A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: rogitare

rogito verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

rogito verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

rogito verb pres inf act conj1 are_vb

rogito verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

rogito verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

rogito verb pres inf act conj1 are_vb

Number of occurrences in corpus: 9

ALCVIN.Carm 88.3 3 r. / Hic populus veniens veniam rogitare suescit: / Creditur hic praesen
ALCVIN.Carm 89.1 17 o quo, quisque legas titulos, rogitare memento, / Adiuvet utque illum
ALCVIN.Carm 101.2 9 quoque, qui titulum recitas, rogitare memento, / Obsecro pro patre Ma
BEDE.Hymn 2 92 ofusis, / Supplicibusque Patrem rogitare precantibus almum. / Adiumenta
FRITHEGOD.BrevVWilfred 510 tes, / Perfida quod nouit Iesum rogitare caterua. / Moxque solo fixus cl
N.PassEustace 419 / Idem rursus eum coepere viri rogitare, / Advena si vicis aliquis mansi
N.VmetIudoc 182 m. / Ipse dehinc adiit precibus rogitare serenis / ecclesiam Dominum, ue
N.Æthelweard.Coloph 5 / Qui legis inscriptos uersus, rogitare memento / Christum ac in requie
WULFSTANC.NmetSwithun 2 1032 sta? / Nonne allatus eo poteris rogitare tonantem, / Quo tibi concedat p