obtutus noun masc abl pl us_us
obtutus noun masc dat pl us_us
obtutus noun masc abl pl us_us
obtutus noun masc dat pl us_us
Number of occurrences in corpus: 8
ALDHELM.CarmVirg 717 | ; / Quas ille asspiciens toruis | obtutibus | horret, / Femineos quoniam non |
WULFSTANC.NmetSwithun 2 383 | es, / Et spectant palmam certis | obtutibus | omnes. / Quid morer? exclamat c |
££.PRVD.Hamart 907 | tat ad axem, / Nil intercurrens | obtutibus | impedit ignem / Peruigilis anim |
££.PRVD.Peristeph02 145 | et congregans. / Illic utrisque | obtutibus | / Orbes cauatos praeferens / Bacu |
££.PRVD.Peristeph02 278 | facultas suppetat, / Coram tuis | obtutibus | / Istos potentes saeculi / Velim |
££.PRVD.Peristeph10 288 | serit? / Velut retortis intuens | obtutibus | / Auertat ora de litantis hosti |
££.PRVD.Peristeph10 433 | spei / Non suculentis influens | obtutibus | / Nec corporales per fenestras |
££.PRVD.Psych 337 | ponderis axem / Defixis inhiant | obtutibus | et radiorum / Argento albentem |