A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: oritur

orior verb pres ind pass 3rd sg conj3

orior verb pres ind pass 3rd sg conj4

orior verb pres ind pass 3rd sg conj3

orior verb pres ind pass 3rd sg conj4

Number of occurrences in corpus: 10

AETHILVVALD.Wihtfrith.Octo 65 progreditur, || Ovorum alvo oritur, / Neque illos qui genuit || V
ALDHELM.CarmVirg 744 rmat sidera caeli; / Hinc nobis oritur mundi nascentis origo, / Cudere
N.VmetIudoc 20 ortum / et per quern lucis lux oritur tenebris, / omnipotens etiam n
£.VERGIL.Aeneid02 680 eplebat, / Cum subitum dictuque oritur mirabile monstrum. / Namque man
££.ARATOR.Act.apost02 865 semen ab hoste / Accipit; hinc oritur. Dominus plantaria uestra / Fecu
££.CAEL.SED.Carm.pasch01 254 eum, quique ordine certo / Nunc oritur, nunc occiduas dimissus in ora
££.PAVL.NOL.Carm27 29 quae, rogo, uotis / Cassa dies oritur uel magnis rara cateruis? / Sed
££.VEN.FORT.VSM.4 223 Phoebus amictum, / ecce repens oritur variante fragore procella, / st
££.VEN.FORT.VSM.4 331 atia telas. / Historiae nobis oritur hic longior ordo, / sed brevior
££.VEN.FORT.VSM.4 406 te volatu, / turbinis inpatiens oritur violentia venti, / exiliunt flu