potenter noun adverb indeclform
potens noun adverbial ens_adj
potenter noun adverb indeclform
potens noun adverbial ens_adj
Number of occurrences in corpus: 11
ALCVIN.Carm 62 191 | xaltat numerus iustorum regna | potenter. | / Ecce timens dominum vivet fel |
BEDE.Hymn 2 218 | eris ueniunt uegetant terrena | potenter, | / Tunc tamen ista bene si copul |
BEDE.Hymn 6 6 | Transit triumpho gloriae / Poli | potenter | culmina, / Qui morte mortem ass |
BEDE.Hymn 12 23 | dira mortis pristinae / Soluit | potenter | uincula, / Mundoque uitam contu |
EVSEBIVS.Aenig 3 3 | um vincor ab imis: / abiectoque | potenter | sunt mihi regna, potestas. / Es |
N.VÆdward.Vers I, c.i 34 | ue uno laudant utero generata | potenter, | / pignora dissimili partu gener |
N.VÆdward.Vers I, c.iv 8 | gius inde gener deuicit bella | potenter, | / in thalami pretium sternens p |
WULFSTANC.NmetSwithun praefatio 105 | , / Qualis erat Wenta celebrata | potenter | in urbe, / In sancti Petri coen |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 638 | nipotens, quotiens iubet ipse | potenter | / Posse quod insolitum fieri mi |
WULFSTANC.Swithun.Epan 1 9 | pater, rutilans super aethra | potenter | / Inque solo radians, euge, bea |
££.PAVL.NOL.Carm27 342 | nfirmus pariter, sed utrumque | potenter. | / Victus amicitia, uictus Felic |