatio 305 ecclesia. / Est quoniam dominus mirabilis et metuendus, / Qui facit in sa
WULFSTANC.NmetSwithun 2 1052 is, / In sanctis qui mira facit mirabilis in se. / Qui postquam sanatus e
££.CAEL.SED.Carm.pasch03 322 ior haberi: / Vt Deus et doctor mirabilis: omnibus, inquit, / Celsior est
££.VEN.FORT.VSM.2 162 r. / Additur hinc etiam rerum mirabilis ordo: / mille nocendi artes dum