probitas noun fem nom sg tas_tatis
probito verb pres subj act 2nd sg conj3
probitas noun fem nom sg tas_tatis
probito verb pres subj act 2nd sg conj3
Number of occurrences in corpus: 6
ALCVIN.Hymn.Sapph 51 | tium luesque, / Sed uocet uitae | probitas, | fiatque / Mansio grata. / Sit uia |
N.VÆdward.Vers I, c.i 9 | supereminet omnes / larga ducis | probitas | Godwini munere talis: / scapha |
WULFSTANC.NmetSwithun praefatio 357 | ia fulcit, / Nec misero meritum | probitas | mihi conferat ullum, / De Chris |
£.LVCAN.Phars08 156 | deuinxit amore / Hos pudor, hos | probitas | castique modestia uultus, / Quo |
£.MART.CAP.Nupt1.091 34 | s sola recenseat, / Auae parens | probitas | munera pensitet: / Qui Phoebi |
££.ARATOR.Act.apost01 220 | lunt. Quo fonte cucurrit / Haec | probitas | quaeue illa fuit bonitatis or |