A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: mandare

mando#1 verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

mando#1 verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

mando#1 verb pres inf act conj1 are_vb

mando#2 verb pres subj pass 2nd sg conj3

mando#1 verb pres imperat pass 2nd sg conj1 are_vb

mando#1 verb pres ind pass 2nd sg conj1 are_vb

mando#1 verb pres inf act conj1 are_vb

mando#2 verb pres subj pass 2nd sg conj3

Number of occurrences in corpus: 10

AEDILVVLF.DeAbbatibus 6 39 / Haec dum gesta suo instituit mandare magistro / Nuntius, ad patrem p
AEDILVVLF.DeAbbatibus 10 22 i, / Se precibus cupiunt Domino mandare profusis: / Coetibus hic sancti
AEDILVVLF.DeAbbatibus 23 17 e quoque nunc precibus Domino mandare profusis / Iam dignare, precor,
ALCVIN.Carm 14 16 ctro, / Et tibi perpetuam Musis mandare salutem. / Florigeris uigeas ut
ALCVIN.Carm 78 5 s, rogo, menti tuae, iuuenis, mandare memento: / Cantica sunt numium
WULFSTANC.NmetSwithun 1 63 it; / Indubitanter ei post haec mandare memento, / Quo si perpetuam mau
£.VERGIL.Georg02 29 / Haud dubitat terrae referens mandare cacumen. / Quin et caudicibus s
££.ALC.AVIT.Carm05 261 es et foedera festi / Paschalis mandare uiris, quod protenus omnes / Ar
££.CYPR.GALL.Hept01.Gen 759 no, / Dum sociam duplici gaudet mandare sepulchro. / Nomen Mambra loco
££.PAVL.NOL.Carm18 201 cum / Et sancto quasi conspicuo mandare licenter, / Moxque datam sua co