A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: micantem

mico participle pres part masc/fem acc sg conj1

mico participle pres part masc/fem acc sg conj1

Number of occurrences in corpus: 9

FRITHEGOD.BrevVWilfred 112 strisque uiri faciem perfecte micantem. / "Heus," inquit, "hospes, mecu
N.Hymn.DeSAugustH 2 (of Hippo) / / 1. Aulae rutilae / micantem iubare, / fratres, eia, / 2a. Con
WULFSTANC.BreuOmnSanct 510 alem tantumque diem splendore micantem, / Et fore solemnem tantum patet
WULFSTANC.BreuOmnSanct 563 tenuere iugem, casto fulgore micantem. / In quibus et geminam signant
WULFSTANC.NmetSwithun 1 1516 tum pontificem, signorum luce micantem, / Nomine Suuidhunum, per quem m
WULFSTANC.NmetSwithun 2 112 sacerdotem sibi uidit adesse micantem, / Canicie niueum, praeclara et
££.ARATOR.Act.apost01 30 Vnde creaturam signata fronte micantem / Diuinus commendat odor. Cum d
££.CYPR.GALL.Hept04.Num 613 s hunc strincto uidit mucrone micantem / Et multum pauefacta ruit. qua
££.PRVD.Psych 334 um currum uaria gemmarum luce micantem / Mirantur, dum bratteolis crep