A Consolidated Library of Anglo-Saxon Poetry

Word Explorer: oritur

orior verb pres ind pass 3rd sg conj3

orior verb pres ind pass 3rd sg conj4

orior verb pres ind pass 3rd sg conj3

orior verb pres ind pass 3rd sg conj4

Number of occurrences in corpus: 10

AETHILVVALD.Wihtfrith.Octo 65 s progreditur, || Ouorum aluo oritur, / Neque illos qui genuit || Ver
ALDHELM.CarmVirg 744 rmat sidera caeli; / Hinc nobis oritur mundi nascentis origo, / Cudere
N.VmetIudoc 20 ortum / et per quern lucis lux oritur tenebris, / omnipotens etiam na
£.VERGIL.Aeneid02 680 eplebat, / Cum subitum dictuque oritur mirabile monstrum. / Namque man
££.ARATOR.Act.apost02 865 semen ab hoste / Accipit; hinc oritur. Dominus plantaria uestra / Fecu
££.CAEL.SED.Carm.pasch01 254 eum, quique ordine certo / Nunc oritur, nunc occiduas dimissus in ora
££.PAVL.NOL.Carm27 29 quae, rogo, uotis / Cassa dies oritur uel magnis rara cateruis? / Sed
££.VEN.FORT.VSM.4 223 Phoebus amictum, / ecce repens oritur uariante fragore procella, / st
££.VEN.FORT.VSM.4 331 gratia telas. / Historiae nobis oritur hic longior ordo, / sed breuior
££.VEN.FORT.VSM.4 406 te uolatu, / turbinis impatiens oritur uiolentia uenti, / exiliunt flu