A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: limine

limen noun neut abl sg men_minis

limen noun neut abl sg men_minis

Number of occurrences in corpus: 75

ALCVIN.Carm 97 3 s. / Vt hospes clauso patuisset limine templi. / Quisque potest caeco
ALDHELM.CarmVirg 1362 uod uulsum ex umeris ciues in limine cernunt, / Aurora in fuluis dum
ALDHELM.CarmVirg 2380 sque fugam uitae, cum mors in limine latrat / Marcida depopulans uit
BEDE.VmetCuthbert.Bes Vita S 30 nc uirtutis honos iam primo a limine uitae / aethereumque decus sign
BEDE.VmetCuthbert.Bes XIII 2 ocibus ingeminat: ‘Leti sub limine coniunx / cara iacet, iam artus
BEDE.VmetCuthbert.Bes XIX 8 attulit et (mirum dictu!) iam limine in ipso, / quo fuerat corde ill
BEDE.VmetCuthbert.Vulg prohemium 30 nc uirtutis honor iam primo a limine uitae, / Aetheriumque decus sig
BEDE.VmetCuthbert.Vulg 1 301 / Vocibus ingeminat. Lethi sub limine coniux / Chara iacet, iam artus
BEDE.VmetCuthbert.Vulg 1 418 Attulit; et, mirum dictu! iam limine in ipso / Quo fuerat corde illi
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1262 , / Nec quae uota deo uouit sub limine mortis, / Sollicite studuit per
WULFSTANC.NmetSwithun 2 184 idit et in dominae miseram me limine flentem, / Compatiensque mihi p
WULFSTANC.NmetSwithun 2 333 uum / Eruere a turpis patefacto limine mortis. / In uanum cuncti uotis
WULFSTANC.NmetSwithun 2 807 ilit incolomis, iacuit qui in limine mortis, / Artubus et cunctis it
WULFSTANC.NmetSwithun 2 1164 ere et inclusos, mortisque in limine prensos / Eripit et miseras uar
£.LVCAN.Phars01 507 nciperent, tenuere lares; nec limine quisquam / Haesit, et extremo t
£.LVCAN.Phars02 31 / Ad fixere solo lacerasque in limine sacro / Attonitae fudere comas
£.LVCAN.Phars02 106 raecepisse diem, nec primo in limine uitae / Infantis miseri nascent
£.LVCAN.Phars02 354 s. / Festa coronato non pendent limine serta, / Infulaque in geminos d
£.LVCAN.Phars05 128 itque fores irrumpere templi. / Limine terrifico metuens consistere
£.LVCAN.Phars10 459 rit tuta domus, spem uitae in limine cluso / Ponit et incerto lustra
£.VERGIL.Aeneid02 242 ia Dardanidum! quater ipso in limine portae / Substitit atque utero
£.VERGIL.Aeneid02 469 ibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrhus / Exsultat telis et luc
£.VERGIL.Aeneid02 485 / Armatosque uident stantis in limine primo. / At domus interior gemi
£.VERGIL.Aeneid02 500 ede Neoptolemum geminosque in limine Atridas, / Vidi Hecubam centumq
£.VERGIL.Aeneid02 620 quam abero et tutum patrio te limine sistam.” / Dixerat et spissis
£.VERGIL.Aeneid02 673 / Ecce autem complexa pedes in limine coniunx / Haerebat, paruumque p
£.VERGIL.Aeneid04 473 m fugit ultricesque sedent in limine Dirae. / Ergo ubi concepit furi
£.VERGIL.Aeneid06 151 m consulta petis nostroque in limine pendes. / Sedibus hunc refer an
£.VERGIL.Aeneid06 279 dia, mortiferumque aduerso in limine Bellum, / Ferreique Eumenidum t
£.VERGIL.Aeneid06 427 nfantumque animae flentes, in limine primo / Quos dulcis uitae exsor
£.VERGIL.Aeneid06 636 rgit aqua ramumque aduerso in limine figit. / His demum exactis, per
£.VERGIL.Aeneid07 579 tirpem ammisceri Phrygiam, se limine pelli. / Tum quorum attonitae B
£.VERGIL.Aeneid07 598 mihi parta quies, omnisque in limine portus / Funere felici spolior.
£.VERGIL.Aeneid07 610 i / Robora, nec custos absistit limine Ianus: / Has, ubi certa sedet p
£.VERGIL.Aeneid08 461 s. / Nec non et gemini custodes limine ab alto / Praecedunt gressumque
£.VERGIL.Aeneid08 656 us anser / Porticibus Gallos in limine adesse canebat; / Galli per dum
£.VERGIL.Aeneid08 720 . / Ipse sedens niueo candentis limine Phoebi / Dona recognoscit popul
£.VERGIL.Aeneid09 687 re / Aut ipso portae posuere in limine uitam. / Tum magis increscunt a
£.VERGIL.Aeneid10 355 / Nunc hi, nunc illi: certatur limine in ipso / Ausoniae. magno disco
£.VERGIL.Aeneid11 423 / Tempestas), cur indecores in limine primo / Deficimus? cur ante tub
£.VERGIL.Aeneid11 482 nt / Et maestas alto fundunt de limine uoces: / “Armipotens, praeses
£.VERGIL.Aeneid11 881 miseram effugiunt mortem, sed limine in ipso, / Moenibus in patriis
£.VERGIL.Aeneid12 849 e Iouis ad solium saeuique in limine regis / Apparent acuuntque metu
£.VERGIL.Eclog08 93 gnora cara sui: quae nunc ego limine in ipso, / Terra, tibi mando; d
£.VERGIL.Eclog08 108 scio quid certest et Hylax in limine latrat. / Credimus? an, qui ama
££.ALC.AVIT.Carm02 116 epulit, haec hominem paradisi limine pellet". / Sic ait et gemitus u
££.ARATOR.Act.apost01 665 uae numquam meruere Deum, qui limine templi / Vendentes arcere solet
££.ARATOR.Act.apost02 773 monente / Eius uelle aditum cui limine peruia recto / Ianua nomen ines
££.CAEL.SED.Carm.pasch02 41 Iamque nouem lapsis decimi de limine mensis / Fulgebat sacrata dies,
££.CAEL.SED.Carm.pasch05 382 numquam subtractus erat. Tunc limine clauso / Constitit in medio, no
££.CYPR.GALL.Hept01.Gen 944 m promptim iuuenis fraterno e limine uisam, / Castus in amplexus cog
££.CYPR.GALL.Hept02.Exod 1328 / Sanctificos, quamuis toto se limine uelum / Panderet et foribus cus
££.IVVENC.Euang02 343 enit pueroque in luminis oras / Limine de mortis subitam remeasse sa
££.IVVENC.Euang02 451 / Excludet quicumque ferus uos limine tecti, / Auribus aut duris sper
££.IVVENC.Euang02 584 greditur; mox hic iuuenem pro limine cernit, / Siccatum ex umero cui
££.IVVENC.Euang03 314 Vera loquor: certos istic sub limine lucis / Inueniam, caeli fulgens
££.IVVENC.Euang03 447 / Ille sed egrediens conseruum limine in ipso / Nactus constringit; t
££.IVVENC.Euang03 642 . / Ingresso occurrit primo sub limine templi / Cruribus atque oculis
££.IVVENC.Euang04 390 c ubi dicta dedit, tumuli mox limine in ipso / Restitit aduerso comp
££.IVVENC.Euang04 574 . / Ecce sed egressum primo sub limine cernens / Altera consimili prod
££.IVVENC.Euang04 747 to / Nuntius et saxum tumuli de limine uoluit. / Illius et facies sple
££.IVVENC.Euang04 781 t famam argento redimit, quod limine rupto / Furtim sustulerit corpu
££.PAVL.NOL.Carm17 188 Ire, Niceta, patrioque reddat / Limine tutum. / Sed freto emenso super
££.PAVL.NOL.Carm18 205 erumque breui sanata sub ipso / Limine laeta suis iumenta reducere t
££.PAVL.NOL.Carm18 250 acrimis rigat omne solum, pro limine sancto / Fusus humi, et raptos
££.PAVL.NOL.Carm18 311 / Ni properas, isto deponam in limine uitam, / Nec iam repperies cui
££.PAVL.NOL.Carm18 416 , / Ollatumque sibi mox ipso in limine regem / Cognoscunt hilares laet
££.PAVL.NOL.Carm27 377 , / Qui sua fulgentis solii pro limine Felix / Atria bis gemino patefa
££.PAVL.NOL.Carm27 454 mere uota, / Impiger attiguo de limine prodeat hospes. / Hoc etiam mir
££.PRVD.Cath12 126 s martyrum / Quos lucis ipso in limine / Christi insecutor sustulit / Ce
££.PRVD.Peristeph10 351 llic sacerdos stat sacrato in limine / Foresque primas uirgo custodi
££.VEN.FORT.VSM.1 198 functum eripuit subito qui ex limine mortis: / pro mercede manens ha
££.VEN.FORT.VSM.1 202 bem / nec tamen educi posset de limine cellae; / Rusticius quidam simu
££.VEN.FORT.VSM.1 450 tus / forte domum ingrediens in limine substitit ipso, / terribilem re
££.VEN.FORT.VSM.3 225 lio Martinus pergit ad arcem. / limine nullus obest. ad principis or